گدار، ژان ـ لوک (۱۹۳۰): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۷: خط ۲۷:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}} گُدار، ژان ـ لوک (۱۹۳۰)(Godard, Jean-Luc)<br />  
}} ژان ـ لوک گدار (پاریس 3 دسامبر ۱۹۳۰- 13 سپتامبر 2022م) (Jean-Luc Godard)<br />  
[[پرونده:36038900-2.jpg|بندانگشتی|ژان - لوک گدار]]
[[پرونده:36038900-2.jpg|بندانگشتی|ژان - لوک گدار]]
کارگردان فرانسوی سینما. فیلم‌ساز سیاسی و نئومدرن، و از رهبران موج نو<ref>Nouvelle Vague
کارگردان فرانسوی سینما. فیلمساز سیاسی و نئومدرن، و از رهبران موج نو<ref>Nouvelle Vague
</ref>&nbsp;سینمای فرانسه. با فیلم ''از نفس افتاده''<ref>''A bout de souffle/Breathless''</ref> (۱۹۵۹) به‌شهرت رسید. داستان‌گویی این فیلم، که ماجرایش ملهم از فیلم‌های گانگستری<ref> gangster movies</ref> امریکایی است، نگاه سنت‌شکنانۀ او را به سینمای روایتیِ مرسوم و درهم‌ریختن قواعد آن به‌خوبی نشان می‌دهد. گدار که در دهۀ ۱۹۵۰ جزو منتقدان مجلۀ سینمایی ''کایه دو سینما''<ref> Cahiers du Cinema </ref> بود، در آثارش به کشف قواعد سینمایی و بررسی‌ای تلویحی از شمایل‌نگاری<ref>iconography </ref> دوران خود می‌پردازد، و در فیلم‌هایش که اغلب آثاری تجربی‌اند از هنرهایی دیگر همچون نقاشی، موسیقی، ادبیات، و حتی خودِ سینما بهره می‌گیرد. مهم‌ترین فیلم‌های او عبارت‌اند از ''گذران زندگی''<ref>''Vivre sa Vie/It’s My Life ''</ref> (۱۹۶۲)، ''تحقیر''<ref>''Le Mépris/Contempt''</ref> (۱۹۶۳)، ''‌پیِروی دیوانه''<ref> ''Pierrot le fou''</ref> (۱۹۶۵)، ''دو سه چیزی‌ که از آن زن می‌دانم''<ref> ''2 ou 3 choses que je sais d’elle/Two or Three Things I Know About Her''</ref> (۱۹۶۷)، ''آخر هفته''<ref> ''Weekend''</ref> (۱۹۶۸)، ''همه چیز روبه راه است''<ref> ''Tout va bien ''</ref> (۱۹۷۲)، ''نجات هر کس دست خودش''<ref>''Sauve qui peut (la vie)/Slow Motion ''</ref> (۱۹۸۰)، ''به تو سلام می‌گویم ماری''<ref>''Je vous salue, Marie/Hail Mary''</ref> (۱۹۸۵)، ''تاریخ (‌های) سینما''<ref> ''Histoire(s) du cinéma ''</ref> (۱۹۸۹)، ''موج نو''<ref>New Wave </ref> (۱۹۹۰)، و ''ریشه‌های قرن بیست‌و یکم''<ref>L’Origine du XXIème siècle/Origin of the 21st Century</ref> (۲۰۰۰).
</ref> سینمای فرانسه. او را تأثیرگذارترین فیلمساز فرانسویِ دوران پس از [[جنگ جهانی دوم]] می‌دانند که با شیوۀ خود در روایت، تدوین، صداگذاری و فیلمبرداری، فرم فیلم متحرک را متحول‌ کرد. با فیلم ''از نفس افتاده''<ref>''A bout de souffle/Breathless''</ref> (۱۹۵۹) به‌شهرت رسید. داستان‌گویی این فیلم، که ماجرایش ملهم از فیلم‌های گانگستری<ref> gangster movies</ref> امریکایی است، نگاه سنت‌شکنانۀ او را به سینمای روایتیِ مرسوم و درهم‌ریختن قواعد آن به‌خوبی نشان می‌دهد. گدار که در دهۀ ۱۹۵۰ جزو منتقدان مجلۀ سینمایی ''کایه دو سینما''<ref> Cahiers du Cinema </ref> بود، در آثارش به کشف قواعد سینمایی و بررسی‌ای تلویحی از شمایل‌نگاری<ref>iconography </ref> دوران خود می‌پردازد، و در فیلم‌هایش که اغلب آثاری تجربی‌اند از هنرهایی دیگر همچون نقاشی، موسیقی، ادبیات، و حتی خودِ سینما بهره می‌گیرد. گدار نگارش فیلمنامۀ تمام آثارش را خود انجام داده بود. وی طی دوران فعالیت سینمایی‌اش موفق شد جوایز معتبری کسب کند که دو خرس نقره‌ای و یک خرس طلای جشنواره فیلم برلین، شیر طلا، جایزۀ هیأت داوران و شیر طلای افتخاری جشنوارۀ فیلم ونیز از مهم‌ترین آنها هستند. از گدار طی حدود 60 سال فعالیت حرفه‌ای در سینما، بیش از یکصد فیلم بر جای مانده است.


&nbsp;
در خانوادۀ سوئیسی ثروتمند و فرهیخته‌ای در پاریس زاده شد. هنگام آغاز جنگ دوم جهانی پدر و مادرش او را به سوئیس فرستادند. در پایان دهۀ ۱۹۴۰ به پاریس بازگشت و از دانشگاه [[سوربون|سوربن]] مدرک مردم‌شناسی دریافت کرد. به سینما روی آورد و به گروهی از دوستان همفکر جوان خود چون [[کلود شابرول|کلود شابرو]]<nowiki/>ل، [[فرانسوا تروفو]]، [[اریک رومر]] و ژاک ریوت<ref>Jacques Rivett</ref> پیوست که موج نوی سینمای فرانسه را راه انداختند.
 
 
 
'''برخی از آثار سینمایی'''
 
* ۱۹۶۰ ''ازنفس‌افتاده''
* ۱۹۶۱ ''زن زن است''
* ۱۹۶۲ ''گذران زندگی''
* ۱۹۶۳ ''سرباز کوچک''
* ۱۹۶۳ ''تفنگداران''
* ۱۹۶۳ ''تحقیر''
* ۱۹۶۴ ''دسته جداافتاده‌ها''
* ۱۹۶۴ ''یک زن شوهردار''
* ۱۹۶۵ ''آلفاویل''
* ۱۹۶۵ ''پی‌یرو خله''
* ۱۹۶۶ ''مذکر، مؤنث''
* ۱۹۶۶ ''ساخت آمریکا''
* ۱۹۶۷ ''دو سه چیزی که از او می‌دانم''
* ۱۹۶۷ ''چینی''
* ۱۹۶۷ ''تعطیلات آخر هفته''
* ۱۹۶۸ ''یک به‌علاوه یک''
* ۱۹۶۸ ''فیلمی همچون دیگران''
* ۱۹۷۰ ''بادی از شرق''
* ۱۹۷۱ ''ستیز در ایتالیا''
* ۱۹۷۱ ''ولادیمیر و رزا''
* ۱۹۷۲ ''همه‌چیز روبه‌راه است''
* ۱۹۷۵ ''شماره دو''
* ۱۹۷۶ ''اینجا و جایی دیگر''
* ۱۹۷۶ ''How is it going''
* ۱۹۸۰ ''هر کسی برای خودش''
* ۱۹۸۲ ''شور''
* ۱۹۸۳ ''نام کوچک: کارمن''
* ۱۹۸۵ ''درود بر مریم''
* ۱۹۸۵ ''کارآگاه''
* ۱۹۸۷ ''شاه لیر''
* ۱۹۸۷ ''حق خود را بگیر''
* ۱۹۹۰ ''موج نو''
* ۱۹۹۱ ''آلمان سال ۹۰ نه صفر''
* ۱۹۹۳ ''افسوس بر من''
* ۱۹۹۶ ''همیشه موتسارت''
* ۲۰۰۱ ''در ستایش عشق''
* ۲۰۰۴ ''موسیقی ما''
* ۲۰۱۰ ''فیلم سوسیالیسم''
* ۲۰۱۴ ''خداحافظی با زبان''
* ۲۰۱۸ ''کتاب تصویر''


----
----

نسخهٔ ‏۱۳ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۰۵

ژان ـ لوک گدار
Jean-Luc Godard
زادروز ۱۹۳۰م
ملیت فرانسوی
شغل و تخصص اصلی کارگردان سینما
سبک موج نو
آثار از نفس افتاده (۱۹۵۹)، موج نو (۱۹۹۰)؛ ریشه های قرن بیست و یکم (۲۰۰۰)
گروه مقاله سینما

ژان ـ لوک گدار (پاریس 3 دسامبر ۱۹۳۰- 13 سپتامبر 2022م) (Jean-Luc Godard)

ژان - لوک گدار

کارگردان فرانسوی سینما. فیلمساز سیاسی و نئومدرن، و از رهبران موج نو[۱] سینمای فرانسه. او را تأثیرگذارترین فیلمساز فرانسویِ دوران پس از جنگ جهانی دوم می‌دانند که با شیوۀ خود در روایت، تدوین، صداگذاری و فیلمبرداری، فرم فیلم متحرک را متحول‌ کرد. با فیلم از نفس افتاده[۲] (۱۹۵۹) به‌شهرت رسید. داستان‌گویی این فیلم، که ماجرایش ملهم از فیلم‌های گانگستری[۳] امریکایی است، نگاه سنت‌شکنانۀ او را به سینمای روایتیِ مرسوم و درهم‌ریختن قواعد آن به‌خوبی نشان می‌دهد. گدار که در دهۀ ۱۹۵۰ جزو منتقدان مجلۀ سینمایی کایه دو سینما[۴] بود، در آثارش به کشف قواعد سینمایی و بررسی‌ای تلویحی از شمایل‌نگاری[۵] دوران خود می‌پردازد، و در فیلم‌هایش که اغلب آثاری تجربی‌اند از هنرهایی دیگر همچون نقاشی، موسیقی، ادبیات، و حتی خودِ سینما بهره می‌گیرد. گدار نگارش فیلمنامۀ تمام آثارش را خود انجام داده بود. وی طی دوران فعالیت سینمایی‌اش موفق شد جوایز معتبری کسب کند که دو خرس نقره‌ای و یک خرس طلای جشنواره فیلم برلین، شیر طلا، جایزۀ هیأت داوران و شیر طلای افتخاری جشنوارۀ فیلم ونیز از مهم‌ترین آنها هستند. از گدار طی حدود 60 سال فعالیت حرفه‌ای در سینما، بیش از یکصد فیلم بر جای مانده است.

در خانوادۀ سوئیسی ثروتمند و فرهیخته‌ای در پاریس زاده شد. هنگام آغاز جنگ دوم جهانی پدر و مادرش او را به سوئیس فرستادند. در پایان دهۀ ۱۹۴۰ به پاریس بازگشت و از دانشگاه سوربن مدرک مردم‌شناسی دریافت کرد. به سینما روی آورد و به گروهی از دوستان همفکر جوان خود چون کلود شابرول، فرانسوا تروفو، اریک رومر و ژاک ریوت[۶] پیوست که موج نوی سینمای فرانسه را راه انداختند.


برخی از آثار سینمایی

  • ۱۹۶۰ ازنفس‌افتاده
  • ۱۹۶۱ زن زن است
  • ۱۹۶۲ گذران زندگی
  • ۱۹۶۳ سرباز کوچک
  • ۱۹۶۳ تفنگداران
  • ۱۹۶۳ تحقیر
  • ۱۹۶۴ دسته جداافتاده‌ها
  • ۱۹۶۴ یک زن شوهردار
  • ۱۹۶۵ آلفاویل
  • ۱۹۶۵ پی‌یرو خله
  • ۱۹۶۶ مذکر، مؤنث
  • ۱۹۶۶ ساخت آمریکا
  • ۱۹۶۷ دو سه چیزی که از او می‌دانم
  • ۱۹۶۷ چینی
  • ۱۹۶۷ تعطیلات آخر هفته
  • ۱۹۶۸ یک به‌علاوه یک
  • ۱۹۶۸ فیلمی همچون دیگران
  • ۱۹۷۰ بادی از شرق
  • ۱۹۷۱ ستیز در ایتالیا
  • ۱۹۷۱ ولادیمیر و رزا
  • ۱۹۷۲ همه‌چیز روبه‌راه است
  • ۱۹۷۵ شماره دو
  • ۱۹۷۶ اینجا و جایی دیگر
  • ۱۹۷۶ How is it going
  • ۱۹۸۰ هر کسی برای خودش
  • ۱۹۸۲ شور
  • ۱۹۸۳ نام کوچک: کارمن
  • ۱۹۸۵ درود بر مریم
  • ۱۹۸۵ کارآگاه
  • ۱۹۸۷ شاه لیر
  • ۱۹۸۷ حق خود را بگیر
  • ۱۹۹۰ موج نو
  • ۱۹۹۱ آلمان سال ۹۰ نه صفر
  • ۱۹۹۳ افسوس بر من
  • ۱۹۹۶ همیشه موتسارت
  • ۲۰۰۱ در ستایش عشق
  • ۲۰۰۴ موسیقی ما
  • ۲۰۱۰ فیلم سوسیالیسم
  • ۲۰۱۴ خداحافظی با زبان
  • ۲۰۱۸ کتاب تصویر

  1. Nouvelle Vague
  2. A bout de souffle/Breathless
  3. gangster movies
  4. Cahiers du Cinema
  5. iconography
  6. Jacques Rivett