ادریس، سهیل (بیروت ۱۹۲۳): تفاوت میان نسخهها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
|ملیت=لبنانی | |ملیت=لبنانی | ||
|محل زندگی= | |محل زندگی= | ||
|تحصیلات و محل تحصیل=دانشنامه | |تحصیلات و محل تحصیل=دانشنامه دکتری، دانشگاه سوربون | ||
| شغل و تخصص اصلی =رمان نویس | | شغل و تخصص اصلی =رمان نویس | ||
|شغل و تخصص های دیگر=روزنامه نگار | |شغل و تخصص های دیگر=روزنامه نگار |
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۱۴
اِدریس، سُهیل (بیروت ۱۹۲۳-2008م)
سهیل ادریس | |
---|---|
زادروز |
بیروت ۱۹۲۳م |
درگذشت | 2008م |
ملیت | لبنانی |
تحصیلات و محل تحصیل | دانشنامه دکتری، دانشگاه سوربون |
شغل و تخصص اصلی | رمان نویس |
شغل و تخصص های دیگر | روزنامه نگار |
آثار | کارتیه لاتن |
گروه مقاله | ادبیات عرب |
داستاننویس، روزنامهنگار و مترجم لبنانی. در کالج اسلامی مقاصد، و مؤسسۀ مطالعات شرقی دانشگاه سنژوزف بیروت درس خواند و از دانشگاه سوربون پاریس دانشنامۀ دکتری گرفت. مؤسس ماهنامۀ ادبی الادب (۱۹۵۲) در بیروت بود که نقشی مهم در پیشبرد تعهد در ادبیات و اشاعۀ چپ و ناسیونالیسم غربی ایفا کرد. ادریس، افزون بر نشر ترجمۀ ادیبان غربی، اغلب آثار سارتر و کامو را ترجمه کرده است. نخستین مجموعۀ داستانهای کوتاه او، شوقها، در ۱۹۴۷، و سپس پنج مجموعۀ دیگرش نیز منتشر شد. رمان برجستهاش کارتیه لاتن (۱۹۵۴)، عناصری از شرح حال وی را دارد و در آن کشمکشهای عاطفی و فرهنگی دانشجویان مذکر عرب در پاریس را به تصویر کشیده است. از آثارش: خندق نمناک (۱۹۵۸)؛ انگشتهای ما میسوزند (۱۹۶۲).