تاری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


تاری <br>از گویش‌های مرکزی ایران در گروه شمال شرقی، رایج در قریۀ تار نظنز. علاوه بر صامت‌های زبان فارسی، صامت w نیز در تاری رواج دارد. تمایز میان دو جنس دستوری وجود ندارد. نشانۀ نکره i ـ در پایان واژه است. مضاف پیش از مضاف‌الیه قرار می‌گیرد. ضمیر انعکاسی ـ xo است. ضمیر اشاره i، me «این». پیشوند فعلی ـa و ـbe است. برخی از واژه‌های تاری: gord «بزرگ»، low «روباه» و banj/bay «پنج».
از گویش‌های مرکزی ایران در گروه شمال شرقی، رایج در قریۀ تار [[نطنز، شهرستان|نطنز]].  
 
علاوه بر صامت‌های زبان فارسی، صامت w نیز در تاری رواج دارد. تمایز میان دو جنس دستوری وجود ندارد. نشانۀ نکره i ـ در پایان واژه است. مضاف پیش از مضاف‌الیه قرار می‌گیرد. ضمیر انعکاسی ـ xo است. ضمیر اشاره i، me «این». پیشوند فعلی ـa و ـbe است. برخی از واژه‌های تاری: gord «بزرگ»، low «روباه» و banj/bay «پنج».


<br><!--42169000-->
<br><!--42169000-->
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]]
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]]
[[رده:زبان ها و گویش های ایران فرهنگی]]
[[رده:زبان ها و گویش های ایران فرهنگی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۵۱

از گویش‌های مرکزی ایران در گروه شمال شرقی، رایج در قریۀ تار نطنز.

علاوه بر صامت‌های زبان فارسی، صامت w نیز در تاری رواج دارد. تمایز میان دو جنس دستوری وجود ندارد. نشانۀ نکره i ـ در پایان واژه است. مضاف پیش از مضاف‌الیه قرار می‌گیرد. ضمیر انعکاسی ـ xo است. ضمیر اشاره i، me «این». پیشوند فعلی ـa و ـbe است. برخی از واژه‌های تاری: gord «بزرگ»، low «روباه» و banj/bay «پنج».