اسفندیاری، حسن (تهران ۱۲۴۶ ـ همان جا ۱۳۲۳ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۵: خط ۱۵:
|تحصیلات و محل تحصیل=دارالفنون
|تحصیلات و محل تحصیل=دارالفنون
| شغل و تخصص اصلی =دولتمرد
| شغل و تخصص اصلی =دولتمرد
|شغل و تخصص های دیگر=دولتمرد
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|سبک =
|مکتب =
|مکتب =
خط ۲۸: خط ۲۸:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}[[پرونده: 11299200.jpg | بندانگشتی|اِسفندیاری، حسن‌]]<p>(ملقب‌ به‌ حاج‌ محتشم‌السلطنه)‌ از دولتمردان و رجال سیاسی ایران در دورۀ قاجار و پهلوی. فرزند صدیق‌الملک‌ نوری‌ بود که تحصیلات‌ متوسطۀ‌ خود را در دارالفنون‌ به‌پایان‌ رساند و در ۱۹سالگی‌ وارد وزارت‌ امورخارجه‌ شد و از ناصرالدین‌شاه‌ قاجار لقب‌ «محتشم‌السلطنه»‌ گرفت‌. در دولت‌ میرزا علی‌اصغرخان‌ اتابک‌اعظم،‌ معاون رئیس‌الوزرا و وزیر داخله شد و در ۱۲۸۷ش‌ به‌‌جای‌ میرزا محمودخان‌ احتشام‌السلطنه‌ مأمور کمیسیون‌ تعیین‌ مرز ایران‌ و عثمانی‌ گردید. پس‌ از مشروطیت‌، محتشم‌السلطنه‌ در چندین‌ دولت‌ به‌ وزارت‌ خارجه‌، داخله‌، عدلیه‌، مالیه‌، معارف،‌ و اوقاف‌ رسید. او که‌ از مخالفان‌ قرارداد ۱۹۱۹ بود به‌دستور وثوق‌الدوله‌ (رئیس‌الوزراء) توقیف‌ و به‌ کاشان‌ تبعید شد. محتشم‌السلطنه‌ هفت‌ دوره‌ به‌ نمایندگی‌ مجلس‌ شورای‌ ملی‌ از تهران‌ انتخاب‌ شد که‌ در چندین‌ دورۀ‌ آن‌ رئیس بود. در ۱۳۱۶ش در سفر اروپا، با آدولف‌ هیتلر و دیگر شخصیت‌ها و دولتمردان‌ سیاسی‌ و اقتصادی‌ آلمان‌ دیدار کرد. همچنین‌ در ۱۳۱۸ش برای‌ اجرای‌ مراسم‌ ازدواج‌ محمدرضا پهلوی و فوزیه، رهسپار قاهره‌ شد. از آثار وی‌ می‌توان‌ به‌ ''اخلاق‌ محتشمی''؛ ''علل‌ بدبختی‌ها و علاج‌ آن''؛ و ''قواعدالاحکام''‌ اشاره‌ کرد.</p>
}}[[پرونده: 11299200.jpg | بندانگشتی|اِسفندیاری، حسن‌]]<p>(ملقب‌ به‌ حاج‌ محتشم‌السلطنه)‌ از دولتمردان و رجال سیاسی ایران در دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]] و [[پهلوی، سلسله (۱۳۰۴ـ۱۳۵۷ش)|پهلوی]]. فرزند صدیق‌الملک‌ نوری‌ بود که تحصیلات‌ متوسطۀ‌ خود را در دارالفنون‌ به‌پایان‌ رساند و در ۱۹سالگی‌ وارد وزارت‌ امورخارجه‌ شد و از ناصرالدین‌شاه‌ قاجار لقب‌ «محتشم‌السلطنه»‌ گرفت‌. در دولت‌ میرزا علی‌اصغرخان‌ اتابک‌اعظم،‌ معاون رئیس‌الوزرا و وزیر داخله شد و در ۱۲۸۷ش‌ به‌‌جای‌ میرزا محمودخان‌ احتشام‌السلطنه‌ مأمور کمیسیون‌ تعیین‌ مرز ایران‌ و عثمانی‌ گردید. پس‌ از مشروطیت‌، محتشم‌السلطنه‌ در چندین‌ دولت‌ به‌ وزارت‌ خارجه‌، داخله‌، عدلیه‌، مالیه‌، معارف،‌ و اوقاف‌ رسید. او که‌ از مخالفان‌ قرارداد ۱۹۱۹ بود به‌دستور وثوق‌الدوله‌ (رئیس‌الوزراء) توقیف‌ و به‌ کاشان‌ تبعید شد. محتشم‌السلطنه‌ هفت‌ دوره‌ به‌ نمایندگی‌ مجلس‌ شورای‌ ملی‌ از تهران‌ انتخاب‌ شد که‌ در چندین‌ دورۀ‌ آن‌ رئیس بود. در ۱۳۱۶ش در سفر اروپا، با آدولف‌ هیتلر و دیگر شخصیت‌ها و دولتمردان‌ سیاسی‌ و اقتصادی‌ آلمان‌ دیدار کرد. همچنین‌ در ۱۳۱۸ش برای‌ اجرای‌ مراسم‌ ازدواج‌ محمدرضا پهلوی و فوزیه، رهسپار قاهره‌ شد. از آثار وی‌ می‌توان‌ به‌ ''اخلاق‌ محتشمی''؛ ''علل‌ بدبختی‌ها و علاج‌ آن''؛ و ''قواعدالاحکام''‌ اشاره‌ کرد.</p>
<br><!--11299200-->
<br><!--11299200-->
[[رده:تاریخ ایران]]
[[رده:تاریخ ایران]]

نسخهٔ ‏۲۲ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۰۸

اِسفندیاری‌، حسن‌ (تهران ۱۲۴۶ ـ همان‌جا ۱۳۲۳ش)

حسن اسفندیاری
زادروز تهران ۱۲۴۶ق
درگذشت همان جا ۱۳۲۳ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل دارالفنون
شغل و تخصص اصلی دولتمرد
لقب حاج محتشم السلطنه
آثار اخلاق محتشمی- علل بدبختی ها و علاج آن- قواعدالاحکام
گروه مقاله تاریخ ایران
اِسفندیاری، حسن‌

(ملقب‌ به‌ حاج‌ محتشم‌السلطنه)‌ از دولتمردان و رجال سیاسی ایران در دورۀ قاجار و پهلوی. فرزند صدیق‌الملک‌ نوری‌ بود که تحصیلات‌ متوسطۀ‌ خود را در دارالفنون‌ به‌پایان‌ رساند و در ۱۹سالگی‌ وارد وزارت‌ امورخارجه‌ شد و از ناصرالدین‌شاه‌ قاجار لقب‌ «محتشم‌السلطنه»‌ گرفت‌. در دولت‌ میرزا علی‌اصغرخان‌ اتابک‌اعظم،‌ معاون رئیس‌الوزرا و وزیر داخله شد و در ۱۲۸۷ش‌ به‌‌جای‌ میرزا محمودخان‌ احتشام‌السلطنه‌ مأمور کمیسیون‌ تعیین‌ مرز ایران‌ و عثمانی‌ گردید. پس‌ از مشروطیت‌، محتشم‌السلطنه‌ در چندین‌ دولت‌ به‌ وزارت‌ خارجه‌، داخله‌، عدلیه‌، مالیه‌، معارف،‌ و اوقاف‌ رسید. او که‌ از مخالفان‌ قرارداد ۱۹۱۹ بود به‌دستور وثوق‌الدوله‌ (رئیس‌الوزراء) توقیف‌ و به‌ کاشان‌ تبعید شد. محتشم‌السلطنه‌ هفت‌ دوره‌ به‌ نمایندگی‌ مجلس‌ شورای‌ ملی‌ از تهران‌ انتخاب‌ شد که‌ در چندین‌ دورۀ‌ آن‌ رئیس بود. در ۱۳۱۶ش در سفر اروپا، با آدولف‌ هیتلر و دیگر شخصیت‌ها و دولتمردان‌ سیاسی‌ و اقتصادی‌ آلمان‌ دیدار کرد. همچنین‌ در ۱۳۱۸ش برای‌ اجرای‌ مراسم‌ ازدواج‌ محمدرضا پهلوی و فوزیه، رهسپار قاهره‌ شد. از آثار وی‌ می‌توان‌ به‌ اخلاق‌ محتشمی؛ علل‌ بدبختی‌ها و علاج‌ آن؛ و قواعدالاحکام‌ اشاره‌ کرد.