میرزا احمد خان نصیرالدوله یگانه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
میرزا احمد خان نصیرالدوله یگانه (رشت 1287 – تهران 1349ق) | میرزا احمد خان نصیرالدوله یگانه (رشت 1287 – تهران 1349ق) | ||
دولتمرد دوران قاجار و پهلوی، و از پیشگامان آموزش و پرورش مدرن در ایران، پسر میرزا عبدالوهاب خان آصف‌الدوله شیرازی. ابتدا پدرش "نصیرالدوله" لقب داشت و پس از آن که در ۱۳۰۱ق ملقب به "آصف‌الدوله" شد، لقب نصیرالدوله به میرزا احمد خان رسید. در زمان ناصرالدین شاه به‌عنوان منشی دربار برگزیده شد و پس از قتل شاه قاجار، از کارمندان وزارت امور خارجه شد. از ۱۳۲۲ تا اواخر ۱۳۲۴ق، و پس از مأموریت میرزا جواد خان سعدالدوله، وزیر مختار ایران در بلژیک بود. در کابینهٔ اول وثوق‌الدوله در اواخر ۱۳۳۴ق به واسطۀ [[وثوق ، حسن (تهران ۱۲۵۱ـ قم ۱۳۲۹ش)|حسن وثوق]] (یا: وثوق‌الدوله) که وزیر امور خارجه بود و بستگی با او (نصیرالدوله برادر زن وثوق‌الدوله بود)، معاون و سپس سرپرست وزارت خارجه شد. در کابینهٔ دوم وثوق‌الدوله نیز او وزیر فرهنگ بود. او در 1305ش هم در هیئت دولت میرزا حسن خان مستوفی الممالک، همین سمت را داشت. | دولتمرد دوران قاجار و پهلوی، و از پیشگامان آموزش و پرورش مدرن در ایران، پسر میرزا عبدالوهاب خان آصف‌الدوله شیرازی. ابتدا پدرش "نصیرالدوله" لقب داشت و پس از آن که در ۱۳۰۱ق ملقب به "آصف‌الدوله" شد، لقب نصیرالدوله به میرزا احمد خان رسید. در زمان ناصرالدین شاه به‌عنوان منشی دربار برگزیده شد و پس از قتل شاه قاجار، از کارمندان وزارت امور خارجه شد. از ۱۳۲۲ تا اواخر ۱۳۲۴ق، و پس از مأموریت میرزا جواد خان سعدالدوله، وزیر مختار ایران در بلژیک بود. در کابینهٔ اول وثوق‌الدوله در اواخر ۱۳۳۴ق به واسطۀ [[وثوق ، حسن (تهران ۱۲۵۱ـ قم ۱۳۲۹ش)|حسن وثوق]] (یا: وثوق‌الدوله) که وزیر امور خارجه بود و بستگی با او (نصیرالدوله برادر زن وثوق‌الدوله بود)، معاون و سپس سرپرست وزارت خارجه شد. در کابینهٔ دوم وثوق‌الدوله نیز او وزیر فرهنگ بود. او در 1305ش هم در هیئت دولت میرزا حسن خان مستوفی الممالک، همین سمت را داشت. میرزا احمد خان مدتی نیز رئیس دیوان عالی کشور بود. او که از رجال سیاسی ایران در پهلوی بود، پس از روی کار آمدن رضا شاه در انتخابات دورۀ ششم مجلس شورای ملی، نمایندۀ مردم سیرجان شد. | ||
میرزا احمد خان مدتی نیز رئیس دیوان عالی کشور بود | |||
نسخهٔ ۲۴ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۵۹
میرزا احمد خان نصیرالدوله یگانه (رشت 1287 – تهران 1349ق)
دولتمرد دوران قاجار و پهلوی، و از پیشگامان آموزش و پرورش مدرن در ایران، پسر میرزا عبدالوهاب خان آصف‌الدوله شیرازی. ابتدا پدرش "نصیرالدوله" لقب داشت و پس از آن که در ۱۳۰۱ق ملقب به "آصف‌الدوله" شد، لقب نصیرالدوله به میرزا احمد خان رسید. در زمان ناصرالدین شاه به‌عنوان منشی دربار برگزیده شد و پس از قتل شاه قاجار، از کارمندان وزارت امور خارجه شد. از ۱۳۲۲ تا اواخر ۱۳۲۴ق، و پس از مأموریت میرزا جواد خان سعدالدوله، وزیر مختار ایران در بلژیک بود. در کابینهٔ اول وثوق‌الدوله در اواخر ۱۳۳۴ق به واسطۀ حسن وثوق (یا: وثوق‌الدوله) که وزیر امور خارجه بود و بستگی با او (نصیرالدوله برادر زن وثوق‌الدوله بود)، معاون و سپس سرپرست وزارت خارجه شد. در کابینهٔ دوم وثوق‌الدوله نیز او وزیر فرهنگ بود. او در 1305ش هم در هیئت دولت میرزا حسن خان مستوفی الممالک، همین سمت را داشت. میرزا احمد خان مدتی نیز رئیس دیوان عالی کشور بود. او که از رجال سیاسی ایران در پهلوی بود، پس از روی کار آمدن رضا شاه در انتخابات دورۀ ششم مجلس شورای ملی، نمایندۀ مردم سیرجان شد.