نقاش، مارون (سیرون ۱۸۱۷ـ طرسوس ۱۸۵۵): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | |||
|عنوان =مایک لی | |||
|نام =Mike Leigh | |||
|نام دیگر= | |||
|نام اصلی= | |||
|نام مستعار= | |||
|لقب= | |||
|زادروز=۱۹۴۳م | |||
|تاریخ مرگ= | |||
|دوره زندگی= | |||
|ملیت=انگلیسی | |||
|محل زندگی= | |||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |||
| شغل و تخصص اصلی =نمایش‌نامه‌نویس و فیلم‌ساز | |||
|شغل و تخصص های دیگر= | |||
|سبک = | |||
|مکتب = | |||
|سمت = | |||
|جوایز و افتخارات = | |||
|آثار =زندگی شیرین است (۱۹۹۱) و رازها و دروغ‌ها (۱۹۹۵)، امیدهای بزرگ (۱۹۸۹)، برهنه (۱۹۹۳)، همه یا هیچ (۲۰۰۲)، ورادریک (۲۰۰۴) و الکی خوش (۲۰۰۸) | |||
|خویشاوندان سرشناس = | |||
|گروه مقاله =سینما | |||
|دوره = | |||
|فعالیت‌های مهم = | |||
|رشته = | |||
|پست تخصصی = | |||
|باشگاه = | |||
}} | |||
نقّاش، مارون (سیرون ۱۸۱۷ـ طرسوس ۱۸۵۵)<br> | نقّاش، مارون (سیرون ۱۸۱۷ـ طرسوس ۱۸۵۵)<br> | ||
<p>نمایش‌نامه‌نویس مارونی لبنانی. او را نخستین نمایش‌نامه‌نویس مدرن عرب می‌دانند. نقاش رئیس گمرک بیروت بود. در ۱۸۴۶ برای تجارت به مصر و سپس ایتالیا رفت؛ در آن‌‌جا با دنیای نمایش و اُپرا آشنا شد و سه نمایش‌نامۀ عالی به زبان عربی ادیبانه نوشت. اولین اثرش، ''بخیل''، با الهام از نمایش‌نامۀ ''[[خسیس]]'' [[مولیر]]، در ۱۸۴۷ در خانۀ او به صحنه آمد؛ که پسربچه‌ها و مردان در آن نقش زنان را ایفا می‌کردند. دومین کار او با نام ''ابوالحسن مُغَفَّل''، برگرفته از داستان خلیفۀ «یک روزۀ» ''[[هزار و یک شب|هزارویک شب]]''، که در حضور حاکم عثمانی به‌نمایش درآمد (۱۸۵۰)، اوّلین نمایش‌نامۀ اصیل عربی تلقی می‌شود. آخرین اثرش با نام ''حسود بدزبان'' در تئاتر خود او به‌نمایش درآمد؛ این نمایش‌نامه نیز اقتباسی از آثار مولیر بوده است. پس از مرگ مارون آثار او به‌اهتمام برادرش نقولا در مجموعۀ ''سرو لبنان'' به‌چاپ رسید (۱۸۶۹). به تئاتر موزیکال گرایش داشت و برای تئاتر عربی واژگانی وضع کرد که تقریباً در سراسر قرن ۱۹ به‌کار می‌رفت.</p> | <p>نمایش‌نامه‌نویس مارونی لبنانی. او را نخستین نمایش‌نامه‌نویس مدرن عرب می‌دانند. نقاش رئیس گمرک بیروت بود. در ۱۸۴۶ برای تجارت به مصر و سپس ایتالیا رفت؛ در آن‌‌جا با دنیای نمایش و اُپرا آشنا شد و سه نمایش‌نامۀ عالی به زبان عربی ادیبانه نوشت. اولین اثرش، ''بخیل''، با الهام از نمایش‌نامۀ ''[[خسیس]]'' [[مولیر]]، در ۱۸۴۷ در خانۀ او به صحنه آمد؛ که پسربچه‌ها و مردان در آن نقش زنان را ایفا می‌کردند. دومین کار او با نام ''ابوالحسن مُغَفَّل''، برگرفته از داستان خلیفۀ «یک روزۀ» ''[[هزار و یک شب|هزارویک شب]]''، که در حضور حاکم عثمانی به‌نمایش درآمد (۱۸۵۰)، اوّلین نمایش‌نامۀ اصیل عربی تلقی می‌شود. آخرین اثرش با نام ''حسود بدزبان'' در تئاتر خود او به‌نمایش درآمد؛ این نمایش‌نامه نیز اقتباسی از آثار مولیر بوده است. پس از مرگ مارون آثار او به‌اهتمام برادرش نقولا در مجموعۀ ''سرو لبنان'' به‌چاپ رسید (۱۸۶۹). به تئاتر موزیکال گرایش داشت و برای تئاتر عربی واژگانی وضع کرد که تقریباً در سراسر قرن ۱۹ به‌کار می‌رفت.</p> | ||
نسخهٔ ۲۹ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۳۸
| مایک لی Mike Leigh | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۴۳م |
| ملیت | انگلیسی |
| شغل و تخصص اصلی | نمایش‌نامه‌نویس و فیلم‌ساز |
| آثار | زندگی شیرین است (۱۹۹۱) و رازها و دروغ‌ها (۱۹۹۵)، امیدهای بزرگ (۱۹۸۹)، برهنه (۱۹۹۳)، همه یا هیچ (۲۰۰۲)، ورادریک (۲۰۰۴) و الکی خوش (۲۰۰۸) |
| گروه مقاله | سینما |
نقّاش، مارون (سیرون ۱۸۱۷ـ طرسوس ۱۸۵۵)
نمایش‌نامه‌نویس مارونی لبنانی. او را نخستین نمایش‌نامه‌نویس مدرن عرب می‌دانند. نقاش رئیس گمرک بیروت بود. در ۱۸۴۶ برای تجارت به مصر و سپس ایتالیا رفت؛ در آن‌‌جا با دنیای نمایش و اُپرا آشنا شد و سه نمایش‌نامۀ عالی به زبان عربی ادیبانه نوشت. اولین اثرش، بخیل، با الهام از نمایش‌نامۀ خسیس مولیر، در ۱۸۴۷ در خانۀ او به صحنه آمد؛ که پسربچه‌ها و مردان در آن نقش زنان را ایفا می‌کردند. دومین کار او با نام ابوالحسن مُغَفَّل، برگرفته از داستان خلیفۀ «یک روزۀ» هزارویک شب، که در حضور حاکم عثمانی به‌نمایش درآمد (۱۸۵۰)، اوّلین نمایش‌نامۀ اصیل عربی تلقی می‌شود. آخرین اثرش با نام حسود بدزبان در تئاتر خود او به‌نمایش درآمد؛ این نمایش‌نامه نیز اقتباسی از آثار مولیر بوده است. پس از مرگ مارون آثار او به‌اهتمام برادرش نقولا در مجموعۀ سرو لبنان به‌چاپ رسید (۱۸۶۹). به تئاتر موزیکال گرایش داشت و برای تئاتر عربی واژگانی وضع کرد که تقریباً در سراسر قرن ۱۹ به‌کار می‌رفت.