همشهری کین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
همشهری کین (Citizen Kane) | |||
[[File:41114300.jpg|thumb| | [[File:41114300.jpg|thumb|صحنه‌ای از فیلم همشهری کین]] | ||
فیلمی پرآوازه از [[ولز، اورسون (۱۹۱۵ـ۱۹۸۵)|اورسون ولز]]<ref>Orson Welles</ref> (۱۹۴۱). داستان این فیلم شرح اوج و فرود، چارلز فاستر کین<ref>Charles Foster Kane</ref> یکی از غول‌های مطبوعات (برپایۀ زندگی شخصیتی واقعی به نام ویلیام رندولف هرست<ref>William Randolph Hearst</ref>) است که به‌شیوۀ فلاش بک<ref>flashback </ref> و از زبان شخصیت‌های گوناگون برای یک روزنامه‌نگار نقل می‌شود. این فیلم که بر ساختار روایتی پیچیده و زوایای غیرعادی دوربین و فنون نوآورانۀ صوتی استوار است در زمان خود انقلابی می‌نمود و هنوز یکی از مشهورترین دستاوردهای سینماست. داستان این فیلم شرح تلاش روزنامه‌نگاری است که می‌خواهد بداند «رُزباد<ref>Rosebud </ref>»، واپسین واژه‌ای که فاستر | فیلمی پرآوازه از [[ولز، اورسون (۱۹۱۵ـ۱۹۸۵)|اورسون ولز]]<ref>Orson Welles</ref> (۱۹۴۱). داستان این فیلم شرح اوج و فرود، چارلز فاستر کین<ref>Charles Foster Kane</ref> یکی از غول‌های مطبوعات (برپایۀ زندگی شخصیتی واقعی به نام ویلیام رندولف هرست<ref>William Randolph Hearst</ref>) است که به‌شیوۀ فلاش بک<ref>flashback </ref> و از زبان شخصیت‌های گوناگون برای یک روزنامه‌نگار نقل می‌شود. این فیلم که بر ساختار روایتی پیچیده و زوایای غیرعادی دوربین و فنون نوآورانۀ صوتی استوار است در زمان خود انقلابی می‌نمود و هنوز یکی از مشهورترین دستاوردهای سینماست. داستان این فیلم شرح تلاش روزنامه‌نگاری است که می‌خواهد بداند «رُزباد<ref>Rosebud </ref>»، واپسین واژه‌ای که فاستر کین پیش از مرگش بر زبان راند، به چه معناست. فیلم‌نامه آن را هرمان منکیه‌ویتس<ref>Herman Mankiewicz</ref> (۱۸۹۷ـ۱۹۵۳) با همکاری [[هاوسمن، جان (۱۹۰۲ـ ۱۹۸۸)|جان هاوسمن]]<ref>John Houseman</ref> نوشت، ولی ولز آن را بازنویسی کرد و در عنوان‌بندی فیلم فقط نام او در مقام فیلم‌نامه‌نویس آمده است. این اثر را [[تولند، گرگ (۱۹۰۴ـ۱۹۴۸)|گرگ تولند]]<ref>Gregg Toland</ref> به‌شیوۀ سیاه‌وسفید فیلم‌برداری کرده است. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۶:۵۷
همشهری کین (Citizen Kane)
فیلمی پرآوازه از اورسون ولز[۱] (۱۹۴۱). داستان این فیلم شرح اوج و فرود، چارلز فاستر کین[۲] یکی از غول‌های مطبوعات (برپایۀ زندگی شخصیتی واقعی به نام ویلیام رندولف هرست[۳]) است که به‌شیوۀ فلاش بک[۴] و از زبان شخصیت‌های گوناگون برای یک روزنامه‌نگار نقل می‌شود. این فیلم که بر ساختار روایتی پیچیده و زوایای غیرعادی دوربین و فنون نوآورانۀ صوتی استوار است در زمان خود انقلابی می‌نمود و هنوز یکی از مشهورترین دستاوردهای سینماست. داستان این فیلم شرح تلاش روزنامه‌نگاری است که می‌خواهد بداند «رُزباد[۵]»، واپسین واژه‌ای که فاستر کین پیش از مرگش بر زبان راند، به چه معناست. فیلم‌نامه آن را هرمان منکیه‌ویتس[۶] (۱۸۹۷ـ۱۹۵۳) با همکاری جان هاوسمن[۷] نوشت، ولی ولز آن را بازنویسی کرد و در عنوان‌بندی فیلم فقط نام او در مقام فیلم‌نامه‌نویس آمده است. این اثر را گرگ تولند[۸] به‌شیوۀ سیاه‌وسفید فیلم‌برداری کرده است.