شیلر، چارلز (۱۸۸۳ـ۱۹۶۵): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
نقاش امریکایی. به‌سبب نقاشی‌هایی شهرت یافت که با نگاه دقیق به صنایع، ماشین‌آلات، و معماری امریکا، و با تأثیر از شیوۀ تصویربرداری دقیق عکاسی پدید آورد. تابلوی ''بارانداز بالایی''<ref>''Upper Deck''</ref> (۱۹۲۹؛ موزۀ هنری فاگ<ref>Fogg Art Museum </ref>، کیمبریج، ماساچوست<ref>Massachusetts </ref>) از آثار معروف اوست. شیلر از سرآمدان مکتب دقت‌گرایی<ref>Precisionism </ref> بود ـ جنبشی امریکایی که تأکیدش بر تصویرکردن اشیا به‌گونه‌ای صریح و قاطع است. چارلز دموت<ref>Charles Demuth </ref> و [[اوکیف، جورجیا (۱۸۸۷ـ۱۹۸۶)|جورجیا اوکیف]]<ref>Georgia O’Keeffe</ref>، نیز به این جنبش وابسته بودند. شیلر با آثارش که معمولاً مبتنی‌بر عکاسی شخصی‌اش بود، صحنه‌های صنعتی را به مضمونی پذیرفتنی برای هنر تبدیل می‌کرد. | نقاش امریکایی. به‌سبب نقاشی‌هایی شهرت یافت که با نگاه دقیق به صنایع، ماشین‌آلات، و معماری امریکا، و با تأثیر از شیوۀ تصویربرداری دقیق عکاسی پدید آورد. تابلوی ''بارانداز بالایی''<ref>''Upper Deck''</ref> (۱۹۲۹؛ موزۀ هنری فاگ<ref>Fogg Art Museum </ref>، کیمبریج، ماساچوست<ref>Massachusetts </ref>) از آثار معروف اوست. شیلر از سرآمدان مکتب دقت‌گرایی<ref>Precisionism </ref> بود ـ جنبشی امریکایی که تأکیدش بر تصویرکردن اشیا به‌گونه‌ای صریح و قاطع است. چارلز دموت<ref>Charles Demuth </ref> و [[اوکیف، جورجیا (۱۸۸۷ـ۱۹۸۶)|جورجیا اوکیف]]<ref>Georgia O’Keeffe</ref>، نیز به این جنبش وابسته بودند. شیلر با آثارش که معمولاً مبتنی‌بر عکاسی شخصی‌اش بود، صحنه‌های صنعتی را به مضمونی پذیرفتنی برای هنر تبدیل می‌کرد. | ||
[[پرونده:26198400-2.jpg|بندانگشتی|چارلز شیلر]] | |||
[[پرونده:26198400-3.jpg|بندانگشتی|اثری از شیلر]] | |||
| | ||
نسخهٔ ۲۵ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۴۰
شیلِر، چارْلْز (۱۸۸۳ـ۱۹۶۵)(Sheeler, Charles)
نقاش امریکایی. به‌سبب نقاشی‌هایی شهرت یافت که با نگاه دقیق به صنایع، ماشین‌آلات، و معماری امریکا، و با تأثیر از شیوۀ تصویربرداری دقیق عکاسی پدید آورد. تابلوی بارانداز بالایی[۱] (۱۹۲۹؛ موزۀ هنری فاگ[۲]، کیمبریج، ماساچوست[۳]) از آثار معروف اوست. شیلر از سرآمدان مکتب دقت‌گرایی[۴] بود ـ جنبشی امریکایی که تأکیدش بر تصویرکردن اشیا به‌گونه‌ای صریح و قاطع است. چارلز دموت[۵] و جورجیا اوکیف[۶]، نیز به این جنبش وابسته بودند. شیلر با آثارش که معمولاً مبتنی‌بر عکاسی شخصی‌اش بود، صحنه‌های صنعتی را به مضمونی پذیرفتنی برای هنر تبدیل می‌کرد.
