هیز، هلن (۱۹۰۰ـ۱۹۹۳): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
|نام مستعار= | |نام مستعار= | ||
|لقب= | |لقب= | ||
|زادروز=واشینگتن ۱۹۰۰م | |زادروز=واشینگتن دیسی ۱۹۰۰م | ||
|تاریخ مرگ=۱۹۹۳م | |تاریخ مرگ=۱۹۹۳م | ||
|دوره زندگی= | |دوره زندگی= | ||
|ملیت=امریکایی | |ملیت=امریکایی | ||
|محل زندگی= | |محل زندگی= | ||
|تحصیلات و محل تحصیل=برندۀ جایزۀ اسکار (1970) | |تحصیلات و محل تحصیل=برای بازی در گناه مادلن کلوده (۱۹۳۱)، اولین فیلم ناطقش، برندۀ جایزۀ اسکار شد | ||
برای بازی در فیلم فرودگاه برندۀ جایزۀ اسکار (1970) | |||
| شغل و تخصص اصلی =بازیگر | | شغل و تخصص اصلی =بازیگر | ||
|شغل و تخصص های دیگر= | |شغل و تخصص های دیگر= | ||
خط ۱۹: | خط ۲۰: | ||
|سمت = | |سمت = | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار =آناستازیا (۱۹۵۶)، گناه مادلن کلوده (۱۹۳۱) | |آثار =آناستازیا (۱۹۵۶)، گناه مادلن کلوده (۱۹۳۱)، مری اسکاتلند (۱۹۳۶) | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله = | |گروه مقاله =تئاتر، سینما | ||
|دوره = | |دوره = | ||
|فعالیت های مهم =برنده جایزه اسکار برای بازی در فیلم فرودگاه (۱۹۷۰)، برنده جایزه اسکار برای بازی در گناه مادلن کلوده (۱۹۳۱) | |فعالیت های مهم =برنده جایزه اسکار برای بازی در فیلم فرودگاه (۱۹۷۰)، برنده جایزه اسکار برای بازی در گناه مادلن کلوده (۱۹۳۱) |
نسخهٔ ۵ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۲۰
هلن هیز Helen Hayes | |
---|---|
زادروز |
واشینگتن دیسی ۱۹۰۰م |
درگذشت | ۱۹۹۳م |
ملیت | امریکایی |
تحصیلات و محل تحصیل |
برای بازی در گناه مادلن کلوده (۱۹۳۱)، اولین فیلم ناطقش، برندۀ جایزۀ اسکار شد برای بازی در فیلم فرودگاه برندۀ جایزۀ اسکار (1970) |
شغل و تخصص اصلی | بازیگر |
آثار | آناستازیا (۱۹۵۶)، گناه مادلن کلوده (۱۹۳۱)، مری اسکاتلند (۱۹۳۶) |
گروه مقاله | تئاتر، سینما |
هیز، هلن (۱۹۰۰ـ۱۹۹۳)(Hayes, Helen)
بازیگر امریکایی سینما و تئاتر. کار طولانی او در تئاتر بازی در نقش اصلی نمایش ملکه ویکتوریا[۱] (۱۹۳۸ـ۱۹۳۹) بود، و برای بازی در نقش مسافر قاچاقی در فیلم فرودگاه[۲] (۱۹۷۰) برندۀ جایزۀ اسکار شد. هیز در واشینگتن دیسی بهدنیا آمد. پدرش بازیگر بود، و نخستینبار در ۶سالگی روی صحنه رفت و در ۱۹۱۸ با نقشآفرینی در نمایش بروتوس عزیز[۳] ستارۀ برادوی شد. پنج دهه بعد جایگاهش را در مقام «بانوی اول» تئاتر امریکا تثبیت کرد و موفقیت ویژهای که با ایفای نقش اصلی مری اسکاتلند[۴] (۱۹۳۶) و ملکه ویکتوریا کسب کرد، این جایگاه شکوهمند را بیش از پیش استوار ساخت. در چندین فیلم صامت نیز ظاهر شد و برای بازی در گناه مادلن کلوده[۵] (۱۹۳۱)، اولین فیلم ناطقش، برندۀ جایزۀ اسکار شد اما پس از آن فقط گاهی نقشهای مهمی را در سینما ایفا کرد که احتمالاً نقش ملکۀ بیوه در فیلم آناستازیا[۶] (۱۹۵۶) از همه بهیادماندنیتر است.