ویو، تئوفیل دو: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۸: خط ۲۸:
}}
}}
[[پرونده:40167600.png|بندانگشتی|274x274پیکسل|تئوفیل دو ویو]]
[[پرونده:40167600.png|بندانگشتی|274x274پیکسل|تئوفیل دو ویو]]
ویو، تئوفیل ‌دو (۱۵۹۰ـ۱۶۲۶)(Viau, Theophile de)
ویو، تئوفیل ‌دو (۱۵۹۰ـ۱۶۲۶م)(Viau, Theophile de)


نمایش‌نامه‌نویس و شاعر فرانسوی. دوستدار مجادله بود. در ۱۶۲۳ برای نقشی که در انتشار شعر هتّاکانه داشت، به سوختن در آتش محکوم شد. امّا حکمش به زندان و تبعید تخفیف یافت. ویو در کلراک<ref>Clairac</ref>، نزدیک [[آژن]]<ref>Agen
نمایش‌نامه‌نویس و شاعر فرانسوی. دوستدار مجادله بود. در ۱۶۲۳م برای نقشی که در انتشار شعر هتّاکانه داشت، به سوختن در آتش محکوم شد. امّا حکمش به زندان و تبعید تخفیف یافت. ویو در کلراک<ref>Clairac</ref>، نزدیک [[آژن]]<ref>Agen
</ref>، زاده شد و نخستین‌بار با تراژدی شبانی‌اش با نام ''پیرام و تیسبه''<ref>''Pyrame et Thisbe/Pyramus and Thisbe''</ref> (۱۶۱۷) شهرت یافت. در [[پاریس، شهر|پاریس]] زندگی آشکارا بی‌بندوباری داشت و در ۱۶۱۹ مدتی از پایتخت تبعید شد. حکم مرگ او پس از انتشار مجموعۀ شعری با نام ''پارناس هجوآمیز''<ref>''Le Parnasse satyrique/The Satirical Parnassus''
</ref>، زاده شد و نخستین‌بار با تراژدی شبانی‌اش با نام ''پیرام و تیسبه''<ref>''Pyrame et Thisbe/Pyramus and Thisbe''</ref> (۱۶۱۷م) شهرت یافت. در [[پاریس، شهر|پاریس]] زندگی آشکارا بی‌بندوباری داشت و در ۱۶۱۹م مدتی از پایتخت تبعید شد. حکم مرگ او پس از انتشار مجموعۀ شعری با نام ''پارناس هجوآمیز''<ref>''Le Parnasse satyrique/The Satirical Parnassus''
</ref> صادر شد که شامل اشعار هرزه بود. نام شاعر «آقای تئوفیل» ذکر شده بود، از این‌رو، ویو خود را بی‌گناه اعلام کرد.
</ref> صادر شد که شامل اشعار هرزه بود. نام شاعر «آقای تئوفیل» ذکر شده بود، از این‌رو، ویو خود را بی‌گناه اعلام کرد.



نسخهٔ ‏۲۳ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۱۵

تئوفیل ‌دو ویو
Theophile de Viau
زادروز کلراک، آژن ۱۵۹۰م
درگذشت ۱۶۲۶م
ملیت فرانسوی
شغل و تخصص اصلی نمایش‌نامه‌نویس
شغل و تخصص های دیگر شاعر
آثار پیرام و تیسبه (۱۶۱۷)
گروه مقاله ادبیات غرب
تئوفیل دو ویو

ویو، تئوفیل ‌دو (۱۵۹۰ـ۱۶۲۶م)(Viau, Theophile de)

نمایش‌نامه‌نویس و شاعر فرانسوی. دوستدار مجادله بود. در ۱۶۲۳م برای نقشی که در انتشار شعر هتّاکانه داشت، به سوختن در آتش محکوم شد. امّا حکمش به زندان و تبعید تخفیف یافت. ویو در کلراک[۱]، نزدیک آژن[۲]، زاده شد و نخستین‌بار با تراژدی شبانی‌اش با نام پیرام و تیسبه[۳] (۱۶۱۷م) شهرت یافت. در پاریس زندگی آشکارا بی‌بندوباری داشت و در ۱۶۱۹م مدتی از پایتخت تبعید شد. حکم مرگ او پس از انتشار مجموعۀ شعری با نام پارناس هجوآمیز[۴] صادر شد که شامل اشعار هرزه بود. نام شاعر «آقای تئوفیل» ذکر شده بود، از این‌رو، ویو خود را بی‌گناه اعلام کرد.

 


  1. Clairac
  2. Agen
  3. Pyrame et Thisbe/Pyramus and Thisbe
  4. Le Parnasse satyrique/The Satirical Parnassus