میرزا عباسقلی خان سپهر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
میرزا عباسقلی خان سپهر (1268ق- 1302ش) | میرزا عباسقلی خان سپهر (1268ق- 1302ش) | ||
(با نام اصلی: عباسقلی خان سپهر کاشانی؛ ملقب به مستشارالوزاره، مشیرافخم و لسان‌الملک) ادیب، نویسنده و دیپلمات دورۀ قاجار و نمایندۀ جهرم در چهارمین دورۀ [[مجلس شورای ملی|مجلس شورای ملی.]] پدرش [[سپهر، محمدتقی (کاشان ۱۲۰۷ـ تهران ۱۲۹۷ق)|میرزا محمدتقی خان لسان الملک اول]]، نویسندۀ کتاب معروف ''ناسخ‌التواریخ'' بود. پس از مرگ پدرش، او همراه با چند تن دیگر این کتاب را که ناتمام مانده بود، تکمیل کرد. | (با نام اصلی: عباسقلی خان سپهر کاشانی؛ ملقب به مستشارالوزاره، مشیرافخم و لسان‌الملک) ادیب، نویسنده و دیپلمات دورۀ قاجار و نمایندۀ جهرم در چهارمین دورۀ [[مجلس شورای ملی|مجلس شورای ملی.]] پدرش [[سپهر، محمدتقی (کاشان ۱۲۰۷ـ تهران ۱۲۹۷ق)|میرزا محمدتقی خان لسان الملک اول]]، نویسندۀ کتاب معروف ''ناسخ‌التواریخ'' بود. پس از مرگ پدرش، او همراه با چند تن دیگر این کتاب را که ناتمام مانده بود، تکمیل کرد. در ۱۲۹۹ق ''تذکره سپهر'' و در ۱۳۰۵ق، رساله ای با نام ''برهان النبوه'' در اثبات پیامبری حضرت محمد و خاتمیت او نوشت. ''المآثر و الآثار'' و ''ریحانه الادب'' نیز از تألیفات بعدی‌اش است. | ||
عباسقلی خان در 1287ق در 19 سالگی، منشی مخصوص وزارت امور خارجه شد و با چنین شغلی، خدمات دولتی خود را آغاز کرد و تا نایب اولی این وزارتخانه و عضویت در دارالشورای کبری نیز پیش رفت. از طرف دولت، مأمور ترجمۀ ''[[وفیات الاعیان و انباء ابناء الزمان|وفیات الاعیان]]'' [[ابن خلکان، ابوالعباس احمد (اربیل ۶۰۸ـ۶۸۱ق)|ابن خلکان]] شد و نامش را ''مشکوه الادب ناصری'' نهاد، هر چند که ظاهراً ناتمام ماند و چاپ نشد. در زمان [[مظفر الدین شاه قاجار|مظفرالدین شاه]]، وزیر انطباعات شد و در آستانۀ جنبش [[مشروطه]]، از کار دولتی کناره گیری کرد. | |||
عباسقلی خان در 1287ق در 19 سالگی، منشی مخصوص وزارت امور خارجه شد و با چنین شغلی، خدمات دولتی خود را آغاز کرد و تا نایب اولی این وزارتخانه و عضویت در دارالشورای کبری نیز پیش رفت. از طرف دولت، مأمور ترجمۀ ''[[وفیات الاعیان و انباء ابناء الزمان|وفیات الاعیان]]'' [[ابن خلکان، ابوالعباس احمد (اربیل ۶۰۸ـ۶۸۱ق)|ابن خلکان]] شد و نامش را ''مشکوه الادب ناصری'' نهاد، هر چند که ظاهراً ناتمام ماند و چاپ نشد. | |||
در زمان [[مظفر الدین شاه قاجار|مظفرالدین شاه]]، وزیر انطباعات شد و در آستانۀ جنبش [[مشروطه]]، از کار دولتی کناره گیری کرد. | |||
عباسقلی خان سپهر مدت کوتاهی پس از اتمام نمایندگی اش در مجلس، در ۱۳۰۲ش درگذشت. | عباسقلی خان سپهر مدت کوتاهی پس از اتمام نمایندگی اش در مجلس، در ۱۳۰۲ش درگذشت. | ||
نسخهٔ ۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۳۸
| میرزا عباسقلی خان سپهر | |
|---|---|
| زادروز |
1268ق |
| درگذشت | 1302ش |
| ملیت | ایرانی |
| نام‌های دیگر | عباسقلی خان سپهر کاشانی |
| شغل و تخصص اصلی | ادیب، نویسنده و دیپلمات دورۀ قاجار |
| شغل و تخصص های دیگر | نمایندۀ جهرم در چهارمین دورۀ مجلس شورای ملی |
| لقب | مستشارالوزاره، مشیرافخم و لسان‌الملک |
| آثار | تذکره سپهر و رساله ای با نام برهان النبوه- المآثر و الآثار و ریحانه الادب |
| گروه مقاله | تاریخ ایران |
| پست تخصصی | منشی مخصوص وزارت امور خارجه-عضو دارالشورای کبری- وزیر انطباعات در زمان مظفرالدین شاه |
| خویشاوندان سرشناس | میرزا محمدتقی خان لسان الملک اول (پدر)- عبدالحسین ملک المورخین و احمدعلی سپهر (برادرزاده) |
میرزا عباسقلی خان سپهر (1268ق- 1302ش)
(با نام اصلی: عباسقلی خان سپهر کاشانی؛ ملقب به مستشارالوزاره، مشیرافخم و لسان‌الملک) ادیب، نویسنده و دیپلمات دورۀ قاجار و نمایندۀ جهرم در چهارمین دورۀ مجلس شورای ملی. پدرش میرزا محمدتقی خان لسان الملک اول، نویسندۀ کتاب معروف ناسخ‌التواریخ بود. پس از مرگ پدرش، او همراه با چند تن دیگر این کتاب را که ناتمام مانده بود، تکمیل کرد. در ۱۲۹۹ق تذکره سپهر و در ۱۳۰۵ق، رساله ای با نام برهان النبوه در اثبات پیامبری حضرت محمد و خاتمیت او نوشت. المآثر و الآثار و ریحانه الادب نیز از تألیفات بعدی‌اش است.
عباسقلی خان در 1287ق در 19 سالگی، منشی مخصوص وزارت امور خارجه شد و با چنین شغلی، خدمات دولتی خود را آغاز کرد و تا نایب اولی این وزارتخانه و عضویت در دارالشورای کبری نیز پیش رفت. از طرف دولت، مأمور ترجمۀ وفیات الاعیان ابن خلکان شد و نامش را مشکوه الادب ناصری نهاد، هر چند که ظاهراً ناتمام ماند و چاپ نشد. در زمان مظفرالدین شاه، وزیر انطباعات شد و در آستانۀ جنبش مشروطه، از کار دولتی کناره گیری کرد.
عباسقلی خان سپهر مدت کوتاهی پس از اتمام نمایندگی اش در مجلس، در ۱۳۰۲ش درگذشت.
او عموی عبدالحسین ملک المورخین و برادر اعیانی لسان‌الملک دوم است. احمدعلی سپهر مشهور به مورخ‌الدوله نیز برادرزادۀ اوست.