استونی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''مردم و تاریخ'''. جمعیت استونی ۱,۳۴۰,۱۲۲ نفر است (۲۰۱۱) و تراکم نسبی آن به ۲۹.۶ نفر در کیلومتر‌ مربع می‌رسد. حدود ۶۸ درصد از مردم آن استونیایی‌اند و اکثر آنان از آیین مسیح پیروی می‌کنند. ۶۹ درصد از مردم این کشور شهرنشین‌اند و زبان رسمی آنان استونیایی است. میانگین امید به زندگی در این کشور ۷۰ سال است و ۹۹ درصد از بزرگسالان آن باسوادند. اِست‌ها، نیاکان استونیایی‌های امروزی بودند که از پیش از میلاد مسیح در این سرزمین می‌زیستند. ژرمن‌ها در اوایل قرن ۱۳م به استونی وارد شدند و ضمن اشاعۀ آیین مسیح، نواحی جنوبی و بیشتر جزایر آن را تصرف کردند. سوئدی‌ها در قرن ۱۶ بر این سرزمین استیلا یافتند و در قرن ۱۷ به تصرف [[لهستان]] درآمد. پطر کبیر در آغاز قرن ۱۸ استونی و دیگر کشورهای بالتیک را ضمیمۀ [[روسیه]] کرد. با وقوع انقلاب اکتبر، استونی صحنۀ نبردهای داخلی شد و مردم این کشور برای رهایی از استیلای روسیه و تشکیل دولتی مستقل در این کشور تلاش‌ فراوان کردند. معاهدۀ ۱۹۱۸ بین آلمان و روسیۀ انقلابی، استقلال استونی را تأیید کرد و در ۱۹۱۹ جمهوری دموکراتیک استونی تأسیس شد. براساس پروتکل محرمانه‌ای که در ۱۹۳۹ بین آلمان نازی و [[اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی|اتحاد جماهیر شوروی]] به امضا رسید، استونی و دیگر کشورهای بالتیک بار دیگر ضمیمۀ کشور شوروی شدند و استونی جزء یکی از جمهوری‌های تشکیل‌دهندۀ اتحاد جماهیر قرار گرفت. با حملۀ آلمان به اتحاد شوروی، استونی در ۱۹۴۱ به تصرف آلمان درآمد؛ در ۱۹۴۴ ارتش سرخ آن را باز پس گرفت و دوباره آن را به پشت پردۀ آهنین برد. از ۱۹۸۹ تلاش‌هایی برای کسب استقلال مجدد در استونی آغاز شد و طی انتخابات آزاد مارس ۱۹۹۰، دولت جدید استونی به کسب استقلال کشور مزبور مصمم شد و همه‌پرسی مارس ۱۹۹۱ بر آن مهر تأیید زد. این کشور در اوت ۱۹۹۱ اعلام استقلال کرد و در ۶ سپتامبر همان سال اتحاد جماهیر شوروی آن را به رسمیت شناخت. استونی در ۱۹۹۱ به عضویت [[ملل متحد، سازمان|سازمان ملل متحد]] درآمد، اما تاکنون، مانند دیگر کشورهای بالتیک، از پیوستن به جامعۀ کشورهای مستقل مشترک‌المنافع خودداری کرده است.