آنکلساریا، تهمورث دینشاه: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=آنکلساریا، تهمورث دین شاه|نام=Tahmuras Dinshah Anklesaria|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۸۴۲م|تاریخ مرگ=بمبئی ۱۹۰۳م|دوره زندگی=|ملیت=هندی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=مدرسه‌ای دینی در سورت (سورات)|شغل و تخصص اصلی=موبد زردشتی|شغل و تخصص های دیگر=ایران‌شناس|سبک=|مکتب=|سمت=استاد مطالعات اوستایی و پهلوی در مدرسه ملافیروز در بمبئی (۱۸۷۴)|جوایز و افتخارات=|آثار=ترجمۀ داتستان دینیک به گجراتی (۱۸۷۲)؛ ترجمۀ سیاوخش‌نامۀ رستم پشوتن به گجراتی (بمبئی، ۱۸۷۳)؛ ترجمۀ اردویسوریشت به گجراتی (بمبئی، ۱۸۷۴)؛ و ویرایش خرده‌اوستا (بمبئی، ۱۸۸۱)؛ بهرۀ دوم مادیگان هزار داتستان (بمبئی، ۱۹۱۳)؛ مینوی خرد (۱۹۱۳)؛ بندهش (۱۹۰۸).|خویشاوندان سرشناس=بهرام گور تهمورث آنکلساریا (پسر)|گروه مقاله=زبان شناسی و ترجمه|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | {{جعبه زندگینامه|عنوان=آنکلساریا، تهمورث دین شاه|نام=Tahmuras Dinshah Anklesaria|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۸۴۲م|تاریخ مرگ=بمبئی ۱۹۰۳م|دوره زندگی=|ملیت=هندی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=مدرسه‌ای دینی در سورت (سورات)|شغل و تخصص اصلی=موبد زردشتی|شغل و تخصص های دیگر=ایران‌شناس|سبک=|مکتب=|سمت=استاد مطالعات اوستایی و پهلوی در مدرسه ملافیروز در بمبئی (۱۸۷۴)|جوایز و افتخارات=|آثار=ترجمۀ داتستان دینیک به گجراتی (۱۸۷۲)؛ ترجمۀ سیاوخش‌نامۀ رستم پشوتن به گجراتی (بمبئی، ۱۸۷۳)؛ ترجمۀ اردویسوریشت به گجراتی (بمبئی، ۱۸۷۴)؛ و ویرایش خرده‌اوستا (بمبئی، ۱۸۸۱)؛ بهرۀ دوم مادیگان هزار داتستان (بمبئی، ۱۹۱۳)؛ مینوی خرد (۱۹۱۳)؛ بندهش (۱۹۰۸).|خویشاوندان سرشناس=بهرام گور تهمورث آنکلساریا (پسر)|گروه مقاله=زبان شناسی و ترجمه|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | ||
آنْکلِساریا، تهمورث دینشاه (۱۸۴۲ـ بمبئی ۱۹۰۳)(Anklesaria, Tahmuras Dinshah)<br>[[موبد]] زردشتی و ایران‌شناس هندی. نزد پدرش و سپس در مدرسه‌ای دینی در سورت (سورات) درس خواند و در سلک موبدان درآمد. در [[بمبیی|بمبئی]] به مطالعات اوستایی و زبان پهلوی پرداخت و [[سانسکریت]] را نیز آموخت. زبان‌های [[گجراتی]]، [[اردو، زبان|اردو]] و فارسی را به خوبی می‌دانست و با زبان‌های [[فرانسه، زبان|فرانسه]]، [[آلمانی، زبان|آلمانی]] و [[انگلیسی، زبان|انگلیسی]] آشنایی داشت. در ۱۸۷۴ استاد مطالعات اوستایی و پهلوی در مدرسه ملافیروز در بمبئی شد. شماری از آثار پهلوی را ویراست کرد که پس از مرگش توسط پسر او، بهرام گور تهمورث، به چاپ رسید. از آثارش: ترجمۀ ''داتستان دینیک'' به گجراتی (۱۸۷۲)؛ ترجمۀ ''سیاوخش‌نامۀ'' رستم پشوتن به گجراتی (بمبئی، ۱۸۷۳)؛ ترجمۀ ا''ردویسوریشت'' به گجراتی (بمبئی، ۱۸۷۴)؛ و ویرایش ''خرده‌اوستا'' (بمبئی، ۱۸۸۱)؛ بهرۀ دوم ''مادیگان هزار داتستان'' (بمبئی، ۱۹۱۳)؛ ''مینوی خرد'' (۱۹۱۳)؛ ''بندهش'' (۱۹۰۸). | آنْکلِساریا، تهمورث دینشاه (۱۸۴۲ـ بمبئی ۱۹۰۳) (Anklesaria, Tahmuras Dinshah)<br>[[موبد]] زردشتی و ایران‌شناس هندی. نزد پدرش و سپس در مدرسه‌ای دینی در سورت (سورات) درس خواند و در سلک موبدان درآمد. در [[بمبیی|بمبئی]] به مطالعات اوستایی و زبان پهلوی پرداخت و [[سانسکریت]] را نیز آموخت. زبان‌های [[گجراتی]]، [[اردو، زبان|اردو]] و فارسی را به خوبی می‌دانست و با زبان‌های [[فرانسه، زبان|فرانسه]]، [[آلمانی، زبان|آلمانی]] و [[انگلیسی، زبان|انگلیسی]] آشنایی داشت. در ۱۸۷۴ استاد مطالعات اوستایی و پهلوی در مدرسه ملافیروز در بمبئی شد. شماری از آثار پهلوی را ویراست کرد که پس از مرگش توسط پسر او، بهرام گور تهمورث، به چاپ رسید. | ||
از آثارش: ترجمۀ ''داتستان دینیک'' به گجراتی (۱۸۷۲)؛ ترجمۀ ''سیاوخش‌نامۀ'' رستم پشوتن به گجراتی (بمبئی، ۱۸۷۳)؛ ترجمۀ ا''ردویسوریشت'' به گجراتی (بمبئی، ۱۸۷۴)؛ و ویرایش ''خرده‌اوستا'' (بمبئی، ۱۸۸۱)؛ بهرۀ دوم ''مادیگان هزار داتستان'' (بمبئی، ۱۹۱۳)؛ ''مینوی خرد'' (۱۹۱۳)؛ ''بندهش'' (۱۹۰۸). | |||
<br><!--10254900--> | <br><!--10254900--> | ||
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]] | [[رده:زبان شناسی و ترجمه]] | ||
نسخهٔ ۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۵۱
| آنکلساریا، تهمورث دین شاه Tahmuras Dinshah Anklesaria | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۴۲م |
| درگذشت | بمبئی ۱۹۰۳م |
| ملیت | هندی |
| تحصیلات و محل تحصیل | مدرسه‌ای دینی در سورت (سورات) |
| شغل و تخصص اصلی | موبد زردشتی |
| شغل و تخصص های دیگر | ایران‌شناس |
| آثار | ترجمۀ داتستان دینیک به گجراتی (۱۸۷۲)؛ ترجمۀ سیاوخش‌نامۀ رستم پشوتن به گجراتی (بمبئی، ۱۸۷۳)؛ ترجمۀ اردویسوریشت به گجراتی (بمبئی، ۱۸۷۴)؛ و ویرایش خرده‌اوستا (بمبئی، ۱۸۸۱)؛ بهرۀ دوم مادیگان هزار داتستان (بمبئی، ۱۹۱۳)؛ مینوی خرد (۱۹۱۳)؛ بندهش (۱۹۰۸). |
| گروه مقاله | زبان شناسی و ترجمه |
| خویشاوندان سرشناس | بهرام گور تهمورث آنکلساریا (پسر) |
آنْکلِساریا، تهمورث دینشاه (۱۸۴۲ـ بمبئی ۱۹۰۳) (Anklesaria, Tahmuras Dinshah)
موبد زردشتی و ایران‌شناس هندی. نزد پدرش و سپس در مدرسه‌ای دینی در سورت (سورات) درس خواند و در سلک موبدان درآمد. در بمبئی به مطالعات اوستایی و زبان پهلوی پرداخت و سانسکریت را نیز آموخت. زبان‌های گجراتی، اردو و فارسی را به خوبی می‌دانست و با زبان‌های فرانسه، آلمانی و انگلیسی آشنایی داشت. در ۱۸۷۴ استاد مطالعات اوستایی و پهلوی در مدرسه ملافیروز در بمبئی شد. شماری از آثار پهلوی را ویراست کرد که پس از مرگش توسط پسر او، بهرام گور تهمورث، به چاپ رسید.
از آثارش: ترجمۀ داتستان دینیک به گجراتی (۱۸۷۲)؛ ترجمۀ سیاوخش‌نامۀ رستم پشوتن به گجراتی (بمبئی، ۱۸۷۳)؛ ترجمۀ اردویسوریشت به گجراتی (بمبئی، ۱۸۷۴)؛ و ویرایش خرده‌اوستا (بمبئی، ۱۸۸۱)؛ بهرۀ دوم مادیگان هزار داتستان (بمبئی، ۱۹۱۳)؛ مینوی خرد (۱۹۱۳)؛ بندهش (۱۹۰۸).