استخر، شهر قدیم: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
اِستخر، شهر قدیم <br> | اِستخر، شهر قدیم <br> | ||
[[پرونده: 11251400.jpg | بندانگشتی|اِستخر، شهر قديم]]<p>(نام سابق: اصطخر؛ اسطخر) واقع در [[فارس، استان|فارس]]. ویرانه‌های آن در هفت‌کیلومتری غرب [[تخت جمشید]]، در درۀ رودخانۀ پلوار، است. احتمالاً پس از ویران‌شدن تخت جمشید ساخته شد و از شهرهای بزرگ و عمدۀ فارس بود. در روزگار [[ساسانیان]] مرکز دینی و سیاسی ایران بود و در برابر حملۀ اعراب مسلمان به ایران، به‌سختی، مقاومت کرد و در ۲۳ق تازیان آن را فتح کردند. در نخستین قرن‌های ورود اسلام، همچنان پر رونق و باشکوه بود. بنای شیراز، در ۶۴ق، از اهمیت آن کاست. اهالی آن در زمان [[دیلمیان]] برضد حاکم وقت شورش کردند که [[عضدالدوله دیلمی|عضدالدولۀ دیلمی]] سپاهی به آن‌جا روانه و شهر را ویران کرد و خرابه‌های آن همچنان باقی است. </p> | [[پرونده: 11251400.jpg | بندانگشتی|اِستخر، شهر قديم]]<p>(نام سابق: اصطخر؛ اسطخر) واقع در [[فارس، استان|فارس]]. ویرانه‌های آن در هفت‌کیلومتری غرب [[تخت جمشید]]، در درۀ رودخانۀ پلوار، است. احتمالاً پس از ویران‌شدن تخت جمشید ساخته شد و از شهرهای بزرگ و عمدۀ فارس بود. در روزگار [[ساسانیان]] مرکز دینی و سیاسی ایران بود و در برابر حملۀ اعراب مسلمان به ایران، به‌سختی، مقاومت کرد و در ۲۳ق تازیان آن را فتح کردند. در نخستین قرن‌های ورود اسلام، همچنان پر رونق و باشکوه بود. بنای شیراز، در ۶۴ق، از اهمیت آن کاست. اهالی آن در زمان [[دیلمیان]] برضد حاکم وقت شورش کردند که [[عضدالدوله دیلمی|عضدالدولۀ دیلمی]] سپاهی به آن‌جا روانه و شهر را ویران کرد و خرابه‌های آن همچنان باقی است. </p> | ||
---- | |||
<br><!--11251400--> | <br><!--11251400--> | ||
[[رده:باستان شناسی ایران]] | [[رده:باستان شناسی ایران]] | ||
نسخهٔ ۲۰ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۱۲
اِستخر، شهر قدیم
(نام سابق: اصطخر؛ اسطخر) واقع در فارس. ویرانه‌های آن در هفت‌کیلومتری غرب تخت جمشید، در درۀ رودخانۀ پلوار، است. احتمالاً پس از ویران‌شدن تخت جمشید ساخته شد و از شهرهای بزرگ و عمدۀ فارس بود. در روزگار ساسانیان مرکز دینی و سیاسی ایران بود و در برابر حملۀ اعراب مسلمان به ایران، به‌سختی، مقاومت کرد و در ۲۳ق تازیان آن را فتح کردند. در نخستین قرن‌های ورود اسلام، همچنان پر رونق و باشکوه بود. بنای شیراز، در ۶۴ق، از اهمیت آن کاست. اهالی آن در زمان دیلمیان برضد حاکم وقت شورش کردند که عضدالدولۀ دیلمی سپاهی به آن‌جا روانه و شهر را ویران کرد و خرابه‌های آن همچنان باقی است.