ویگن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:Viguen.jpg|بندانگشتی|ویگن]] | |||
ویگن (همدان 1308ـ امریکا 1382ش) | |||
(نام اصلی: ویگن دردریان (کشیشیان)) خوانندۀ ایرانی [[پاپ، موسیقی|موسیقی پاپ]]. در خانواده‌ای از ارامنۀ مهاجر به‌دنیا آمد. در نوجوانی با عضویت در دسته کُر کلیسا، دریافت که صدایش برای خوانندگی مناسب است و برای رشد امکانات آن به خودآموزی و تمرین مداوم پرداخت. در 1328 با اجرای ترانۀ مهتاب، و در 1334 با شرکت در فیلم چهارراه حوادث (به کارگردانی [[خاچیکیان، سامویل (تبریز ۱۳۰۳ـ۱۳۸۰ش)|ساموئل خاچیکیان]]) به شهرت رسید. در 1335 به‌واسطۀ دو روزنامه‌نگار، [[وحیدی، حسین (همدان ۱۳۱۰ش)|حسین وحیدی]] و سیامک پورزند، به رادیو تهران راه پیدا کرد و در کمتر از دو سال، محبوب‌ترین خوانندۀ موسیقی جوانان شد و لقب «سلطان جاز ایران» را گرفت. صدای گرم و قوی، صمیمیت در بیان احساس، مردم‌داری، داشتن سابقه ورزشی و چهره و اندام متناسب و قابلیت اجرای ترانه‌های متنوع از فرهنگ‌های گوناگون (از محلی خراسانی تا شانسون‌های فرانسوی) موجب محبوبیت او شد. موقعیت ویگن تا حدود بیست سال ثابت ماند و پس از آن همچون نمادی از سال‌های خوش گذشته و پیوند بین ایرانیان ارمنی و ایرانیان غیرارمنی، شد. در فیلم‌های گوناگونی بازی کرد. از معدود خوانندگانی بود که هم در موسیقی روز (پاپ) و هم در موسیقی‌های «رسمی» و سنگین مثل برنامۀ گل‌ها، آواز می‌خواند. بعد از مهاجرت به [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] در 1355، به‌سبب محرومیت از همکاری با آهنگ‌سازان و ترانه‌سرایان برجسته، کیفیت آثار او نیز با سال‌های 1335ـ1350 قابل مقایسه نبود؛ اگرچه، کیفیت صدای او حفظ شده بود. از ویگن حدود 600 ترانه ضبط شده باقی‌مانده است؛ از آن جمله است: مهتاب، رقیب، بهار من کجایی، دل دیوانه که مشخصات سازندگان آن‌ها دقیق ثبت نشده است. | |||
<br /> | <br /> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۳۵
| ویگِن | |
|---|---|
| زادروز |
همدان 1308 |
| درگذشت | امريكا 1382ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | خواننده |
| سبک | پاپ |
| لقب | سلطان جاز ايران |
| آثار | مهتاب، رقیب، بهار من کجایی، دل ديوانه |
ویگن (همدان 1308ـ امریکا 1382ش)
(نام اصلی: ویگن دردریان (کشیشیان)) خوانندۀ ایرانی موسیقی پاپ. در خانواده‌ای از ارامنۀ مهاجر به‌دنیا آمد. در نوجوانی با عضویت در دسته کُر کلیسا، دریافت که صدایش برای خوانندگی مناسب است و برای رشد امکانات آن به خودآموزی و تمرین مداوم پرداخت. در 1328 با اجرای ترانۀ مهتاب، و در 1334 با شرکت در فیلم چهارراه حوادث (به کارگردانی ساموئل خاچیکیان) به شهرت رسید. در 1335 به‌واسطۀ دو روزنامه‌نگار، حسین وحیدی و سیامک پورزند، به رادیو تهران راه پیدا کرد و در کمتر از دو سال، محبوب‌ترین خوانندۀ موسیقی جوانان شد و لقب «سلطان جاز ایران» را گرفت. صدای گرم و قوی، صمیمیت در بیان احساس، مردم‌داری، داشتن سابقه ورزشی و چهره و اندام متناسب و قابلیت اجرای ترانه‌های متنوع از فرهنگ‌های گوناگون (از محلی خراسانی تا شانسون‌های فرانسوی) موجب محبوبیت او شد. موقعیت ویگن تا حدود بیست سال ثابت ماند و پس از آن همچون نمادی از سال‌های خوش گذشته و پیوند بین ایرانیان ارمنی و ایرانیان غیرارمنی، شد. در فیلم‌های گوناگونی بازی کرد. از معدود خوانندگانی بود که هم در موسیقی روز (پاپ) و هم در موسیقی‌های «رسمی» و سنگین مثل برنامۀ گل‌ها، آواز می‌خواند. بعد از مهاجرت به امریکا در 1355، به‌سبب محرومیت از همکاری با آهنگ‌سازان و ترانه‌سرایان برجسته، کیفیت آثار او نیز با سال‌های 1335ـ1350 قابل مقایسه نبود؛ اگرچه، کیفیت صدای او حفظ شده بود. از ویگن حدود 600 ترانه ضبط شده باقی‌مانده است؛ از آن جمله است: مهتاب، رقیب، بهار من کجایی، دل دیوانه که مشخصات سازندگان آن‌ها دقیق ثبت نشده است.