پوراحمد، کیومرث (نجف آباد ۱۳۲۸ش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}[[پرونده:13181700- 2.jpg|جایگزین=کیومرث پوراحمد|بندانگشتی|کیومرث پوراحمد]]<p>کارگردان سینمای ایران. فعالیت خود را در سینما با نوشتن فیلم‌نامه و دستیاری | }}[[پرونده:13181700- 2.jpg|جایگزین=کیومرث پوراحمد|بندانگشتی|کیومرث پوراحمد]]<p>کارگردان سینمای ایران. فعالیت خود را در سینما با نوشتن فیلم‌نامه و دستیاری کارگردان فیلم ناتمام ''قصۀ خیابان دراز'' (۱۳۵۷، محسن تقوایی) آغاز کرد. فیلم‌های تجاری و هنری ساخته است. نخستین فیلم بلند سینمایی‌اش، ''تاتوره'' (۱۳۶۲)، مضمونی سیاسی داشت. سپس دستیار [[کیارستمی ، عباس (تهران ۱۳۱۹)|کیارستمی]]<nowiki/> در ''خانۀ دوست کجاست'' (۱۳۶۴) شد، و با همان سبک و فضا، شیوۀ کار و با بازیگران نوجوان فیلم ''گاویار'' (۱۳۶۶) را ساخت، که با استقبال روبه‌رو نشد. به‌ناچار با نوشتن فیلم‌نامۀ ''شکوه زندگی'' (۱۳۶۶) و کارگردانی دو فیلم ''لنگرگاه'' (۱۳۶۷) و ''شکار خاموش'' (۱۳۶۹)، سعی کرد مخاطب بیشتری جلب کند و موفق نیز شد. سپس مجموعۀ تلویزیونی ''[[قصه های مجید (تلویزیون)|قصه‌های مجید]]'' (۱۳۷۰) را کارگردانی کرد، و دو فیلم بلند ''شرم'' (۱۳۷۱) و ''صبح روز بعد'' (۱۳۷۱) را براساس این مجموعه و داستان‌هایی از [[هوشنگ مرادی کرمانی]] ساخت. مجموعه و فیلم‌های سینمایی مجید با اقبال تماشاگران و منتقدان روبه‌رو شد و چند جایزۀ داخلی گرفت. ''شرم'' از حیث تلفیق واقعیت و خیال، شیوۀ روایت و ساختار بصری، فیلمی ممتاز و بدیع است. ''نان و شعر'' (۱۳۷۲)، که پس از یک وقفۀ کوتاه در ادامۀ قصه‌های مجید ساخته شد، به اندازه آثار گذشتۀ او موفق نبود. [[خواهران غریب (فیلم)|''خواهران'' ''غریب'']]<nowiki/> (۱۳۷۴) را با مضمونی خانوادگی و اخلاقی و با حجم زیادی تصنیف و آواز برای کودکان و بزرگسالان ساخت، که از آن بسیار استقبال کردند. در مجموعۀ تلویزیونی ''[[سرنخ (تلویزیون)|سرنخ]]'' (۱۳۷۵) و فیلم‌های ''به‌خاطر هانیه'' (۱۳۷۳) و ''شب یلدا'' (۱۳۸۰) بیش از آن‌که به مخاطبان توجه کند، اندیشه‌های شخصی خود را در نظر گرفته است. آخرین فیلم او ''تیغ و ترمه'' (۱۳97) نام دارد.</p> | ||
<br><!--13181700--> | <br><!--13181700--> | ||
[[رده:سینما]] | [[رده:سینما]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص (سایر عوامل)]] | [[رده:ایران - اشخاص (سایر عوامل)]] | ||
نسخهٔ ۲۷ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۴۵
کیومرث پوراحمد (نجف‌آباد ۱۳۲۸ش- )
| کیومرث پوراحمد | |
|---|---|
| زادروز |
نجف آباد ۱۳۲۸ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | کارگردان سینما |
| شغل و تخصص های دیگر | کارگردان تلویزیون |
| آثار | خواهران غریب (۱۳۷۴) |
| گروه مقاله | سینما |
کارگردان سینمای ایران. فعالیت خود را در سینما با نوشتن فیلم‌نامه و دستیاری کارگردان فیلم ناتمام قصۀ خیابان دراز (۱۳۵۷، محسن تقوایی) آغاز کرد. فیلم‌های تجاری و هنری ساخته است. نخستین فیلم بلند سینمایی‌اش، تاتوره (۱۳۶۲)، مضمونی سیاسی داشت. سپس دستیار کیارستمی در خانۀ دوست کجاست (۱۳۶۴) شد، و با همان سبک و فضا، شیوۀ کار و با بازیگران نوجوان فیلم گاویار (۱۳۶۶) را ساخت، که با استقبال روبه‌رو نشد. به‌ناچار با نوشتن فیلم‌نامۀ شکوه زندگی (۱۳۶۶) و کارگردانی دو فیلم لنگرگاه (۱۳۶۷) و شکار خاموش (۱۳۶۹)، سعی کرد مخاطب بیشتری جلب کند و موفق نیز شد. سپس مجموعۀ تلویزیونی قصه‌های مجید (۱۳۷۰) را کارگردانی کرد، و دو فیلم بلند شرم (۱۳۷۱) و صبح روز بعد (۱۳۷۱) را براساس این مجموعه و داستان‌هایی از هوشنگ مرادی کرمانی ساخت. مجموعه و فیلم‌های سینمایی مجید با اقبال تماشاگران و منتقدان روبه‌رو شد و چند جایزۀ داخلی گرفت. شرم از حیث تلفیق واقعیت و خیال، شیوۀ روایت و ساختار بصری، فیلمی ممتاز و بدیع است. نان و شعر (۱۳۷۲)، که پس از یک وقفۀ کوتاه در ادامۀ قصه‌های مجید ساخته شد، به اندازه آثار گذشتۀ او موفق نبود. خواهران غریب (۱۳۷۴) را با مضمونی خانوادگی و اخلاقی و با حجم زیادی تصنیف و آواز برای کودکان و بزرگسالان ساخت، که از آن بسیار استقبال کردند. در مجموعۀ تلویزیونی سرنخ (۱۳۷۵) و فیلم‌های به‌خاطر هانیه (۱۳۷۳) و شب یلدا (۱۳۸۰) بیش از آن‌که به مخاطبان توجه کند، اندیشه‌های شخصی خود را در نظر گرفته است. آخرین فیلم او تیغ و ترمه (۱۳97) نام دارد.