پیراندلو، لوئیجی (۱۸۶۷ـ۱۹۳۶م): تفاوت میان نسخه‌ها

Luigi Pirandello
لوییجی پیراندلو; Luigi Pirandello
زادروز	جیرجنتی، سیسیل 1867م;
درگذشت	1936م
ملیت	ایتالیایی
تحصیلات و محل تحصیل	تحصیل در دانشگاه‌های بن و رم در آلمان
شغل و تخصص اصلی	نویسنده
شغل و تخصص های دیگر	نمایشنامه‌نویس
آثار	رمان: رانده، پیران و جوانان نمایش‌نامه‌های : هرکسی برای خود حقیقتی دارد (۱۹۱۷)، هر کس به شیوۀ خود (۱۹۲۴)، لزاروس (۱۹۲۹)
گروه مقاله	ادبیات غرب
جوایز و افتخارات	نوبل ادبیات

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ ‏۴ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۰۶

پیراندلو، لوئیجی (۱۸۶۷ـ۱۹۳۶م)(Pirandello, Luigi)

نمایش‌نامه‌نویس، رمان‌نویس، و داستان‌ کوتاه‌نویس ایتالیایی. نمایش‌نامه‌های او، که اغلب به مضامین رؤیا و واقعیت و پوچی تراژدی‌ـ‌کمدی زندگی می‌پردازند، عبارت‌اند از شش شخصیت در جست‌وجوی نویسنده^[۱] (۱۹۲۱م و هانری چهارم (۱۹۲۲م). ازجملۀ رمان‌های اوست: رانده^[۲] (۱۹۰۱م)، مرحوم ماتیا پاسکال^[۳] (۱۹۰۴م)، و پیران و جوانان^[۴] (۱۹۰۹م). پیراندلّو در ۱۹۳۴م برندۀ جایزۀ نوبل ادبیات^[۵] شد. به‌سبب تکنیک درخشان و اصالت سبک و نیز گزینش موضوع‌های مابعد‌الطبیعی به یک نمایش‌نامه‌نویس مشهور و معتبر اروپایی تبدیل شد. مضامین و تکنیک‌های نوآورانۀ نمایش‌نامه‌های او بر آثار برتولت برشت^[۶]، یوجین اونیل^[۷]، ژان آنویی^[۸]، و ژان ژُنه^[۹] پیشی گرفت. دل‌مشغولی دایمی او ناممکن‌بودن واقعیت مطلق و ماهیت نسبی شخصیت بود. پیراندلّو در جیرجنتی^[۱۰]، سیسیل، زاده شد، در دانشگاه‌های رم و بُن در آلمان تحصیل کرد و مدرس ادبیات در رم شد. نخستین کتاب او، درد مطبوع^[۱۱] (اشعار)، در ۱۸۸۹م منتشر شد، و طی ۳۰ سال بعد رمان‌ها و داستان‌های کوتاه بسیاری نوشت که شماری از داستان‌هایش کمی بالاتر از سطح حکایت‌ها و لطایف قرار می‌گیرند. در ۱۹۱۰م نمایش‌نامه‌نویسی را با هدف اجرا در تئاتر آغاز کرد و در نهایت ۲۸ داستان کوتاهش را در قالب‌ نمایش عرضه کرد. نمایش‌نامه‌های او عبارت‌اند از هرکسی برای خود حقیقتی دارد^[۱۲] (۱۹۱۷م)، هر کس به شیوۀ خود^[۱۳] (۱۹۲۴م)، لزاروس^[۱۴] (۱۹۲۹م)، آن‌گونه که مرا می‌خواهی^[۱۵] (۱۹۳۰م)، امشب بدیهه می‌گویند^[۱۶] (۱۹۳۲م) و نوآباد^[۱۷] (۱۹۵۸م). پیراندلّو افزون بر نمایش‌نامه‌ها و داستان‌ها، در باب شوخی^[۱۸] (۱۹۰۸م) را نوشت که مطالعه‌ای دربارۀ زیبایی‌شناسی است.

↑ Sei personaggi in cerca d’autore/Six Charaters in Search of an Author
↑ The Outcast/L’esclusa
↑ Il fu Mattia Pascal/The Late Mattia Pascal
↑ I vecchie e i giovani/The old and the Young
↑ Nobel Prize for Literature
↑ Bertolt Brecht
↑ Eugene O’Neill
↑ Jean Anouilh
↑ Jean Genet
↑ Girgenti
↑ Mal Gioconda
↑ Cosi é (se vi pare)/Right You Are, If You Think You are
↑ Ciascuno a suo modo/Each in His Own Way
↑ Lazzaro/Lazarus
↑ Come tu me vuoil/As You Desire Me
↑ Questa sera si recita a soggetto/Tonight We Improvise
↑ La nuova colonia/The New Colony
↑ L’ umorismo/On Humour

[1] Sei personaggi in cerca d’autore/Six Charaters in Search of an Author

[2] The Outcast/L’esclusa

[3] Il fu Mattia Pascal/The Late Mattia Pascal

[4] I vecchie e i giovani/The old and the Young

[5] Nobel Prize for Literature

[6] Bertolt Brecht

[7] Eugene O’Neill

[8] Jean Anouilh

[9] Jean Genet

[10] Girgenti

[11] Mal Gioconda

[12] Cosi é (se vi pare)/Right You Are, If You Think You are

[13] Ciascuno a suo modo/Each in His Own Way

[14] Lazzaro/Lazarus

[15] Come tu me vuoil/As You Desire Me

[16] Questa sera si recita a soggetto/Tonight We Improvise

[17] La nuova colonia/The New Colony

[18] L’ umorismo/On Humour

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]

[۱۷]

[۱۸]

@@ خط ۲۹: / خط ۲۹: @@
 }}
 [[پرونده:13230100.jpg|بندانگشتی|لوییجی پیراندلو]]
-پیراندلو، لوئیجی (۱۸۶۷ـ۱۹۳۶)(Pirandello, Luigi)
+پیراندلو، لوئیجی (۱۸۶۷ـ۱۹۳۶م)(Pirandello, Luigi)
-نمایش‌نامه‌نویس، رمان‌نویس، و داستان‌ کوتاه‌نویس ایتالیایی. نمایش‌نامه‌های او، که اغلب به مضامین رؤیا و واقعیت و پوچی تراژدی‌ـ‌کمدی زندگی می‌پردازند، عبارت‌اند از ''شش شخصیت در جست‌وجوی نویسنده''<ref>''Sei personaggi in cerca d’autore/Six Charaters in Search of an Author''</ref> (۱۹۲۱) و ''هانری چهارم'' (۱۹۲۲). ازجملۀ رمان‌های اوست: ''رانده''<ref>''The Outcast/L’esclusa'' </ref> (۱۹۰۱)، ''مرحوم ماتیا پاسکال''<ref>''Il fu Mattia Pascal/The Late Mattia Pascal''</ref> (۱۹۰۴)، و ''پیران و جوانان''<ref>''I vecchie e i giovani/The old and the Young''</ref> (۱۹۰۹). پیراندلّو در ۱۹۳۴ برندۀ جایزۀ نوبل ادبیات<ref>Nobel Prize for Literature </ref> شد. به‌سبب تکنیک درخشان و اصالت سبک و نیز گزینش موضوع‌های مابعد‌الطبیعی به یک نمایش‌نامه‌نویس مشهور و معتبر اروپایی تبدیل شد. مضامین و تکنیک‌های نوآورانۀ نمایش‌نامه‌های او بر آثار [[برشت، برتولد (۱۸۹۸ـ۱۹۵۶)|برتولت برشت]]<ref>Bertolt Brecht </ref>، [[اونیل، یوجین (۱۸۸۸ـ۱۹۵۳)|یوجین اونیل]]<ref>Eugene O’Neill </ref>، [[آنویی، ژان (۱۹۱۰ـ۱۹۸۷)|ژان آنویی]]<ref>Jean Anouilh </ref>، و [[ژان ژنه|ژان ژُنه]]<ref>Jean Genet </ref> پیشی گرفت. دل‌مشغولی دایمی او ناممکن‌بودن واقعیت مطلق و ماهیت نسبی شخصیت بود. پیراندلّو در جیرجنتی<ref>Girgenti </ref>، [[سیسیل]]، زاده شد، در دانشگاه‌های رم و بُن در [[آلمان]] تحصیل کرد و مدرس ادبیات در رم شد. نخستین کتاب او، ''درد مطبوع''<ref>''Mal Gioconda'' </ref> (اشعار)، در ۱۸۸۹ منتشر شد، و طی ۳۰ سال بعد رمان‌ها و داستان‌های کوتاه بسیاری نوشت که شماری از داستان‌هایش کمی بالاتر از سطح حکایت‌ها و لطایف قرار می‌گیرند. در ۱۹۱۰ نمایش‌نامه‌نویسی را با هدف اجرا در تئاتر آغاز کرد و در نهایت ۲۸ داستان کوتاهش را در قالب‌ نمایش عرضه کرد. نمایش‌نامه‌های او عبارت‌اند از ''هرکسی برای خود حقیقتی دارد''<ref>''Cosi é (se vi pare)/Right You Are, If You Think You are'' </ref> (۱۹۱۷)، ''هر کس به شیوۀ خود''<ref>''Ciascuno a suo modo/Each in His Own Way''</ref> (۱۹۲۴)، ''لزاروس''<ref>Lazzaro/Lazarus
+نمایش‌نامه‌نویس، رمان‌نویس، و داستان‌ کوتاه‌نویس ایتالیایی. نمایش‌نامه‌های او، که اغلب به مضامین رؤیا و واقعیت و پوچی تراژدی‌ـ‌کمدی زندگی می‌پردازند، عبارت‌اند از ''شش شخصیت در جست‌وجوی نویسنده''<ref>''Sei personaggi in cerca d’autore/Six Charaters in Search of an Author''</ref> (۱۹۲۱م و ''هانری چهارم'' (۱۹۲۲م). ازجملۀ رمان‌های اوست: ''رانده''<ref>''The Outcast/L’esclusa'' </ref> (۱۹۰۱م)، ''مرحوم ماتیا پاسکال''<ref>''Il fu Mattia Pascal/The Late Mattia Pascal''</ref> (۱۹۰۴م)، و ''پیران و جوانان''<ref>''I vecchie e i giovani/The old and the Young''</ref> (۱۹۰۹م). پیراندلّو در ۱۹۳۴م برندۀ جایزۀ نوبل ادبیات<ref>Nobel Prize for Literature </ref> شد. به‌سبب تکنیک درخشان و اصالت سبک و نیز گزینش موضوع‌های مابعد‌الطبیعی به یک نمایش‌نامه‌نویس مشهور و معتبر اروپایی تبدیل شد. مضامین و تکنیک‌های نوآورانۀ نمایش‌نامه‌های او بر آثار [[برتولت برشت]]<ref>Bertolt Brecht </ref>، [[اونیل، یوجین (۱۸۸۸ـ۱۹۵۳)|یوجین اونیل]]<ref>Eugene O’Neill </ref>، [[آنویی، ژان (۱۹۱۰ـ۱۹۸۷)|ژان آنویی]]<ref>Jean Anouilh </ref>، و [[ژان ژنه|ژان ژُنه]]<ref>Jean Genet </ref> پیشی گرفت. دل‌مشغولی دایمی او ناممکن‌بودن واقعیت مطلق و ماهیت نسبی شخصیت بود. پیراندلّو در جیرجنتی<ref>Girgenti </ref>، [[سیسیل]]، زاده شد، در دانشگاه‌های رم و بُن در [[آلمان]] تحصیل کرد و مدرس ادبیات در رم شد. نخستین کتاب او، ''درد مطبوع''<ref>''Mal Gioconda'' </ref> (اشعار)، در ۱۸۸۹م منتشر شد، و طی ۳۰ سال بعد رمان‌ها و داستان‌های کوتاه بسیاری نوشت که شماری از داستان‌هایش کمی بالاتر از سطح حکایت‌ها و لطایف قرار می‌گیرند. در ۱۹۱۰م نمایش‌نامه‌نویسی را با هدف اجرا در تئاتر آغاز کرد و در نهایت ۲۸ داستان کوتاهش را در قالب‌ نمایش عرضه کرد. نمایش‌نامه‌های او عبارت‌اند از ''هرکسی برای خود حقیقتی دارد''<ref>''Cosi é (se vi pare)/Right You Are, If You Think You are'' </ref> (۱۹۱۷م)، ''هر کس به شیوۀ خود''<ref>''Ciascuno a suo modo/Each in His Own Way''</ref> (۱۹۲۴م)، ''لزاروس''<ref>Lazzaro/Lazarus
-</ref> (۱۹۲۹)، ''آن‌گونه که مرا می‌خواهی''<ref>''Come tu me vuoil/As You Desire Me''</ref> (۱۹۳۰)، ''امشب بدیهه می‌گویند''<ref>''Questa sera si recita a soggetto/Tonight We Improvise''</ref> (۱۹۳۲) و ''نوآباد''<ref>''La nuova colonia/The New Colony''</ref> (۱۹۵۸). پیراندلّو افزون بر نمایش‌نامه‌ها و داستان‌ها، ''در باب شوخی''<ref>''L’ umorismo/On Humour''</ref> (۱۹۰۸) را نوشت که مطالعه‌ای دربارۀ زیبایی‌شناسی است.
+</ref> (۱۹۲۹م)، ''آن‌گونه که مرا می‌خواهی''<ref>''Come tu me vuoil/As You Desire Me''</ref> (۱۹۳۰م)، ''امشب بدیهه می‌گویند''<ref>''Questa sera si recita a soggetto/Tonight We Improvise''</ref> (۱۹۳۲م) و ''نوآباد''<ref>''La nuova colonia/The New Colony''</ref> (۱۹۵۸م). پیراندلّو افزون بر نمایش‌نامه‌ها و داستان‌ها، ''در باب شوخی''<ref>''L’ umorismo/On Humour''</ref> (۱۹۰۸م) را نوشت که مطالعه‌ای دربارۀ زیبایی‌شناسی است.
 ----