منفردزاده، اسفندیار (۱۳۱۹ش - ): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:38440100- 2.jpg|جایگزین=اسفندیار منفردزاده|بندانگشتی|اسفندیار منفردزاده]] | [[پرونده:38440100- 2.jpg|جایگزین=اسفندیار منفردزاده|بندانگشتی|اسفندیار منفردزاده]] | ||
آهنگ‌ساز ایرانی و سازندۀ موسیقی متن فیلم. به‌سبب دوستی دیرینه‌اش با کیمیایی، نخستین موسیقی متن خود را برای فیلم ''بیگانه بیا'' (۱۳۴۷) ساخت، که چندان اثر شاخصی نبود. اما موسیقی فیلم ''قیصر'' (۱۳۴۸)، | آهنگ‌ساز ایرانی و سازندۀ موسیقی متن فیلم. به‌سبب دوستی دیرینه‌اش با کیمیایی، نخستین موسیقی متن خود را برای فیلم ''بیگانه بیا'' (۱۳۴۷) ساخت، که چندان اثر شاخصی نبود. اما موسیقی فیلم ''قیصر'' (۱۳۴۸)، نامِ او را بر سر زبان‌ها انداخت و هزاران صفحۀ ۴۵ دور از موسیقی این فیلم تکثیر شد و به‌فروش رفت .از امتیاز آثارش تأثیر نمایش بود که برای همراهی با لحظه‌های فیلم، به ردیف‌های موسیقی ایرانی بخشید. موسیقی ''رقاصۀ شهر'' (۱۳۴۹) را در‌پی موفقیت ''قیصر'' و در همان سبک ساخت. در ''رضا موتوری'' (۱۳۴۹)، از ترانه‌‌ای با صدایِ فرهاد مهراد در عنوان‌بندی فیلم استفاده کرد؛ این شیوه تا پیش از آن در سینمای ایران معمول نبود. در فیلم‌های ''[[خداحافظ رفیق|خداحافظ رفیق]]'' (۱۳۵۰) و ''[[تنگنا]]'' (۱۳۵۲) همین بدعت را تکرار کرد، و سپس آهنگ‌سازان بسیاری از او پیروی کردند. ملودی گوش‌نواز ''طوقی'' (۱۳۴۹) نیز، که با سنتور نواخته می‌شود، از آثار شنیدنی اوست. دیگر آثارش عبارت‌اند از ''داش‌آکل ''(۱۳۵۰)، با اجرای ارکستری متشکل از چهل نوازنده، ''تپلی ''(۱۳۵۱)، ''نفرین'' (۱۳۵۲)، و ''غزل'' (۱۳۵۵)؛ او کارگردان و آهنگ‌ساز دو فیلم کوتاه ''هرگز'' (۱۳۵۲) و ''بهارک'' (۱۳۵۵) نیز است. منفردزاده از ۱۳۳۵ تا ۱۳۴۳ به آهنگ‌سازی در رادیو ایران پرداخت. پیش از آن مدت کوتاهی در تئاترهای لاله‌زار عود می‌نواخت. | ||
منفردزاده جز موسیقی فیلم، تعداد قابل توجهی نیز آهنگ برای خوانندگان پاپ پیش از انقلاب یا خارج‌نشین ساخته است. وی در سال‌های پس از انقلاب اسلامی از ایران مهاجرت کرده و هم‌اکنون در سوئد زندگی می‌کند.<br><!--38440100--> | منفردزاده جز موسیقی فیلم، تعداد قابل توجهی نیز آهنگ برای خوانندگان پاپ پیش از انقلاب یا خارج‌نشین ساخته است. وی در سال‌های پس از انقلاب اسلامی از ایران مهاجرت کرده و هم‌اکنون در [[سوید|سوئد]] زندگی می‌کند.<br><!--38440100--> | ||
[[رده:سینما]] | [[رده:سینما]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص (سایر عوامل)]] | [[رده:ایران - اشخاص (سایر عوامل)]] | ||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص]] | [[رده:ایران - اشخاص]] | ||
نسخهٔ ۲۴ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۶:۲۶
اسفندیار منفردزاده (۱۳۱۹ش- )
| اسفندیار منفردزاده | |
|---|---|
| زادروز |
۱۳۱۹ش |
| محل زندگی | سوئد |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگ ساز |
| آثار | موسیقی فیلم های قیصر (۱۳۴۸) و رضا موتوری (۱۳۴۹) |
| گروه مقاله | سینما، موسیقی |
آهنگ‌ساز ایرانی و سازندۀ موسیقی متن فیلم. به‌سبب دوستی دیرینه‌اش با کیمیایی، نخستین موسیقی متن خود را برای فیلم بیگانه بیا (۱۳۴۷) ساخت، که چندان اثر شاخصی نبود. اما موسیقی فیلم قیصر (۱۳۴۸)، نامِ او را بر سر زبان‌ها انداخت و هزاران صفحۀ ۴۵ دور از موسیقی این فیلم تکثیر شد و به‌فروش رفت .از امتیاز آثارش تأثیر نمایش بود که برای همراهی با لحظه‌های فیلم، به ردیف‌های موسیقی ایرانی بخشید. موسیقی رقاصۀ شهر (۱۳۴۹) را در‌پی موفقیت قیصر و در همان سبک ساخت. در رضا موتوری (۱۳۴۹)، از ترانه‌‌ای با صدایِ فرهاد مهراد در عنوان‌بندی فیلم استفاده کرد؛ این شیوه تا پیش از آن در سینمای ایران معمول نبود. در فیلم‌های خداحافظ رفیق (۱۳۵۰) و تنگنا (۱۳۵۲) همین بدعت را تکرار کرد، و سپس آهنگ‌سازان بسیاری از او پیروی کردند. ملودی گوش‌نواز طوقی (۱۳۴۹) نیز، که با سنتور نواخته می‌شود، از آثار شنیدنی اوست. دیگر آثارش عبارت‌اند از داش‌آکل (۱۳۵۰)، با اجرای ارکستری متشکل از چهل نوازنده، تپلی (۱۳۵۱)، نفرین (۱۳۵۲)، و غزل (۱۳۵۵)؛ او کارگردان و آهنگ‌ساز دو فیلم کوتاه هرگز (۱۳۵۲) و بهارک (۱۳۵۵) نیز است. منفردزاده از ۱۳۳۵ تا ۱۳۴۳ به آهنگ‌سازی در رادیو ایران پرداخت. پیش از آن مدت کوتاهی در تئاترهای لاله‌زار عود می‌نواخت.
منفردزاده جز موسیقی فیلم، تعداد قابل توجهی نیز آهنگ برای خوانندگان پاپ پیش از انقلاب یا خارج‌نشین ساخته است. وی در سال‌های پس از انقلاب اسلامی از ایران مهاجرت کرده و هم‌اکنون در سوئد زندگی می‌کند.