بورنجانی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


بورِنْجانی <br>از گویش‌های جنوب غربی ایران و مجموعۀ گویش‌های فارس، رایج در بورنجان، واقع در ۳۰ کیلومتری اردکان. صامت‌های بورنجانی همچون صامت‌های فارسی است، به علاوۀ یک صامت سایشی که به دنبال /d/ می‌آید. در این گویش، مذکر و مؤنث وجود ندارد. شمار جمع با alـ ساخته می‌شود، پسوند نکره‌ساز همچون فارسی iـ است و پسوند معرفه¬ساز aـ می‌باشد. بورنجانی، به پاپونی و ماسرمی و سمغانی نزدیک است.
بورِنْجانی <br>از گویش‌های جنوب غربی ایران و مجموعۀ گویش‌های فارس، رایج در بورنجان، واقع در ۳۰ کیلومتری اردکان.  
 
صامت‌های بورنجانی همچون صامت‌های فارسی است، به علاوۀ یک صامت سایشی که به دنبال /d/ می‌آید. در این گویش، مذکر و مؤنث وجود ندارد. شمار جمع با alـ ساخته می‌شود، پسوند نکره‌ساز همچون فارسی iـ است و پسوند معرفه¬ساز aـ می‌باشد. بورنجانی، به پاپونی و ماسرمی و سمغانی نزدیک است.


<br /><!--42163500-->
<br /><!--42163500-->
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]]
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]]
[[رده:زبان ها و گویش های ایران فرهنگی]]
[[رده:زبان ها و گویش های ایران فرهنگی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۰۵

بورِنْجانی
از گویش‌های جنوب غربی ایران و مجموعۀ گویش‌های فارس، رایج در بورنجان، واقع در ۳۰ کیلومتری اردکان.

صامت‌های بورنجانی همچون صامت‌های فارسی است، به علاوۀ یک صامت سایشی که به دنبال /d/ می‌آید. در این گویش، مذکر و مؤنث وجود ندارد. شمار جمع با alـ ساخته می‌شود، پسوند نکره‌ساز همچون فارسی iـ است و پسوند معرفه¬ساز aـ می‌باشد. بورنجانی، به پاپونی و ماسرمی و سمغانی نزدیک است.