پرش به محتوا

احمد بن فارس: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه زندگینامه|عنوان=احمد بن فارس|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=ابوالحسین احمد بن فارس بن زکریا بن حبیب قزوینی همدانی رازی لغوی|نام مستعار=|لقب=|زادروز=احتمالا 306ق|تاریخ مرگ=۳۹۵ق|دوره زندگی=|ملیت=عرب‌زبان ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=لغوی و قاموس‌نویس|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=مقایس اللغه؛ مُجْمَل فی اللغه؛ الصاحبی فی فقه اللغه و سُنَن العَرب فی کلامها|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=فرهنگ نامه و مرجع نویسی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}
{{جعبه زندگینامه|عنوان=احمد بن فارس|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=ابوالحسین احمد بن فارس بن زکریا بن حبیب قزوینی همدانی رازی لغوی|نام مستعار=|لقب=|زادروز=احتمالا 306ق|تاریخ مرگ=۳۹۵ق|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=لغوی و قاموس‌نویس|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=مقایس اللغه؛ مُجْمَل فی اللغه؛ الصاحبی فی فقه اللغه و سُنَن العَرب فی کلامها|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=فرهنگ نامه و مرجع نویسی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}


ابن فارِس، احمد (احتمالا 306-۳۹۵ق)<br>
ابن فارِس، احمد (احتمالا 306-۳۹۵ق)<br>
<p>(نام کامل: ابوالحسین احمد بن فارس بن زکریا بن حبیب قزوینی همدانی رازی لغوی) لغوی و قاموس‌نویس عرب‌زبان ایرانی. احتمالاً در [[قزوین، شهر|قزوین]] متولد شد و در آن شهر، [[همدان، شهر|همدان]] و [[بغداد]] دانش اندوخت. فخرالدولۀ دیلمی وی را به ری خواند و تعلیم و تربیت پسرش را به او سپرد. ابن فارس در ری با [[صاحب بن عباد|صاحب بن عَبّاد]] یار و مصاحب شد و چند اثر در لغت و نحو، [[فقه اللغه|فقه‌اللغه]] در [[قرآن]] و [[حدیث]] نوشت. به عقیدۀ او، چون عربی مرجع زبانی همۀ مسلمانان است، فقط با علم صحیح بر عادات گفتاری پیش از اسلام می‌توان به درک خود اسلام نایل شد. ازجمله آثار مهم اوست: ''مقایس اللغه؛ مُجْمَل فی اللغه؛ الصاحبی فی فقه اللغه و سُنَن العَرب فی کلامها''. </p>
<p>(نام کامل: ابوالحسین احمد بن فارس بن زکریا بن حبیب قزوینی همدانی رازی لغوی) لغوی و قاموس‌نویس عرب‌زبان ایرانی. احتمالاً در [[قزوین، شهر|قزوین]] متولد شد و در آن شهر، [[همدان، شهر|همدان]] و [[بغداد]] دانش اندوخت. فخرالدولۀ دیلمی وی را به ری خواند و تعلیم و تربیت پسرش را به او سپرد. ابن فارس در ری با [[صاحب بن عباد|صاحب بن عَبّاد]] یار و مصاحب شد و چند اثر در لغت و نحو، [[فقه اللغه|فقه‌اللغه]] در [[قرآن]] و [[حدیث]] نوشت. به عقیدۀ او، چون عربی مرجع زبانی همۀ مسلمانان است، فقط با علم صحیح بر عادات گفتاری پیش از اسلام می‌توان به درک خود اسلام نایل شد. </p>
<p>ازجمله آثار مهم اوست: ''مقایس اللغه؛ مُجْمَل فی اللغه؛ الصاحبی فی فقه اللغه و سُنَن العَرب فی کلامها''. </p>
<br><!--11041200-->
<br><!--11041200-->
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]]
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]]
سرویراستار، ویراستار
۷۳٬۷۰۳

ویرایش