محمدعلی ابرآویز: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
محمدعلی ابرآویز (۱۳۱۷ـ ۱۳۹۲)<br /> {{جعبه زندگینامه | محمدعلی ابرآویز (۱۳۱۷ـ ۱۳۹۲)<br /> {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =محمدعلی ابرآویز | |عنوان =محمدعلی ابرآویز | ||
|نام = | |نام = | ||
|نام دیگر= | |نام دیگر= | ||
|نام اصلی= | |نام اصلی=پرویز ابرآویز | ||
|نام مستعار= | |نام مستعار= | ||
|لقب= | |لقب= | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:2042157330- 2.jpg|جایگزین=محمدعلی ابرآویز|بندانگشتی|محمدعلی ابرآویز]] | [[پرونده:2042157330- 2.jpg|جایگزین=محمدعلی ابرآویز|بندانگشتی|محمدعلی ابرآویز]] | ||
(نام اصلی: پرویز ابرآویز) شاعر، ترانه‌سرا و عکاس معاصر. تحصیلات خود را تا اخذ مدرک دیپلم در زادگاهش به انجام رساند. سپس برای ادامه تحصیل به آلمان و کانادا رفت و رشتۀ رفتارشناسی را پی‌گرفت. پس از بازگشت به ایران در ۱۳۴۱، به کار در مطبوعات و رادیوی آن زمان پرداخت. در ۱۳۴۲ و پس از مشاهدۀ به شهادت رسیدن یک جوان انقلابی در اطراف میدان ارک، دیگر به کار در رادیو ادامه نداد و به انجام فعالیت‌های مطبوعاتی اکتفا کرد. از سال ۱۳۴۷ سازمانی تبلیغاتی راه انداخت که تا پیروزی انقلاب اسلامی در ۱۳۵۷ فعال بود. در همان دوران بود که در راستای فعالیت‌های تبلیغاتی و فرهنگی‌اش برای جمع‌آوری کمک به زلزله‌زدگان بوئین زهرا، موفق به دریافت جایزۀ جهانی تبلیغات از سازمان بین‌المللی تبلیغات، IAA، شد. | (نام اصلی: پرویز ابرآویز) شاعر، ترانه‌سرا و عکاس معاصر. تحصیلات خود را تا اخذ مدرک دیپلم در زادگاهش به انجام رساند. سپس برای ادامه تحصیل به [[آلمان]] و [[کانادا]] رفت و رشتۀ رفتارشناسی را پی‌گرفت. پس از بازگشت به ایران در ۱۳۴۱، به کار در مطبوعات و رادیوی آن زمان پرداخت. در ۱۳۴۲ و پس از مشاهدۀ به شهادت رسیدن یک جوان انقلابی در اطراف میدان ارک، دیگر به کار در رادیو ادامه نداد و به انجام فعالیت‌های مطبوعاتی اکتفا کرد. از سال ۱۳۴۷ سازمانی تبلیغاتی راه انداخت که تا پیروزی انقلاب اسلامی در ۱۳۵۷ فعال بود. در همان دوران بود که در راستای فعالیت‌های تبلیغاتی و فرهنگی‌اش برای جمع‌آوری کمک به زلزله‌زدگان بوئین زهرا، موفق به دریافت جایزۀ جهانی تبلیغات از سازمان بین‌المللی تبلیغات، IAA، شد. | ||
ابرآویز در ۱۳۵۷ با مشورت گرفتن از برخی رهبران انقلاب همچون [[بهشتی، سید محمد (اصفهان ۱۳۰۷ـ تهران ۱۳۶۰ش)|دکتر بهشتی]]، [[خامنه ای، سید علی (مشهد ۱۳۱۸ش)|آیت‌الله خامنه‌ای]] و [[هاشمی رفسنجانی، اکبر (رفسنجان ۱۳۱۳- 1395ش)|آیت‌الله هاشمی رفسنجانی]]، از توانایی و تجربه‌اش در پیشبرد اهداف انقلاب بهره گرفت و به همراه یک گروه سرود، به‌طور پنهانی به تولید و ساخت سرودهای انقلابی پرداخت. ویژگی بارز ترانه‌های او بهره‌گیری از شعارهای مردم در آن دوران بود و به همین علت شهرت بسیاری یافت. از جمله ۱۸ سرود و ترانۀ مشهور او که در همان روزهای آغاز انقلاب ساخته بود. برخی از آن سرودها عبارتند از ''غریو لاتخف''، ''بوی گل سوسن و یاسمن آید''، معمار طرح حرم، ''دیو چو بیرون رود فرشته درآید''، ''الله الله''، ''خمینی ای امام''، ''الله‌اکبر''، ''آمدن موعود، ''و ''سمفونی میدان شهدا''. | ابرآویز در ۱۳۵۷ با مشورت گرفتن از برخی رهبران انقلاب همچون [[بهشتی، سید محمد (اصفهان ۱۳۰۷ـ تهران ۱۳۶۰ش)|دکتر بهشتی]]، [[خامنه ای، سید علی (مشهد ۱۳۱۸ش)|آیت‌الله خامنه‌ای]] و [[هاشمی رفسنجانی، اکبر (رفسنجان ۱۳۱۳- 1395ش)|آیت‌الله هاشمی رفسنجانی]]، از توانایی و تجربه‌اش در پیشبرد اهداف انقلاب بهره گرفت و به همراه یک گروه سرود، به‌طور پنهانی به تولید و ساخت سرودهای انقلابی پرداخت. ویژگی بارز ترانه‌های او بهره‌گیری از شعارهای مردم در آن دوران بود و به همین علت شهرت بسیاری یافت. از جمله ۱۸ سرود و ترانۀ مشهور او که در همان روزهای آغاز انقلاب ساخته بود. برخی از آن سرودها عبارتند از ''غریو لاتخف''، ''بوی گل سوسن و یاسمن آید''، معمار طرح حرم، ''دیو چو بیرون رود فرشته درآید''، ''الله الله''، ''خمینی ای امام''، ''الله‌اکبر''، ''آمدن موعود، ''و ''سمفونی میدان شهدا''. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۱۰
محمدعلی ابرآویز (۱۳۱۷ـ ۱۳۹۲)
| محمدعلی ابرآویز | |
|---|---|
| زادروز |
۱۳۱۷ش |
| درگذشت | ۱۳۹۲ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | رفتارشناسی- آلمان و کانادا |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر و ترانه‌سرا |
| شغل و تخصص های دیگر | عکاس |
| آثار | ترانه‌های بوی گل سوسن و یاسمن آید و خمینی ای امام |
| گروه مقاله | ادبیات فارسی |
| خویشاوندان سرشناس | سپیده ابرآویز (فرزند) |
| جوایز و افتخارات | جایزۀ جهانی تبلیغات از سازمان بین‌المللی تبلیغات (IAA) |
(نام اصلی: پرویز ابرآویز) شاعر، ترانه‌سرا و عکاس معاصر. تحصیلات خود را تا اخذ مدرک دیپلم در زادگاهش به انجام رساند. سپس برای ادامه تحصیل به آلمان و کانادا رفت و رشتۀ رفتارشناسی را پی‌گرفت. پس از بازگشت به ایران در ۱۳۴۱، به کار در مطبوعات و رادیوی آن زمان پرداخت. در ۱۳۴۲ و پس از مشاهدۀ به شهادت رسیدن یک جوان انقلابی در اطراف میدان ارک، دیگر به کار در رادیو ادامه نداد و به انجام فعالیت‌های مطبوعاتی اکتفا کرد. از سال ۱۳۴۷ سازمانی تبلیغاتی راه انداخت که تا پیروزی انقلاب اسلامی در ۱۳۵۷ فعال بود. در همان دوران بود که در راستای فعالیت‌های تبلیغاتی و فرهنگی‌اش برای جمع‌آوری کمک به زلزله‌زدگان بوئین زهرا، موفق به دریافت جایزۀ جهانی تبلیغات از سازمان بین‌المللی تبلیغات، IAA، شد.
ابرآویز در ۱۳۵۷ با مشورت گرفتن از برخی رهبران انقلاب همچون دکتر بهشتی، آیت‌الله خامنه‌ای و آیت‌الله هاشمی رفسنجانی، از توانایی و تجربه‌اش در پیشبرد اهداف انقلاب بهره گرفت و به همراه یک گروه سرود، به‌طور پنهانی به تولید و ساخت سرودهای انقلابی پرداخت. ویژگی بارز ترانه‌های او بهره‌گیری از شعارهای مردم در آن دوران بود و به همین علت شهرت بسیاری یافت. از جمله ۱۸ سرود و ترانۀ مشهور او که در همان روزهای آغاز انقلاب ساخته بود. برخی از آن سرودها عبارتند از غریو لاتخف، بوی گل سوسن و یاسمن آید، معمار طرح حرم، دیو چو بیرون رود فرشته درآید، الله الله، خمینی ای امام، الله‌اکبر، آمدن موعود، و سمفونی میدان شهدا.
ابرآویز چند سال پس از پیروزی انقلاب، خارج از کشور زندگی کرد. سپس دوباره به ایران بازگشت و مدتی مشاور فرهنگستان هنر بود. در سال‌های آخر عمر، خاطرات و زندگی هنری‌اش به کوشش واحد تاریخ شفاهی «دفتر مطالعات جبهۀ فرهنگی انقلاب اسلامی» به شکل تصویری ثبت و ضبط شد.
سپیده ابرآویز (داستان‌نویس و مستندساز) دختر اوست.