کیخسرو شاهرخ: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}[[پرونده: 11172400.jpg | بندانگشتی|کیخسرو شاهرخ ]]<p>(معروف به ارباب کیخسرو) مترجم و پژوهشگر زردشتی ایرانی و نمایندۀ زردشتیان ایران در مجلس شورای ملی و مجلس مؤسسان اول. پس از طی قسمتی از دورۀ ابتدایی در زادگاه خود به تهران رفت و پس از سه سال تحصیل، راهی هند شد و در بمبئی زیرنظر دین‌شاه، رئیس «انجمن اکابر صاحبان پارسی»، تحصیلات خود را به‌پایان رساند و از طرف آن انجمن به آموزگاری دبستان کرمان منصوب شد. چندی بعد به روسیه رفت و پس از بازگشت به تهران، مانند دیگر هم‌کیشان به نهضت مشروطۀ ایران پیوست. پس از پیروزی در انتخابات دورۀ دوم مجلس شورای ملی، به‌جای ارباب جمشید به نمایندگی از طرف هم‌کیشان خود به مجلس راه یافت و به‌سبب درستکاری و امانت‌داری به مباشرت و کارپردازی مجلس برگزیده شد که تا پایان زندگی و دورۀ دوازدهم در همان سمت باقی ماند. در پاییز ۱۳۰۱ش به‌همراه چند تن از دانشمندان و ایران‌دوستان، انجمن آثار ملی را تأسیس کرد که نخستین اقدام آن ساختن آرامگاه فردوسی بود. در ۱۳۰۴، در زمان تشکیل مجلس مؤسسان، از طرف زردشتیان به وکالت رسید و در آن مجلس نیز عضو هیئت‌رئیسه بود. او مدتی نیز ریاست شرکت تلفن را برعهده داشت که اولین قرارداد تئاتری ایران را با سوئد منعقد کرد. او همچنین نمایندۀ شخصی رضاشاه پهلوی در تحویل‌گرفتن راه‌آهن ایران از آلمانی‌ها و امریکایی‌ها بود. سرانجام به طرز مشکوکی کشته شد. او طبع شعر نیز داشت. از آثار اوست: ترجمۀ ''آیین پارسیان''، نوشتۀ جمشید جی؛ ''آیینۀ آیین مَزْدَیَسْنا''؛ ''فروغ مَزْدَیَسْنا''.</p> | }}[[پرونده: 11172400.jpg | بندانگشتی|کیخسرو شاهرخ ]]<p>(معروف به ارباب کیخسرو) مترجم و پژوهشگر زردشتی ایرانی و نمایندۀ زردشتیان ایران در [[مجلس شورای ملی]] و مجلس مؤسسان اول. پس از طی قسمتی از دورۀ ابتدایی در زادگاه خود به تهران رفت و پس از سه سال تحصیل، راهی هند شد و در بمبئی زیرنظر دین‌شاه، رئیس «انجمن اکابر صاحبان پارسی»، تحصیلات خود را به‌پایان رساند و از طرف آن انجمن به آموزگاری دبستان کرمان منصوب شد. چندی بعد به روسیه رفت و پس از بازگشت به تهران، مانند دیگر هم‌کیشان به نهضت [[مشروطه|مشروطۀ]] ایران پیوست. پس از پیروزی در انتخابات دورۀ دوم مجلس شورای ملی، به‌جای [[ارباب جمشید (یزد ۱۲۲۹ـ تهران ۱۳۱۱ش)|ارباب جمشید]] به نمایندگی از طرف هم‌کیشان خود به مجلس راه یافت و به‌سبب درستکاری و امانت‌داری به مباشرت و کارپردازی مجلس برگزیده شد که تا پایان زندگی و دورۀ دوازدهم در همان سمت باقی ماند. در پاییز ۱۳۰۱ش به‌همراه چند تن از دانشمندان و ایران‌دوستان، انجمن آثار ملی را تأسیس کرد که نخستین اقدام آن ساختن [[فردوسی طوسی، آرامگاه|آرامگاه فردوسی]] بود. در ۱۳۰۴، در زمان تشکیل مجلس مؤسسان، از طرف زردشتیان به وکالت رسید و در آن مجلس نیز عضو هیئت‌رئیسه بود. او مدتی نیز ریاست شرکت تلفن را برعهده داشت که اولین قرارداد تئاتری ایران را با سوئد منعقد کرد. او همچنین نمایندۀ شخصی [[رضاشاه پهلوی (آلاشت ۱۲۵۷ـ ژوهانسبورگ ۱۳۲۳ش)|رضاشاه پهلوی]] در تحویل‌گرفتن راه‌آهن ایران از آلمانی‌ها و امریکایی‌ها بود. سرانجام به طرز مشکوکی کشته شد. او طبع شعر نیز داشت. از آثار اوست: ترجمۀ ''آیین پارسیان''، نوشتۀ جمشید جی؛ ''آیینۀ آیین مَزْدَیَسْنا''؛ ''فروغ مَزْدَیَسْنا''.</p> | ||
---- | ---- | ||
نسخهٔ ۸ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۴۵
کیخسرو شاهرخ (کرمان ۱۲۵۳ـ تهران ۱۳۱۹ش)
| کیخسرو شاهرخ ارباب کیخسرو | |
|---|---|
| زادروز |
کرمان ۱۲۵۳ش |
| درگذشت | تهران ۱۳۱۹ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | پژوهشگر |
| شغل و تخصص های دیگر | سیاستمدار- مترجم |
| آثار | آیینه آیین مزدیسنا |
| گروه مقاله | ادبیات فارسی |
(معروف به ارباب کیخسرو) مترجم و پژوهشگر زردشتی ایرانی و نمایندۀ زردشتیان ایران در مجلس شورای ملی و مجلس مؤسسان اول. پس از طی قسمتی از دورۀ ابتدایی در زادگاه خود به تهران رفت و پس از سه سال تحصیل، راهی هند شد و در بمبئی زیرنظر دین‌شاه، رئیس «انجمن اکابر صاحبان پارسی»، تحصیلات خود را به‌پایان رساند و از طرف آن انجمن به آموزگاری دبستان کرمان منصوب شد. چندی بعد به روسیه رفت و پس از بازگشت به تهران، مانند دیگر هم‌کیشان به نهضت مشروطۀ ایران پیوست. پس از پیروزی در انتخابات دورۀ دوم مجلس شورای ملی، به‌جای ارباب جمشید به نمایندگی از طرف هم‌کیشان خود به مجلس راه یافت و به‌سبب درستکاری و امانت‌داری به مباشرت و کارپردازی مجلس برگزیده شد که تا پایان زندگی و دورۀ دوازدهم در همان سمت باقی ماند. در پاییز ۱۳۰۱ش به‌همراه چند تن از دانشمندان و ایران‌دوستان، انجمن آثار ملی را تأسیس کرد که نخستین اقدام آن ساختن آرامگاه فردوسی بود. در ۱۳۰۴، در زمان تشکیل مجلس مؤسسان، از طرف زردشتیان به وکالت رسید و در آن مجلس نیز عضو هیئت‌رئیسه بود. او مدتی نیز ریاست شرکت تلفن را برعهده داشت که اولین قرارداد تئاتری ایران را با سوئد منعقد کرد. او همچنین نمایندۀ شخصی رضاشاه پهلوی در تحویل‌گرفتن راه‌آهن ایران از آلمانی‌ها و امریکایی‌ها بود. سرانجام به طرز مشکوکی کشته شد. او طبع شعر نیز داشت. از آثار اوست: ترجمۀ آیین پارسیان، نوشتۀ جمشید جی؛ آیینۀ آیین مَزْدَیَسْنا؛ فروغ مَزْدَیَسْنا.