Automoderated users، رباتها، دیوانسالاران، checkuser، مدیران رابط کاربری، moderation، Moderators، پنهانگران، مدیران، userexport، سرویراستار
۴۷٬۲۳۸
ویرایش
حسن ابطحی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
سیدحسن ابطحی (مشهد 19 آذر 1314ش- چالوس 28 اسفند 1394ش) | سیدحسن ابطحی (مشهد 19 آذر 1314ش- چالوس 28 اسفند 1394ش) | ||
عالم و متکلم و نویسندۀ دینی و فقیه شیعی. پدرش، سیدرضا ابطحی، از روحانیون مشهد بود. سیدحسن تا 6 سالگی در مکتبخانه آموزش قرآن دید، سپس در مدرسۀ علمیۀ نواب و حوزۀ علمیۀ خراسان، ادبیات را از [[محمدتقی ادیب نیشابوری]] و [[شرح لمعه]] و [[معالم الاصول|معالم]] را نزد شیخ رحمتالله فشارکی و میرزا عبدالرحمن مدرس فراگرفت. در سال 1330 با عارف معروف زنجانی، شیخ محمود عتیق معروف به حاج ملا آقاجان (د 1335ش)، آشنا و جذب عرفان او شد. این جذبه باعث شد که ابطحی جوان تا پایان عمر حاج ملا آقاجان در معیت او باشد. وی در 1331 برای ادامۀ تحصیل علوم دینی به حوزۀ علمیۀ قم رفت و دروس سطح را نزد علمایی چون [[امام موسی صدر]]، شیخ جواد خندقآبادی، [[سید رضا صدر|سیدرضا صدر]] و محمدباقر سلطانی طباطبایی خواند و در دروس خارج فقه و اصول [[سید حسین بروجردی|سیدحسین بروجردی]]، [[شریعتمداری، سید کاظم (تبریز ۱۲۸۴ـ قم ۱۳۶۵ش)|سیدکاظم شریعتمداری]]، [[دامادی، سید محمد | عالم و متکلم و نویسندۀ دینی و فقیه شیعی. پدرش، سیدرضا ابطحی، از روحانیون مشهد بود. سیدحسن تا 6 سالگی در مکتبخانه آموزش قرآن دید، سپس در مدرسۀ علمیۀ نواب و حوزۀ علمیۀ خراسان، ادبیات را از [[محمدتقی ادیب نیشابوری]] و [[شرح لمعه]] و [[معالم الاصول|معالم]] را نزد شیخ رحمتالله فشارکی و میرزا عبدالرحمن مدرس فراگرفت. در سال 1330 با عارف معروف زنجانی، شیخ محمود عتیق معروف به حاج ملا آقاجان (د 1335ش)، آشنا و جذب عرفان او شد. این جذبه باعث شد که ابطحی جوان تا پایان عمر حاج ملا آقاجان در معیت او باشد. وی در 1331 برای ادامۀ تحصیل علوم دینی به حوزۀ علمیۀ قم رفت و دروس سطح را نزد علمایی چون [[امام موسی صدر]]، شیخ جواد خندقآبادی، [[سید رضا صدر|سیدرضا صدر]] و محمدباقر سلطانی طباطبایی خواند و در دروس خارج فقه و اصول [[سید حسین بروجردی|سیدحسین بروجردی]]، [[شریعتمداری، سید کاظم (تبریز ۱۲۸۴ـ قم ۱۳۶۵ش)|سیدکاظم شریعتمداری]]، [[دامادی، سید محمد|سیدمحمد دامادی]] و [[امام خمینی]] حاضر شد. سال 1335 به نجف رفت تا در درس خارج فقه آیات [[عبدالهادی شیرازی|سیدعبدالهادی شیرازی]]، [[سید محمود شاهرودی|سیدمحمود شاهرودی]] و [[سید ابوالقاسم خویی|سیدابوالقاسم خویی]] شرکت کند. اما اقامتش در نجف کوتاه بود و مجددا با بازگشت به قم به حلقۀ درس آیتالله بروجردی پیوست. وی جز تحصیل فقه، فلسفه و تفسیر قرآن را نیز نزد [[علامه طباطبایی]]، عرفان را از شیخ باقر ترکی و رجال و انساب را در محضر [[مرعشی نجفی، شهاب الدین (نجف ۱۲۷۶ـ قم ۱۳۶۹ش)|آیتالله شهابالدین مرعشی نجفی]] آموزش دید. | ||
ابطحی پس از درگذشت آیتالله بروجردی (1340ش) به مشهد بازگشت و بعد از تاسیس مسجد «صاحبالزمان» در محلۀ سعدآباد که مرکز اجتماع بهاییان بود، ضمن در اختیار گرفتن امامت مسجد به مبارزۀ کلامی با آنها پرداخت. سال بعد «کانون بحث و انتقاد دینی» را به مدیریت خود و [[هاشمی نژاد، سید عبدالکریم (بهشهر ۱۳۱۱ش ـ مشهد ۱۳۶۰)|سیدعبدالکریم هاشمینژاد]]، برادر همسرش، در مشهد به منظور پاسخگویی به شبهات دینی و تقویت مبانی اعتقادی تاسیس کرد. دانشآموزان و دانشجویان و بازاریان مراجعان و مستمعان جلسات هفتگی کانون بودند. همچنین در این مرکز تعداد زیادی غیرمسلمان به دین اسلام گرویدند که امضای آنها در دفتر یادبود کانون ثبت و محفوظ است. ابطحی بعدها کانون را توسعه داد و شعبههایی از آن در تهران، قم، نیشابور، قوچان و کاشمر تاسیس کرد. از دیگر فعالیتهای اجتماعی- سیاسی ابطحی در سالهای پیش از انقلاب همراهی با گروهی از روحانیون خراسان در انتشار اعلامیههای انتقادی به حکومت پهلوی بوده است. ابطحی در حوزههای علمیۀ قم و مشهد دورههای سطح و خارج فقه و اصول و حکمت را تدریس کرده و علاوه بر مسجد صاحبالزمان، امامت دو مسجد دیگر را نیز در مسجد به عهده داشته است. | ابطحی پس از درگذشت آیتالله بروجردی (1340ش) به مشهد بازگشت و بعد از تاسیس مسجد «صاحبالزمان» در محلۀ سعدآباد که مرکز اجتماع بهاییان بود، ضمن در اختیار گرفتن امامت مسجد به مبارزۀ کلامی با آنها پرداخت. سال بعد «کانون بحث و انتقاد دینی» را به مدیریت خود و [[هاشمی نژاد، سید عبدالکریم (بهشهر ۱۳۱۱ش ـ مشهد ۱۳۶۰)|سیدعبدالکریم هاشمینژاد]]، برادر همسرش، در مشهد به منظور پاسخگویی به شبهات دینی و تقویت مبانی اعتقادی تاسیس کرد. دانشآموزان و دانشجویان و بازاریان مراجعان و مستمعان جلسات هفتگی کانون بودند. همچنین در این مرکز تعداد زیادی غیرمسلمان به دین اسلام گرویدند که امضای آنها در دفتر یادبود کانون ثبت و محفوظ است. ابطحی بعدها کانون را توسعه داد و شعبههایی از آن در تهران، قم، نیشابور، قوچان و کاشمر تاسیس کرد. از دیگر فعالیتهای اجتماعی- سیاسی ابطحی در سالهای پیش از انقلاب همراهی با گروهی از روحانیون خراسان در انتشار اعلامیههای انتقادی به حکومت پهلوی بوده است. ابطحی در حوزههای علمیۀ قم و مشهد دورههای سطح و خارج فقه و اصول و حکمت را تدریس کرده و علاوه بر مسجد صاحبالزمان، امامت دو مسجد دیگر را نیز در مسجد به عهده داشته است. | ||