اسپهبد خورشید، غار: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


اِسْپَهبُد خورشید، غار <br>در دوآب [[مازندران]] در فاصلۀ [[پل سفید، شهر|پل سفید]] و سرخ‌آباد. غاری طبیعی و دست‌ساز است که در قرن ۲ق محل پنهان‌شدن اعضای خانواده و نزدیکان اسپهبد خورشید باوندی حکمران مازندران بود. محوطه‌ای دایره‌ای‌شکل است و تالاری دارد به درازای ۱۹.۷۵ متر، پهنای ۱۴.۳۵ متر، ارتفاع پانزده متر. پهنای دهانۀ آن ۸۵ متر است. و دیواری به بلندی یازده متر دهانه آن را پوشانده که در گذشته بلندتر بوده است. چند طبقه داشته و از چندین اتاق بزرگ و کوچک با سقف‌های تیرکشی تشکیل می‌شده که راهرو و پله‌هایی از آن باقی است. یک تاق هلالی به عرض ۱۸۰ متر که اکنون ۹۰ سانتی‌متر آن زیر خاک مدفون شده در کنار راهرو باقی است. بعضی غار اسپهبد خورشید را یک دژ نظامی متعلق به اواخر دورۀ ساسانیان دانسته‌اند.<br><!--11236500-->
اِسْپَهبُد خورشید، غار <br>در دوآب [[مازندران]] در فاصلۀ [[پل سفید، شهر|پل سفید]] و سرخ‌آباد. غاری طبیعی و دست‌ساز است که در قرن ۲ق محل پنهان‌شدن اعضای خانواده و نزدیکان اسپهبد خورشید باوندی حکمران مازندران بود. محوطه‌ای دایره‌ای‌شکل است و تالاری دارد به درازای ۱۹.۷۵ متر، پهنای ۱۴.۳۵ متر، ارتفاع پانزده متر. پهنای دهانۀ آن ۸۵ متر است. و دیواری به بلندی یازده متر دهانه آن را پوشانده که در گذشته بلندتر بوده است. چند طبقه داشته و از چندین اتاق بزرگ و کوچک با سقف‌های تیرکشی تشکیل می‌شده که راهرو و پله‌هایی از آن باقی است. یک تاق هلالی به عرض ۱۸۰ متر که اکنون ۹۰ سانتی‌متر آن زیر خاک مدفون شده در کنار راهرو باقی است. بعضی غار اسپهبد خورشید را یک دژ نظامی متعلق به اواخر دورۀ [[ساسانیان]] دانسته‌اند.<br><!--11236500-->
[[رده:تاریخ ایران]]
[[رده:تاریخ ایران]]
[[رده:ایران از ورود اسلام تا غزنویان]]
[[رده:ایران از ورود اسلام تا غزنویان]]
[[رده:جغرافیای ایران]]
[[رده:جغرافیای ایران]]
[[رده:مازندران]]
[[رده:مازندران]]

نسخهٔ ‏۲۰ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۴

اِسْپَهبُد خورشید، غار
در دوآب مازندران در فاصلۀ پل سفید و سرخ‌آباد. غاری طبیعی و دست‌ساز است که در قرن ۲ق محل پنهان‌شدن اعضای خانواده و نزدیکان اسپهبد خورشید باوندی حکمران مازندران بود. محوطه‌ای دایره‌ای‌شکل است و تالاری دارد به درازای ۱۹.۷۵ متر، پهنای ۱۴.۳۵ متر، ارتفاع پانزده متر. پهنای دهانۀ آن ۸۵ متر است. و دیواری به بلندی یازده متر دهانه آن را پوشانده که در گذشته بلندتر بوده است. چند طبقه داشته و از چندین اتاق بزرگ و کوچک با سقف‌های تیرکشی تشکیل می‌شده که راهرو و پله‌هایی از آن باقی است. یک تاق هلالی به عرض ۱۸۰ متر که اکنون ۹۰ سانتی‌متر آن زیر خاک مدفون شده در کنار راهرو باقی است. بعضی غار اسپهبد خورشید را یک دژ نظامی متعلق به اواخر دورۀ ساسانیان دانسته‌اند.