تورینو، شهر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۷: خط ۲۷:
[[File:14257300.jpg|thumb|تورينو، شهر]]
[[File:14257300.jpg|thumb|تورينو، شهر]]


(نام باستانی: اوگوستا تائورینوروم<ref>Augusta Taurinorum</ref>؛ تورن) مرکز ناحیۀ پیمون<ref>Piedmont </ref> در شمال غربی ایتالیا، واقع در محل تلاقی رودهای پو<ref>Po </ref> و دورا ریپاریا<ref>Dora Riparia </ref>. ۸۵۶هزار نفر جمعیت دارد (۲۰۰۳). در کوه‌پایه‌های آلپ و بر مسیرهای جاده و راه‌آهن بین فرانسه و ایتالیا واقع شده است. آهن، فولاد، خودرو، ابریشم و انواع پارچه، وسایل تجملاتی، شکلات، و شراب تولید می‌کند. یک دانشگاه (۱۴۰۴م) و کلیسای جامعی از قرن ۱۵م دارد. از ۱۸۶۱ تا ۱۸۶۴ نخستین پایتخت ایتالیای متحد بود. تورینو دوک‌نشین لومباردها<ref>Lombards </ref> بود و پس از وحدت ساووآ<ref>Savoy</ref> و پیمون (۱۴۱۶م) اهمیت یافت. در اوایل قرن ۱۶ فرانسویان آن را تصرف کردند و رشد شهری آن از ۱۵۵۹ آغاز شد؛ در آن سال، پایتخت خاندان، ساووآ و ایتالیایی، زبان رسمی آن شد. در ۱۷۰۶ ارتش فرانسه، که این شهر را محاصره کرده بود، از شاهزاده اوژن<ref>Prince Eugène </ref> شکست خورد. درپی نبرد مارنگو<ref>Battle of Marengo </ref> (۱۸۰۰) تورینو به فرانسه منضم شد و از ۱۸۱۴ تا ۱۸۶۰ پایتخت کشور ساردنی<ref>Sardinia </ref> بود و به مرکز سازماندهی وحدت دوبارۀ ایتالیا تبدیل شد. در قرون ۱۸ و ۱۹ با خیابان‌های عریض، پارک، و میدان بازسازی شد. بناهای تاریخی آن عبارت‌اند از کاخ سلطنتی<ref>Royal Palace</ref> (۱۶۴۶ـ۱۶۵۸)؛ قلعه‌ای متعلق به قرون ۱۵ تا ۱۸؛ کاخ محل تولد ویکتور امانوئل دوم<ref>Victor Emmanuel II </ref>، اولین پادشاه ایتالیا؛ بقایایی از زمان روم باستان؛ گالریا سابائودا<ref>Galleria Sabauda</ref>، که حاوی مجموعه‌های هنری خاندان ساووآ است؛ و موزۀ مصری<ref>Egyptian Museum</ref>، که هر دو در کاخی از قرن ۱۷ واقع شده‌اند.
(نام باستانی: اوگوستا تائورینوروم<ref>Augusta Taurinorum</ref>؛ تورن) مرکز ناحیۀ [[پیمون]]<ref>Piedmont </ref> در شمال غربی [[ایتالیا]]، واقع در محل تلاقی رودهای [[پو، رود|پو]]<ref>Po </ref> و دورا ریپاریا<ref>Dora Riparia </ref>. ۸۵۶هزار نفر جمعیت دارد (۲۰۰۳). در کوه‌پایه‌های آلپ و بر مسیرهای جاده و راه‌آهن بین [[فرانسه]] و [[ایتالیا]] واقع شده است. آهن، فولاد، خودرو، ابریشم و انواع پارچه، وسایل تجملاتی، شکلات، و شراب تولید می‌کند. یک دانشگاه (۱۴۰۴م) و کلیسای جامعی از قرن ۱۵م دارد. از ۱۸۶۱ تا ۱۸۶۴ نخستین پایتخت ایتالیای متحد بود. تورینو دوک‌نشین [[لومبارد|لومباردها]]<ref>Lombards </ref> بود و پس از وحدت ساووآ<ref>Savoy</ref> و پیمون (۱۴۱۶م) اهمیت یافت. در اوایل قرن ۱۶ فرانسویان آن را تصرف کردند و رشد شهری آن از ۱۵۵۹ آغاز شد؛ در آن سال، پایتخت خاندان، ساووآ و ایتالیایی، زبان رسمی آن شد. در ۱۷۰۶ ارتش فرانسه، که این شهر را محاصره کرده بود، از شاهزاده اوژن<ref>Prince Eugène </ref> شکست خورد. درپی نبرد مارنگو<ref>Battle of Marengo </ref> (۱۸۰۰) تورینو به فرانسه منضم شد و از ۱۸۱۴ تا ۱۸۶۰ پایتخت کشور ساردنی<ref>Sardinia </ref> بود و به مرکز سازماندهی وحدت دوبارۀ ایتالیا تبدیل شد. در قرون ۱۸ و ۱۹ با خیابان‌های عریض، پارک، و میدان بازسازی شد. بناهای تاریخی آن عبارت‌اند از کاخ سلطنتی<ref>Royal Palace</ref> (۱۶۴۶ـ۱۶۵۸)؛ قلعه‌ای متعلق به قرون ۱۵ تا ۱۸؛ کاخ محل تولد ویکتور امانوئل دوم<ref>Victor Emmanuel II </ref>، اولین پادشاه ایتالیا؛ بقایایی از زمان روم باستان؛ گالریا سابائودا<ref>Galleria Sabauda</ref>، که حاوی مجموعه‌های هنری خاندان ساووآ است؛ و موزۀ مصری<ref>Egyptian Museum</ref>، که هر دو در کاخی از قرن ۱۷ واقع شده‌اند.


<!--14257300-->
<!--14257300-->

نسخهٔ ‏۳۰ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۵۴

تورینو، شهر
کشور ایتالیا
نام فارسی تورینو
نام لاتین Turin
جمعیت 856هزار نفر
موقعیت شمال غربی ایتالیا
تولیدات و صنایع مهم آهن، فولاد، خودرو، ابریشم و انواع پارچه، وسایل تجملاتی، شکلات و شراب
برخی بناهای مهم کلیسای جامع، کاخ سلطنتی؛ قلعه‌ای متعلق به قرون 15 تا 18؛ کاخ محل تولد ویکتور امانوئل دوم
استان یا ایالت تورینو

تورینو، شهر (Turin)

تورينو، شهر

(نام باستانی: اوگوستا تائورینوروم[۱]؛ تورن) مرکز ناحیۀ پیمون[۲] در شمال غربی ایتالیا، واقع در محل تلاقی رودهای پو[۳] و دورا ریپاریا[۴]. ۸۵۶هزار نفر جمعیت دارد (۲۰۰۳). در کوه‌پایه‌های آلپ و بر مسیرهای جاده و راه‌آهن بین فرانسه و ایتالیا واقع شده است. آهن، فولاد، خودرو، ابریشم و انواع پارچه، وسایل تجملاتی، شکلات، و شراب تولید می‌کند. یک دانشگاه (۱۴۰۴م) و کلیسای جامعی از قرن ۱۵م دارد. از ۱۸۶۱ تا ۱۸۶۴ نخستین پایتخت ایتالیای متحد بود. تورینو دوک‌نشین لومباردها[۵] بود و پس از وحدت ساووآ[۶] و پیمون (۱۴۱۶م) اهمیت یافت. در اوایل قرن ۱۶ فرانسویان آن را تصرف کردند و رشد شهری آن از ۱۵۵۹ آغاز شد؛ در آن سال، پایتخت خاندان، ساووآ و ایتالیایی، زبان رسمی آن شد. در ۱۷۰۶ ارتش فرانسه، که این شهر را محاصره کرده بود، از شاهزاده اوژن[۷] شکست خورد. درپی نبرد مارنگو[۸] (۱۸۰۰) تورینو به فرانسه منضم شد و از ۱۸۱۴ تا ۱۸۶۰ پایتخت کشور ساردنی[۹] بود و به مرکز سازماندهی وحدت دوبارۀ ایتالیا تبدیل شد. در قرون ۱۸ و ۱۹ با خیابان‌های عریض، پارک، و میدان بازسازی شد. بناهای تاریخی آن عبارت‌اند از کاخ سلطنتی[۱۰] (۱۶۴۶ـ۱۶۵۸)؛ قلعه‌ای متعلق به قرون ۱۵ تا ۱۸؛ کاخ محل تولد ویکتور امانوئل دوم[۱۱]، اولین پادشاه ایتالیا؛ بقایایی از زمان روم باستان؛ گالریا سابائودا[۱۲]، که حاوی مجموعه‌های هنری خاندان ساووآ است؛ و موزۀ مصری[۱۳]، که هر دو در کاخی از قرن ۱۷ واقع شده‌اند.



  1. Augusta Taurinorum
  2. Piedmont
  3. Po
  4. Dora Riparia
  5. Lombards
  6. Savoy
  7. Prince Eugène
  8. Battle of Marengo
  9. Sardinia
  10. Royal Palace
  11. Victor Emmanuel II
  12. Galleria Sabauda
  13. Egyptian Museum