باگدانوویچ، پیتر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
پیتر باگدانوویچ (نیویورک 30 جولای ۱۹۳۹- لس آنجلس 6 ژانویه 2022م) (Peter Bogdanovich) | پیتر باگدانوویچ (نیویورک 30 جولای ۱۹۳۹- لس آنجلس 6 ژانویه 2022م) (Peter Bogdanovich) | ||
کارگردان، فیلمنامهنویس، و تهیهکنندۀ امریکایی. ''آخرین نمایش فیلم<ref>The Last Picture Show</ref>'' (۱۹۷۱)، از نخستین آثار او در مقام کارگردان است. این فیلم، که نگاهی حسرتبار و خاطرهبرانگیز به شهر کوچکی در تگزاس دهۀ ۱۹۵۰ است، با موفقیت هنری و تحسین منتقدان روبهرو شد. سپس دو فیلم دیگر به سبک و سیاق فیلمهای هالیوودِ قدیم ساخت: ''تازه چه خبر دکتر جون؟<ref>What’s Up Doc?</ref>'' (۱۹۷۲)، و ''ماه کاغذی<ref>Paper Moon </ref>'' (۱۹۷۳). | کارگردان، فیلمنامهنویس، بازیگر و تهیهکنندۀ امریکایی. مادرش یهودیتبار اتریشی و پدرش صرب بود؛ این دو چندی پیش از تولد پیتر و شروع جنگ جهانی دوم وارد امریکا شدند. پیتر در سال 1957 از کالج شهر نیویورک<ref>New York City's Collegiate School</ref> فارغالتحصیل شد و در کنسرواتوار استلا آدلر<ref>Stella Adler Conservatory</ref> در رشتۀ بازیگری تحصیل کرد. | ||
''آخرین نمایش فیلم<ref>The Last Picture Show</ref>'' (۱۹۷۱)، از نخستین آثار او در مقام کارگردان است. این فیلم، که نگاهی حسرتبار و خاطرهبرانگیز به شهر کوچکی در تگزاس دهۀ ۱۹۵۰ است، با موفقیت هنری و تحسین منتقدان روبهرو شد. سپس دو فیلم دیگر به سبک و سیاق فیلمهای هالیوودِ قدیم ساخت: ''تازه چه خبر دکتر جون؟<ref>What’s Up Doc?</ref>'' (۱۹۷۲)، و ''ماه کاغذی<ref>Paper Moon </ref>'' (۱۹۷۳). | |||
باگدانوویچ پیش از آنکه نخستین فیلمش ''هدفها<ref>Targets </ref>'' (۱۹۶۸) را بسازد، منتقد فیلم بود و از دیدگاه نظریۀ مؤلّف چند نقد طولانی بر آثار برخی از فیلمسازان کلاسیک هالیوود، ازجمله هوارد هاکس<ref>Howard Hawks</ref> و [[ولز، اورسون (۱۹۱۵ـ۱۹۸۵)|اورسون ولز]]<ref>Orson Welles </ref>، نوشته است. از دیگر فیلمهای اوست: ''دیزی میلر<ref>Daisy Miller </ref>'' (۱۹۷۴)، ''نیکلاودئون<ref>Nickelodeon</ref>'' (۱۹۷۶)، ''ماسک<ref>Mask </ref>'' (۱۹۸۵)، ''تگزاسویل<ref>Texasville</ref>'' (۱۹۹۰، دنبالۀ آخرین نمایش فیلم)، و ''چیزی به نام عشق<ref>The Thing Called Love</ref>'' (۱۹۹۳)، که چندان به آن بهایی داده نشد، آخرین بازی ریور فونیکس<ref>River Phoenix</ref> در همین فیلم بود. | باگدانوویچ پیش از آنکه نخستین فیلمش ''هدفها<ref>Targets </ref>'' (۱۹۶۸) را بسازد، منتقد فیلم بود و از دیدگاه نظریۀ مؤلّف چند نقد طولانی بر آثار برخی از فیلمسازان کلاسیک هالیوود، ازجمله هوارد هاکس<ref>Howard Hawks</ref> و [[ولز، اورسون (۱۹۱۵ـ۱۹۸۵)|اورسون ولز]]<ref>Orson Welles </ref>، نوشته است. از دیگر فیلمهای اوست: ''دیزی میلر<ref>Daisy Miller </ref>'' (۱۹۷۴)، ''نیکلاودئون<ref>Nickelodeon</ref>'' (۱۹۷۶)، ''ماسک<ref>Mask </ref>'' (۱۹۸۵)، ''تگزاسویل<ref>Texasville</ref>'' (۱۹۹۰، دنبالۀ آخرین نمایش فیلم)، و ''چیزی به نام عشق<ref>The Thing Called Love</ref>'' (۱۹۹۳)، که چندان به آن بهایی داده نشد، آخرین بازی ریور فونیکس<ref>River Phoenix</ref> در همین فیلم بود. | ||
باگدانوویچ در سال ۲۰۱۰ به دانشکدۀ کارگردانی دانشگاه کارولینای شمالی پیوست و در سال ۲۰۱۴ آخرین فیلم داستانی خود را ساخت، یک فیلم کمدی با عنوان ''اونجوری بامزه اس''ت<ref>''She's Funny That Way''</ref> با بازی جنیفر آنیستون<ref>Jennifer Joanna Aniston</ref> و اُوون ویلسون<ref>Owen Cunningham Wilson</ref>. باگدانوویچ ساخت مستندهایی مانند ''به کارگردانی جان فورد'' را در کنار نگارش کتابهای مهمی چون ''سینمای اورسن ولز''<ref>''The Cinema of Orson Welles''</ref>، ''سینمای هاوارد هاکس''<ref>The Cinema of Howard Hawks</ref>، ''سینمای آلفرد هیچکاک''<ref>''The Cinema of Alfred Hitchcock''</ref>، ''جان فورد''<ref>''John Ford''</ref>، ''فریتز لانگ در آمریکا''<ref>''Fritz Lang in America''</ref> و... را نیز در کارنامه داشت. وی بر اثر عوارض بیماری پارکینسون در خانۀ خود درگذشت. | |||
---- | ---- | ||