شلمر، اسکار (۱۸۸۸ـ۱۹۴۳): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=اُسکار شلمر|نام=Oskar Schlemmer|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۸۸۸م|تاریخ مرگ=۱۹۴۳م|دوره زندگی=|ملیت=آلمانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=طراح رقص، مجسمهساز، نقاش|شغل و تخصص های دیگر=استاد، طراح صحنه|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=بالۀ تریادیک (۱۹۲۲) (موسیقی از پاول هیندمیت)، رقصهای باوهاوس (۱۹۲۶)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=رقص|دوره=|فعالیت های مهم=در دهۀ ۱۹۲۰، از اعضای مدرسه هنری باوهاوس بود|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}شلمر، اُسکار (۱۸۸۸ـ۱۹۴۳) | |||
(Schlemmer, Oskar)[[پرونده:26113800.jpg|بندانگشتی|اسکار شلمر]]طراح آلمانی رقص، مجسمهساز، نقاش، استاد و طراح صحنه. در دهۀ ۱۹۲۰، از اعضای مدرسه هنری [[باوهاوس]]<ref>Bauhaus</ref> بود. فیگورهای استیلیزه (سبکپردازانه)، و مانکَنمانند، از ویژگیهای نقاشیها و مجسمههایش بودند. جستوجوی او درپیِ فُرم، رنگ، نور و حرکت به مجموعهای از رقصها انجامید که اساساً از سبکِ آوسدروکستانتس<ref>Ausdruckstanz</ref> رایج در آن دوران متفاوت بودند. رقصهای او بسیار ساده و ظاهراً فاقد بیانِ عاطفیاند. برخی از آنها عبارتاند از ''بالۀ تریادیک''<ref>''Triadic Ballet''</ref> (۱۹۲۲) (موسیقی از پاول هیندمیت<ref>Paul Hindemith</ref>) و ''رقصهای باوهاوس''<ref>''Bauhaus Dances''</ref> (۱۹۲۶). شلمر این رقصها را «جشن فرم و رنگ» توصیف کرده است. | |||
[[پرونده:26113800-2.jpg|بندانگشتی|اثری از شلمر]] | [[پرونده:26113800-2.jpg|بندانگشتی|اثری از شلمر]] | ||
| |
نسخهٔ ۳۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۵۶
اُسکار شلمر Oskar Schlemmer | |
---|---|
زادروز |
۱۸۸۸م |
درگذشت | ۱۹۴۳م |
ملیت | آلمانی |
شغل و تخصص اصلی | طراح رقص، مجسمهساز، نقاش |
شغل و تخصص های دیگر | استاد، طراح صحنه |
آثار | بالۀ تریادیک (۱۹۲۲) (موسیقی از پاول هیندمیت)، رقصهای باوهاوس (۱۹۲۶) |
گروه مقاله | رقص |
شلمر، اُسکار (۱۸۸۸ـ۱۹۴۳) (Schlemmer, Oskar)
طراح آلمانی رقص، مجسمهساز، نقاش، استاد و طراح صحنه. در دهۀ ۱۹۲۰، از اعضای مدرسه هنری باوهاوس[۱] بود. فیگورهای استیلیزه (سبکپردازانه)، و مانکَنمانند، از ویژگیهای نقاشیها و مجسمههایش بودند. جستوجوی او درپیِ فُرم، رنگ، نور و حرکت به مجموعهای از رقصها انجامید که اساساً از سبکِ آوسدروکستانتس[۲] رایج در آن دوران متفاوت بودند. رقصهای او بسیار ساده و ظاهراً فاقد بیانِ عاطفیاند. برخی از آنها عبارتاند از بالۀ تریادیک[۳] (۱۹۲۲) (موسیقی از پاول هیندمیت[۴]) و رقصهای باوهاوس[۵] (۱۹۲۶). شلمر این رقصها را «جشن فرم و رنگ» توصیف کرده است.