ماگریت، رنه (۱۸۹۸ـ۱۹۶۷): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}نقاش بلژیکی. از شخصیت‌های اصلی سوررئالیسم<ref>Surrealism </ref> بود. با قراردادن اشیای روزمره در موقعیتی نامعمول، تناقض‌های بصری<ref>visual paradoxes</ref> فوق‌العاده‌ای را در آثارش پدید آورد؛ همین ویژگی موجب شهرتش شد. این تناقض‌ها، رئالیسم جادویی<ref>magic realism</ref> نام گرفت که ماگریت نمایندۀ اصلی آن بود. نقش‌مایه‌های دلخواهش عبارت‌اند از کلاه لگنی، سیب، و پنجره؛ در تابلوی ''گولکوندا<ref>''Golconda''</ref>'' (۱۹۵۳؛ مجموعۀ خصوصی)، مردانی با کلاه لگنی، از آسمان بر کف خیابان فرو می‌ریزند. ماگریت در آکادمی سلطنتی هنرهای زیبای بروکسل<ref>Académie Royale des Beaux-Arts, Brussels</ref> درس خواند؛ در ۱۹۲۷ تحت تأثیر دِ کریکو<ref>de Chirico</ref> در پاریس به سوررئالیست‌ها پیوست، و در ۱۹۳۰ به بروکسل بازگشت. در تأثیرگذارترین آثارش، نسبت واقعیت و مجاز را به سؤال گرفته است، | }}نقاش بلژیکی. از شخصیت‌های اصلی [[سورریالیسم|سوررئالیسم]]<ref>Surrealism </ref> بود. با قراردادن اشیای روزمره در موقعیتی نامعمول، تناقض‌های بصری<ref>visual paradoxes</ref> فوق‌العاده‌ای را در آثارش پدید آورد؛ همین ویژگی موجب شهرتش شد. این تناقض‌ها، [[ریالیسم جادویی|رئالیسم جادویی]]<ref>magic realism</ref> نام گرفت که ماگریت نمایندۀ اصلی آن بود. نقش‌مایه‌های دلخواهش عبارت‌اند از کلاه لگنی، سیب، و پنجره؛ در تابلوی ''گولکوندا<ref>''Golconda''</ref>'' (۱۹۵۳؛ مجموعۀ خصوصی)، مردانی با کلاه لگنی، از آسمان بر کف خیابان فرو می‌ریزند. | ||
ماگریت در آکادمی سلطنتی هنرهای زیبای بروکسل<ref>Académie Royale des Beaux-Arts, Brussels</ref> درس خواند؛ در ۱۹۲۷ تحت تأثیر [[کریکو، جورجو د (۱۸۸۸ـ۱۹۷۸)|دِ کریکو]]<ref>de Chirico</ref> در پاریس به سوررئالیست‌ها پیوست، و در ۱۹۳۰ به بروکسل بازگشت. در تأثیرگذارترین آثارش، نسبت واقعیت و مجاز را به سؤال گرفته است، از جمله در تابلوی ''خیانت تصاویر<ref>''The Treason of Images''</ref>'' (۱۹۲۸ـ۱۹۲۹؛ موزۀ هنر ایالتی لوس‌آنجلس<ref>Los Angeles County Museum of Art</ref>)؛ این تابلو تصویر یک پیپ است که زیر آن به فرانسه نوشته شده است: «این یک پیپ نیست». مجسمۀ مفرغین ''درمانگر<ref>''Le Therapeute''</ref>'' (۱۹۶۷)، و تابلوی رنگ‌روغنی‌اش با نام ''جادۀ آسمان<ref>''Le Chemin du Ciel''</ref>'' (۱۹۶۷) در [[موزه هنرهای معاصر|موزۀ هنرهای معاصر تهران]]<ref>Tehran Museum of Contemporary Art</ref> نگه‌داری می‌شوند. | |||
[[پرونده:38064000-2.jpg|بندانگشتی|رنه ماگریت]] | [[پرونده:38064000-2.jpg|بندانگشتی|رنه ماگریت]] | ||
[[پرونده:38064000-3.jpg|بندانگشتی|اثری از رنه ماگریت]] | [[پرونده:38064000-3.jpg|بندانگشتی|اثری از رنه ماگریت]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۲۱
ماگْریت، رُنِه (۱۸۹۸ـ۱۹۶۷)(Magritte, Rene)
| رنه ماگریت Rene Magritte | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۹۸م |
| درگذشت | ۱۹۶۷م |
| ملیت | بلژیکی |
| تحصیلات و محل تحصیل | آکادمی سلطنتی هنرهای زیبای بروکسل |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش |
| سبک | سورریالیسم |
| آثار | جاده آسمان (۱۹۶۷- موزه هنرهای معاصر تهران) |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
نقاش بلژیکی. از شخصیت‌های اصلی سوررئالیسم[۱] بود. با قراردادن اشیای روزمره در موقعیتی نامعمول، تناقض‌های بصری[۲] فوق‌العاده‌ای را در آثارش پدید آورد؛ همین ویژگی موجب شهرتش شد. این تناقض‌ها، رئالیسم جادویی[۳] نام گرفت که ماگریت نمایندۀ اصلی آن بود. نقش‌مایه‌های دلخواهش عبارت‌اند از کلاه لگنی، سیب، و پنجره؛ در تابلوی گولکوندا[۴] (۱۹۵۳؛ مجموعۀ خصوصی)، مردانی با کلاه لگنی، از آسمان بر کف خیابان فرو می‌ریزند.
ماگریت در آکادمی سلطنتی هنرهای زیبای بروکسل[۵] درس خواند؛ در ۱۹۲۷ تحت تأثیر دِ کریکو[۶] در پاریس به سوررئالیست‌ها پیوست، و در ۱۹۳۰ به بروکسل بازگشت. در تأثیرگذارترین آثارش، نسبت واقعیت و مجاز را به سؤال گرفته است، از جمله در تابلوی خیانت تصاویر[۷] (۱۹۲۸ـ۱۹۲۹؛ موزۀ هنر ایالتی لوس‌آنجلس[۸])؛ این تابلو تصویر یک پیپ است که زیر آن به فرانسه نوشته شده است: «این یک پیپ نیست». مجسمۀ مفرغین درمانگر[۹] (۱۹۶۷)، و تابلوی رنگ‌روغنی‌اش با نام جادۀ آسمان[۱۰] (۱۹۶۷) در موزۀ هنرهای معاصر تهران[۱۱] نگه‌داری می‌شوند.
