میرزا آقاخان کرمانی (۱۲۷۰ـ۱۳۱۴ق): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}<p>(شهرت میرزا عبدالحسین خان کرمانی پسر میرزا عبدالرحیم بردسیری) نویسنده و روزنامه‌نگار اصلاح‌طلب و آزادی‌خواه ایرانی. علوم متداول دینی را در زادگاهش فراگرفت و ریاضی، فلسفه و حکمت طبیعی را نیز آموخت. در ۱۳۰۲ق براثر مظالم حاکم کرمان به اصفهان رفت و به خدمت ظل‌السلطان درآمد و پس از مدتی عازم تهران شد و از آن‌جا به استانبول رفت و به حلقۀ یاران و هم‌فکران [[ | }}<p>(شهرت میرزا عبدالحسین خان کرمانی پسر میرزا عبدالرحیم بردسیری) نویسنده و روزنامه‌نگار اصلاح‌طلب و آزادی‌خواه ایرانی. علوم متداول دینی را در زادگاهش فراگرفت و ریاضی، فلسفه و حکمت طبیعی را نیز آموخت. در ۱۳۰۲ق براثر مظالم حاکم کرمان به اصفهان رفت و به خدمت ظل‌السلطان درآمد و پس از مدتی عازم تهران شد و از آن‌جا به استانبول رفت و به حلقۀ یاران و هم‌فکران [[اسدآبادی، سیدجمال الدین (۱۲۵۴ـ۱۳۱۴ق)|سیدجمال‌الدین اسدآبادی]]<nowiki/> پیوست و چندی اندیشۀ اتحاد اسلام را تبلیغ کرد. زبان ترکی و فرانسوی را فرا گرفت و به نگارش مقاله در روزنامۀ ''اختر'' و تدریس در مدرسۀ ایرانیان استانبول پرداخت. پس از مدتی اندیشۀ اتحاد اسلام را ترک گفت و به اندیشه‌های ملّی‌گرایانه و فرهنگ ایران باستان و مخالفت با اعراب رو آورد و به آیین زردشتی تعلق خاطر نشان داد. پس از ترور ناصرالدین شاه، دولت عثمانی او را به همراه دوستان هم‌فکرش [[روحی، شیخ احمد (کرمان ۱۲۷۳ـ۱۳۱۴ق)|شیخ احمد روحی]] و [[خبیرالملک، میرزا حسن خان ( ـ۱۳۱۴ق)|حاجی میرزا حسن خبیرالملک]] دستگیر کرد و تحویل دولت ایران داد. به دستور محمدعلی میرزا ولیعهد، هر سه را در تبریز اعدام کردند. از آثارش: ''هشت بهشت''؛ ''آینۀ سکندری''؛ ''نامۀ باستان''؛ ''هفتاد و دو ملت''؛ ''انشاءالله و ماشاءالله''؛ ''قهوه‌خانه سورات''؛ ''سالارنامۀ منظوم''؛ ''رسالۀ خرید خوزستان''؛ ترجمۀ قسمتی از ''تلماک'' فنلون، ''صد خطابه'' (در انتساب این کتاب به میرزا آقاخان کرمانی تردید است).</p> | ||
<br><!--38582500--> | <br><!--38582500--> | ||
[[رده:ادبیات فارسی]] | [[رده:ادبیات فارسی]] | ||
[[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]] | [[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]] | ||
نسخهٔ ۲۳ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۴۵
میرزا آقاخان کرمانی (۱۲۷۰ـ۱۳۱۴ق)
| میرزا آقاخان کرمانی | |
|---|---|
| زادروز |
۱۲۷۰ق |
| درگذشت | ۱۳۱۴ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | نویسنده و روزنامه نگار |
| آثار | هشت بهشت؛ آینه سکندری ؛ نامه باستان |
| گروه مقاله | ادبیات فارسی |
| خویشاوندان سرشناس | میرزا عبدالرحیم بردسیری (پدر) |
(شهرت میرزا عبدالحسین خان کرمانی پسر میرزا عبدالرحیم بردسیری) نویسنده و روزنامه‌نگار اصلاح‌طلب و آزادی‌خواه ایرانی. علوم متداول دینی را در زادگاهش فراگرفت و ریاضی، فلسفه و حکمت طبیعی را نیز آموخت. در ۱۳۰۲ق براثر مظالم حاکم کرمان به اصفهان رفت و به خدمت ظل‌السلطان درآمد و پس از مدتی عازم تهران شد و از آن‌جا به استانبول رفت و به حلقۀ یاران و هم‌فکران سیدجمال‌الدین اسدآبادی پیوست و چندی اندیشۀ اتحاد اسلام را تبلیغ کرد. زبان ترکی و فرانسوی را فرا گرفت و به نگارش مقاله در روزنامۀ اختر و تدریس در مدرسۀ ایرانیان استانبول پرداخت. پس از مدتی اندیشۀ اتحاد اسلام را ترک گفت و به اندیشه‌های ملّی‌گرایانه و فرهنگ ایران باستان و مخالفت با اعراب رو آورد و به آیین زردشتی تعلق خاطر نشان داد. پس از ترور ناصرالدین شاه، دولت عثمانی او را به همراه دوستان هم‌فکرش شیخ احمد روحی و حاجی میرزا حسن خبیرالملک دستگیر کرد و تحویل دولت ایران داد. به دستور محمدعلی میرزا ولیعهد، هر سه را در تبریز اعدام کردند. از آثارش: هشت بهشت؛ آینۀ سکندری؛ نامۀ باستان؛ هفتاد و دو ملت؛ انشاءالله و ماشاءالله؛ قهوه‌خانه سورات؛ سالارنامۀ منظوم؛ رسالۀ خرید خوزستان؛ ترجمۀ قسمتی از تلماک فنلون، صد خطابه (در انتساب این کتاب به میرزا آقاخان کرمانی تردید است).