کیمیاوی ، پرویز (تهران ۱۳۱۸ش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
پرویز کیمیاوی (تهران ۱۳۱۸ش- )<br /> | پرویز کیمیاوی (تهران ۱۳۱۸ش- )<br /> | ||
کارگردان و فیلم''''''نامه''''''نویس سینمای ایران. در فیلم''''''های سینمای''''''اش یا گذشته را در زمان حال می''''''جوید و زمان حال را به شاهدی از | کارگردان و فیلم''''''نامه''''''نویس سینمای ایران. در فیلم''''''های سینمای''''''اش یا گذشته را در زمان حال می''''''جوید و زمان حال را به شاهدی از زمان گذشته تبدیل می''''''کند، یا عکس آن را نشان می''''''دهد، که از آن جمله''''''اند: ''''''''مغول''''ها''(۱۳۵۲)، ''باغ'' ''سنگی'' ''''''(۱۳۵۴)، ''اوکی'' ''مستر'' (۱۳۵۷)، و ''ایران'' ''سرای'' ''من'' ''است'' (۱۳۷۵). کیمیاوی در مدرسۀ'''''' وژیرار (۱۳۴۳) و ایدک'''''' (۱۳۴۵) درس خواند، مدت''''''ها دستیار کارگردان'''''' در شبکۀ ''''''تلویزیونی'''''' اُ آر تی اف فرانسه'''''' بود، و فیلم''''''های'''''' مستند ساخت؛ مانند ''سیاه'' ''و سفید'' (۱۳۴۲)، ''بازار شپش''''ها'' (۱۳۴۳)، ''پنج'' ''بعدازظهر'' (۱۳۴۴)، و ''ماه'' ''مه ۶۸'' (۱۳۴۷). پس'''''' از بازگشت'''''' به'''''' ایران ''''''(۱۳۴۷)، به'''''' سازمان'''''' رادیو و تلویزیون'''''' ملی'''''' ایران پیوست'''''' و فیلم''''''های مستندی همچون ''تپه''''های'' ''قیطریه'' (۱۳۴۷)، ''شیراز هفتاد'' (۱۳۴۸)، ''مسجد گوهرشاد'' (۱۳۴۹)، ''بازارهای'' ''مشهد'' (۱۳۵۰)، ''از بجنورد تا قوچان'' ''''''(۱۳۵۰)؛ و ''یا ضامن''''آهو'' (۱۳۵۰) را ساخت. پ''''''. ''مثل'' ''پلیکان'''''''' (۱۳۵۱) نخستین'''''' فیلم'''''' مستند و داستانی'''''' اوست.'''''' فیلم''''''های کیمیاوی'''''' جوایز بسیاری'''''' دریافت کرده''''''اند.<br /> <!--35440000--> | ||
[[Category:سینما]] | [[Category:سینما]] | ||
[[Category:ایران - اشخاص (سایر عوامل)]] | [[Category:ایران - اشخاص (سایر عوامل)]] | ||
نسخهٔ ۱ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۶:۰۰
| پرویز کیمیاوی | |
|---|---|
| زادروز |
تهران ۱۳۱۸ش |
| محل زندگی | ایران، فرانسه |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | مدرسه وژیرار (۱۳۴۳) و ایدک (۱۳۴۵) |
| شغل و تخصص اصلی | کارگردان سینما |
| شغل و تخصص های دیگر | فیلم نامه نویس |
| آثار | مغول ها (۱۳۵۲)؛ باغ سنگی (۱۳۵۴)؛ اوکی مستر (۱۳۵۷) |
| گروه مقاله | سینما |
پرویز کیمیاوی (تهران ۱۳۱۸ش- )
کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس سینمای ایران. در فیلم‌های سینمای‌اش یا گذشته را در زمان حال می‌جوید و زمان حال را به شاهدی از زمان گذشته تبدیل می‌کند، یا عکس آن را نشان می‌دهد، که از آن جمله‌اند: مغول‌ها(۱۳۵۲)، باغ سنگی (۱۳۵۴)، اوکی مستر (۱۳۵۷)، و ایران سرای من است (۱۳۷۵). کیمیاوی در مدرسۀ وژیرار (۱۳۴۳) و ایدک (۱۳۴۵) درس خواند، مدت‌ها دستیار کارگردان در شبکۀ تلویزیونی اُ آر تی اف فرانسه بود، و فیلم‌های مستند ساخت؛ مانند سیاه و سفید (۱۳۴۲)، بازار شپش‌ها (۱۳۴۳)، پنج بعدازظهر (۱۳۴۴)، و ماه مه ۶۸ (۱۳۴۷). پس از بازگشت به ایران (۱۳۴۷)، به سازمان رادیو و تلویزیون ملی ایران پیوست و فیلم‌های مستندی همچون تپه‌های قیطریه (۱۳۴۷)، شیراز هفتاد (۱۳۴۸)، مسجد گوهرشاد (۱۳۴۹)، بازارهای مشهد (۱۳۵۰)، از بجنورد تا قوچان (۱۳۵۰)؛ و یا ضامن‌آهو (۱۳۵۰) را ساخت. پ. مثل پلیکان (۱۳۵۱) نخستین فیلم مستند و داستانی اوست. فیلم‌های کیمیاوی جوایز بسیاری دریافت کرده‌اند.