آلودگی الکترومغناطیسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


آلودگی اِلکترومغناطیسی (electromagnetic pollution)<br /> میدان‌های برقی و مغناطیسی ناشی از کابل‌های برق فشار قوی، پست‌های برق محلی، و وسیله‌های برقی خانگی، مانند پتوی برقی. ادعا می‌شود افزایش موارد [[سرطان]]، به خصوص سرطان خون، انواع [[سردرد]]، حالت [[تهوع]]، [[سرگیجه]]، و [[افسردگی]] با این میدان‌ها مرتبط‌اند. فیزیک‌دانان انگلیسی در ۱۹۹۶ آلودگی الکترومغناطیسی را با عملکرد گاز [[رادون]]، به منزلۀ عامل سرطان، مرتبط دانستند. آنان پی‌بردند که میدان‌های برقی محصولات واپاشی پرتوزای رادون را جذب و آن‌ها را وادار به ارتعاش می‌کنند و به این‌ ترتیب، احتمال چسبیدن آن‌ها به پوست و غشای غدد مخاطی بیشتر می‌شود. در دسامبر ۱۹۹۹، پژوهشگران بریتانیایی اعلام کردند که در گسترده‌ترین بررسی جهان درخصوص ایمنی [[میدان الکترومغناطیسی|میدان‌های الکترومغناطیسی]] رابطه‌ای بین این میدان‌ها و سرطان‌های کودکان یافت نشده ‌است.<br /> &nbsp;
آلودگی اِلکترومغناطیسی (electromagnetic pollution)<br /> میدان‌های برقی و مغناطیسی ناشی از کابل‌های برق فشار قوی، پست‌های برق محلی، و وسیله‌های برقی خانگی، مانند پتوی برقی. ادعا می‌شود افزایش موارد [[سرطان]]، به خصوص سرطان خون، انواع [[سردرد]]، حالت [[تهوع]]، [[سرگیجه]]، و [[افسردگی]] با این میدان‌ها مرتبط‌اند. فیزیک‌دانان انگلیسی در ۱۹۹۶م آلودگی الکترومغناطیسی را با عملکرد گاز [[رادون]]، به منزلۀ عامل سرطان، مرتبط دانستند. آنان پی‌بردند که میدان‌های برقی محصولات واپاشی پرتوزای رادون را جذب و آن‌ها را وادار به ارتعاش می‌کنند و به این‌ ترتیب، احتمال چسبیدن آن‌ها به پوست و غشای غدد مخاطی بیشتر می‌شود. در دسامبر ۱۹۹۹م، پژوهشگران بریتانیایی اعلام کردند که در گسترده‌ترین بررسی جهان درخصوص ایمنی [[میدان الکترومغناطیسی|میدان‌های الکترومغناطیسی]] رابطه‌ای بین این میدان‌ها و سرطان‌های کودکان یافت نشده ‌است.<br /> &nbsp;


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۴۵

آلودگی اِلکترومغناطیسی (electromagnetic pollution)
میدان‌های برقی و مغناطیسی ناشی از کابل‌های برق فشار قوی، پست‌های برق محلی، و وسیله‌های برقی خانگی، مانند پتوی برقی. ادعا می‌شود افزایش موارد سرطان، به خصوص سرطان خون، انواع سردرد، حالت تهوع، سرگیجه، و افسردگی با این میدان‌ها مرتبط‌اند. فیزیک‌دانان انگلیسی در ۱۹۹۶م آلودگی الکترومغناطیسی را با عملکرد گاز رادون، به منزلۀ عامل سرطان، مرتبط دانستند. آنان پی‌بردند که میدان‌های برقی محصولات واپاشی پرتوزای رادون را جذب و آن‌ها را وادار به ارتعاش می‌کنند و به این‌ ترتیب، احتمال چسبیدن آن‌ها به پوست و غشای غدد مخاطی بیشتر می‌شود. در دسامبر ۱۹۹۹م، پژوهشگران بریتانیایی اعلام کردند که در گسترده‌ترین بررسی جهان درخصوص ایمنی میدان‌های الکترومغناطیسی رابطه‌ای بین این میدان‌ها و سرطان‌های کودکان یافت نشده ‌است.