بورومینی، فرانچسکو (۱۵۹۹ـ۱۶۶۷): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =کورنل وایلد
|نام =Cornel Wilde
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=نیویورک ۱۹۱۵م
|تاریخ مرگ=۱۹۸۹م
|دوره زندگی=
|ملیت=امریکایی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =بازیگر و کارگردان
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|مکتب =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =طعمۀ برهنه (۱۹۶۶)، ساحل سرخ (۱۹۶۷)، و نابودی علفزار (۱۹۷۰)
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =سینما
|دوره =
|فعالیت‌های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}
[[پرونده:12379000.jpg|بندانگشتی|فرانچسکو بورومینی]]
[[پرونده:12379000.jpg|بندانگشتی|فرانچسکو بورومینی]]
[[پرونده:12379000-2.jpg|بندانگشتی|کلیسای جامع سان کارلو آله کواترو فونتانه]]
[[پرونده:12379000-2.jpg|بندانگشتی|کلیسای جامع سان کارلو آله کواترو فونتانه]]
خط ۷: خط ۳۵:


<br /> <!--12379000-->
<br /> <!--12379000-->
 
----
[[Category:معماری]]  
[[Category:معماری]]  
[[Category:جهان پیش از قرن 20 - اشخاص]]
[[Category:جهان پیش از قرن 20 - اشخاص]]
<references />
<references />

نسخهٔ ‏۳ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۰۰

کورنل وایلد
Cornel Wilde
زادروز نیویورک ۱۹۱۵م
درگذشت ۱۹۸۹م
ملیت امریکایی
شغل و تخصص اصلی بازیگر و کارگردان
آثار طعمۀ برهنه (۱۹۶۶)، ساحل سرخ (۱۹۶۷)، و نابودی علفزار (۱۹۷۰)
گروه مقاله سینما
فرانچسکو بورومینی
کلیسای جامع سان کارلو آله کواترو فونتانه

بورّومینی، فِرانْچِسْکو (۱۵۹۹ـ۱۶۶۷)(Borromini, Francesco)

(نام اصلی: فرانچسکو کاستلّی) معمار ایتالیایی، در شیوۀ باروک[۱] زادۀ سوئیس. یکی از دو معمار بسیار مهم رُم در قرن ۱۷ بود (برنینی[۲] رقیب اصلی‌اش به‌شمار می‌‌رفت). طرح‌های برنینی متکلف و نمایشی بودند، اما بورّومینی که شاگردِ او بود، تعبیری غیرمتعارف و بی‌پیرایه از زبان کلاسیک[۳] معماری را به‌کار می‌بست. نبوغ وی در کلیساهای جامع سان کارلو آله کواترو فونتانه[۴] (۱۶۳۷ـ۱۶۴۱)، سنت ایوُ دِلا ساپی‌ینزا[۵] (۱۶۴۰ـ۱۶۴۳) و کلیسای کوچک سان فیلیپو نری[۶] (۱۶۳۸ـ۱۶۵۰) مشهود است. به‌سبب تلقّی زیرکانه و خلاف عرفش از فضا و نور شهرت یافت. طرح‌هایش به جای تناسبات انسانی، بیشتر بر اشکال هندسی مبتنی‌اند. بورّومینی نخست در میلان سنگ‌تراشی می‌کرد، و سپس در ۱۶۲۰ به رُم رفت. در ابتدا نزد کارلو مادرنو[۷] (۱۵۵۶ـ۱۶۲۹)، از خویشاوندان دور خود، در کلیسای سن‌پیِترو، و سپس به‌همراه برنینی روی کاخ باربرینی[۸] کار کرد. پس از درگذشتِ مادرنو، کار نزد برنینی را پی گرفت، و سرانجام بزرگ‌ترین رقیب او شد. طرح بسیار بدیع بورّومینی برای نمای کلیسای جامع سان کارلو آله کواترو فونتانه (۱۶۶۵ـ۱۶۶۷)که گنبدی بیضی‌شکل داشت، او را در سراسر اروپا مشهور کرد. طرح‌های بعدی‌اش عبارت‌بودند از سانتا آگنس[۹] در پیازا ناوُنا[۱۰] (۱۶۵۳ـ۱۶۵۷) و نمای کالژیو دی پروپاگاندا فیده[۱۱] (ح ۱۶۶۰)



  1. baroque
  2. Bernini
  3. classical
  4. San Carlo alle Quattro Fontane
  5. Sant’ Ivo della Sapienza
  6. Oratory of San Filippo Neri
  7. Carlo Maderno
  8. Palazzo Barberini
  9. Santa Agnese
  10. Piazza Navona
  11. Collegio di Propaganda Fide