مایر، کنراد (۱۸۲۵ـ۱۸۹۸): تفاوت میان نسخهها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}مایِر، کُنْراد ( | }}مایِر، کُنْراد (۱۸۲۵ـ۱۸۹۸م)(Meyer, Conrad)<br> | ||
[[پرونده: 38109600.jpg | بندانگشتی|مايِر، کُنْراد]]شاعر و رماننویس سوئیسی. به دو زبان مسلط بود و پس از جنگ | [[پرونده: 38109600.jpg | بندانگشتی|مايِر، کُنْراد]](نام کامل: مایر، کنراد فردیناند<ref>Meyer, Conrad Ferdinand</ref>) شاعر و رماننویس سوئیسی. شهرتش برای نوشتن اشعار، قصهها و رمانهای تاریخی است. به دو زبان مسلط بود و پس از جنگ ۱۸۷۰م تصمیم گرفت که آثارش را فقط به آلمانی بنویسد. نخستین آثارش مجموعۀ اشعاری به نام ''بیست قصیدۀ سوئیسی''<ref>''Zwanzig Balladen von einem Schweizer''<br /></ref> (۱۸۶۴م) بود، که درپی آن ''رومانسها و تصاویر''<ref>''Romanzen und Bilder''</ref> (۱۸۷۱م) را منتشر کرد. آثار منثور او نشاندهندۀ اشتیاقی است که به کمال مطلق دارد. رمان مشهورش، ''زاهد''<ref>''Der Heilige'' </ref> (۱۸۸۰م)، سرشار از زندگی و حادثه است که با مطالعات بیطرفانۀ آدمی واقعنگر درآمیخته است. داستانهای تاریخی مایر، نظیر ''طلسم''<ref>''Das Amulett'' </ref> (۱۸۷۳م)؛ ''انسان مقدس''<ref>''The Holy One/Der Heilige''</ref> (1879م) است که به زندگی سنت تامس بکت<ref>Saint Thomas Becket</ref> میپردازد؛ ''ازدواج راهبها''<ref>''Die Hochzeit des Monchs''</ref> (۱۸۸۴م)؛ و ''دادرس''<ref>''Die Richterin'' </ref> (۱۸۸۵م)، قدرت آفرینش او را آشکار میکنند. | ||
شعر بلند او: ''آخرین روزهای هوتن''<ref>''Hutten’s Last Days''</ref> (۱۸۷۱م).<!--38109600--> | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۴۸
کنراد مایر Conrad Meyer | |
---|---|
زادروز |
1825 |
درگذشت | 1898 |
ملیت | سوئیسی |
شغل و تخصص اصلی | شاعر و نویسنده |
آثار |
رمان: زاهد (۱۸۸۰) داستان تاریخی: طلسم (۱۸۷۳)، ازدواج راهبها (۱۸۸۴)، و دادرس (۱۸۸۵) شعر: بیست قصیدۀ سوئیسی (۱۸۶۴)، رومانسها و تصاویر (۱۸۷۱) و آخرین روزهای هوتن (۱۸۷۱) |
گروه مقاله | ادبیات غرب |
مایِر، کُنْراد (۱۸۲۵ـ۱۸۹۸م)(Meyer, Conrad)
(نام کامل: مایر، کنراد فردیناند[۱]) شاعر و رماننویس سوئیسی. شهرتش برای نوشتن اشعار، قصهها و رمانهای تاریخی است. به دو زبان مسلط بود و پس از جنگ ۱۸۷۰م تصمیم گرفت که آثارش را فقط به آلمانی بنویسد. نخستین آثارش مجموعۀ اشعاری به نام بیست قصیدۀ سوئیسی[۲] (۱۸۶۴م) بود، که درپی آن رومانسها و تصاویر[۳] (۱۸۷۱م) را منتشر کرد. آثار منثور او نشاندهندۀ اشتیاقی است که به کمال مطلق دارد. رمان مشهورش، زاهد[۴] (۱۸۸۰م)، سرشار از زندگی و حادثه است که با مطالعات بیطرفانۀ آدمی واقعنگر درآمیخته است. داستانهای تاریخی مایر، نظیر طلسم[۵] (۱۸۷۳م)؛ انسان مقدس[۶] (1879م) است که به زندگی سنت تامس بکت[۷] میپردازد؛ ازدواج راهبها[۸] (۱۸۸۴م)؛ و دادرس[۹] (۱۸۸۵م)، قدرت آفرینش او را آشکار میکنند.
شعر بلند او: آخرین روزهای هوتن[۱۰] (۱۸۷۱م).