سنگتراش سن پوئن (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
عنوان رمانی از [[لامارتین، آلفونس ماری لویی دو (۱۷۹۰ـ۱۸۶۹)|آلفونس دو لامارتین]]، به فرانسوی. نخستین بار در سال 1851م منتشر شده و در اوائل دهۀ 1340ش به قلم باقر قائم‌مقامی به فارسی برگردانده و توسط انتشارات جاویدان چاپ و منتشر شده است. بکر بودن این رمان و دیگر آثار عامه‌پسند لامارتین در انتخاب شکل حکایت است. اگرچه پیام اخلاقی مندرج در سنگتراش سن پوئن چندان قابل پذیرش و باورکردنی نیست، اما تردید مدام بین نیاز به امید و تن دادن به بدبینی از وجوه امتیاز آن است. | عنوان رمانی از [[لامارتین، آلفونس ماری لویی دو (۱۷۹۰ـ۱۸۶۹)|آلفونس دو لامارتین]]، به فرانسوی. نخستین بار در سال 1851م منتشر شده و در اوائل دهۀ 1340ش به قلم باقر قائم‌مقامی به فارسی برگردانده و توسط انتشارات جاویدان چاپ و منتشر شده است. بکر بودن این رمان و دیگر آثار عامه‌پسند لامارتین در انتخاب شکل حکایت است. اگرچه پیام اخلاقی مندرج در سنگتراش سن پوئن چندان قابل پذیرش و باورکردنی نیست، اما تردید مدام بین نیاز به امید و تن دادن به بدبینی از وجوه امتیاز آن است. | ||
<br /> | لامارتین از زمان نگارش ژوسلن<ref>''Jocelyn''</ref> (1836) نگاهش را به گسترش ادبیات اجتماعی یا مردمی معطوف کرد. با اشتیاق به خواندن آثار سریالی ژوزف ماری اوژن سو<ref>Joseph Marie Eugène Sue</ref> روی آورد و شیوه‌های پاورقی ماجراجویانه را به خوبی مورد کنکاش قرار داد و آموخت. وی در رمان‌هایش این شیوه‌ها را با کاربلدی کمال‌یافته و با اغراق‌هایی چند به کار می‌بندد: اصول قالبی و مکررگویی‌ها، ناپیوستگی‌های روان‌شناختی، جلوه‌های سادۀ رقت‌انگیز، تعلیق، واژگونی موقعیت، وقایع دور از حقیقت، بیانی اخلاقی. در واقع همۀ رمان‌های لامارتین در جریان اقدام به اخلاقی‌سازی پانوشته شده‌اند: ورقی برای آموزش توده‌ها، پس از انقلاب 1848م <br /> | ||
---- | ---- | ||
[[رده:ادبیات غرب]] | [[رده:ادبیات غرب]] | ||
[[رده:سایر گونه های ادبی]] | [[رده:سایر گونه های ادبی]] | ||
نسخهٔ ۱۶ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۱۱
عنوان رمانی از آلفونس دو لامارتین، به فرانسوی. نخستین بار در سال 1851م منتشر شده و در اوائل دهۀ 1340ش به قلم باقر قائم‌مقامی به فارسی برگردانده و توسط انتشارات جاویدان چاپ و منتشر شده است. بکر بودن این رمان و دیگر آثار عامه‌پسند لامارتین در انتخاب شکل حکایت است. اگرچه پیام اخلاقی مندرج در سنگتراش سن پوئن چندان قابل پذیرش و باورکردنی نیست، اما تردید مدام بین نیاز به امید و تن دادن به بدبینی از وجوه امتیاز آن است.
لامارتین از زمان نگارش ژوسلن[۱] (1836) نگاهش را به گسترش ادبیات اجتماعی یا مردمی معطوف کرد. با اشتیاق به خواندن آثار سریالی ژوزف ماری اوژن سو[۲] روی آورد و شیوه‌های پاورقی ماجراجویانه را به خوبی مورد کنکاش قرار داد و آموخت. وی در رمان‌هایش این شیوه‌ها را با کاربلدی کمال‌یافته و با اغراق‌هایی چند به کار می‌بندد: اصول قالبی و مکررگویی‌ها، ناپیوستگی‌های روان‌شناختی، جلوه‌های سادۀ رقت‌انگیز، تعلیق، واژگونی موقعیت، وقایع دور از حقیقت، بیانی اخلاقی. در واقع همۀ رمان‌های لامارتین در جریان اقدام به اخلاقی‌سازی پانوشته شده‌اند: ورقی برای آموزش توده‌ها، پس از انقلاب 1848م