میرزا زین العابدین ظهیرالاسلام: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
میرزا زین العابدین ظهیرالاسلام (1260- 1321ق) | میرزا زین العابدین ظهیرالاسلام (1260- 1321ق) | ||
(نیز با نام: میرزا زین العابدین تهرانی، ملقب به ظهیرالاسلام) امام جمعۀ تهران در دورۀ [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین شاه]] و [[ | (نیز با نام: میرزا زین العابدین تهرانی، ملقب به ظهیرالاسلام) امام جمعۀ تهران در دورۀ [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین شاه]] و [[مظفرالدین شاه قاجار]]، پسر سید ابوالقاسم تهرانی امام جمعه، از خاندان ائمه جماعت تهران و از سادات خاتون آبادی (فوت: 1272ق). میرزا زین العابدین پس از فوت پدرش، چون صغیر بود تحت تکفل و سرپرستی عمویش میرزا سید مرتضی قرار گرفت. وقتی در 1280ق به سن رشد و بلوغ رسید، بنا به فرمان ناصرالدین شاه قاجار، امام جمعه تهران و ملقب به ظهیرالاسلام شد و عمویش در همان سال ملقب به صدرالعلماء شد. | ||
در جوانی به عضویت فراموشخانه درآمد. با [[امین السلطان ، علی اصغرخان (تهران ۱۲۸۰ـ ۱۳۲۵ق)|میرزا علی اصغر خان امین السلطان]] دوستی داشت. املاک و مستغلات زیادی در تهران و ساوه برای خودش برپا کرد که بعدها بسیاری از آن ها را وقف کرد. خانه اش در محلۀ بهارستان در تملک سازمان تأمین اجتماعی و در فهرست آثار ملی است. دو همسر داشت: زهرا خانم دختر دوستعلی خان نظام الدوله و ضیاءالسلطنه دختر ناصرالدین شاه. در 1320ق از طریق اروپا به مکه رفت و سفرش بالغ بر یک سال طول کشید. سه روز پس از بازگشت از سفر حج، به مرض ذات الریه مبتلا و بستری شد. او پس از شدت گرفتن بیماری، در 11 ذی القعده 1321ق، در 61 سالگی درگذشت و در مقبرۀ مجللی که برای پدرش نزدیک دروازۀ سابق حضرت عبدالعظیم حسنی ساخته بود، معروف به بقعۀ سر قبر آقا، به خاک سپرده شد. | در جوانی به عضویت فراموشخانه درآمد. با [[امین السلطان ، علی اصغرخان (تهران ۱۲۸۰ـ ۱۳۲۵ق)|میرزا علی اصغر خان امین السلطان]] دوستی داشت. املاک و مستغلات زیادی در تهران و ساوه برای خودش برپا کرد که بعدها بسیاری از آن ها را وقف کرد. خانه اش در محلۀ بهارستان در تملک سازمان تأمین اجتماعی و در فهرست آثار ملی است. دو همسر داشت: زهرا خانم دختر دوستعلی خان نظام الدوله و ضیاءالسلطنه دختر ناصرالدین شاه. در 1320ق از طریق اروپا به مکه رفت و سفرش بالغ بر یک سال طول کشید. سه روز پس از بازگشت از سفر حج، به مرض ذات الریه مبتلا و بستری شد. او پس از شدت گرفتن بیماری، در 11 ذی القعده 1321ق، در 61 سالگی درگذشت و در مقبرۀ مجللی که برای پدرش نزدیک دروازۀ سابق حضرت عبدالعظیم حسنی ساخته بود، معروف به بقعۀ سر قبر آقا، به خاک سپرده شد. | ||
نسخهٔ ۱ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۲۰
میرزا زین العابدین ظهیرالاسلام (1260- 1321ق)
(نیز با نام: میرزا زین العابدین تهرانی، ملقب به ظهیرالاسلام) امام جمعۀ تهران در دورۀ ناصرالدین شاه و مظفرالدین شاه قاجار، پسر سید ابوالقاسم تهرانی امام جمعه، از خاندان ائمه جماعت تهران و از سادات خاتون آبادی (فوت: 1272ق). میرزا زین العابدین پس از فوت پدرش، چون صغیر بود تحت تکفل و سرپرستی عمویش میرزا سید مرتضی قرار گرفت. وقتی در 1280ق به سن رشد و بلوغ رسید، بنا به فرمان ناصرالدین شاه قاجار، امام جمعه تهران و ملقب به ظهیرالاسلام شد و عمویش در همان سال ملقب به صدرالعلماء شد.
در جوانی به عضویت فراموشخانه درآمد. با میرزا علی اصغر خان امین السلطان دوستی داشت. املاک و مستغلات زیادی در تهران و ساوه برای خودش برپا کرد که بعدها بسیاری از آن ها را وقف کرد. خانه اش در محلۀ بهارستان در تملک سازمان تأمین اجتماعی و در فهرست آثار ملی است. دو همسر داشت: زهرا خانم دختر دوستعلی خان نظام الدوله و ضیاءالسلطنه دختر ناصرالدین شاه. در 1320ق از طریق اروپا به مکه رفت و سفرش بالغ بر یک سال طول کشید. سه روز پس از بازگشت از سفر حج، به مرض ذات الریه مبتلا و بستری شد. او پس از شدت گرفتن بیماری، در 11 ذی القعده 1321ق، در 61 سالگی درگذشت و در مقبرۀ مجللی که برای پدرش نزدیک دروازۀ سابق حضرت عبدالعظیم حسنی ساخته بود، معروف به بقعۀ سر قبر آقا، به خاک سپرده شد.