پوراحمد، کیومرث (نجف آباد ۱۳۲۸ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
کیومرث پوراحمد (نجف‌آباد ۱۳۲۸ش- )<br>
کیومرث پوراحمد (نجف‌آباد 25 آذر ۱۳۲۸ش- 16 فروردین 1402ش)<br>
{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =کیومرث پوراحمد  
|عنوان =کیومرث پوراحمد  
خط ۷: خط ۷:
|نام مستعار=
|نام مستعار=
|لقب=
|لقب=
|زادروز=نجف آباد ۱۳۲۸ش
|زادروز=نجف‌آباد 25 آذر 1328ش
|تاریخ مرگ=
|تاریخ مرگ=16 فروردین 1402ش
|دوره زندگی=
|دوره زندگی=
|ملیت=ایرانی
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =کارگردان سینما
| شغل و تخصص اصلی =کارگردان سینما و تلویزیون
|شغل و تخصص های دیگر=کارگردان تلویزیون
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|سبک =
|مکتب =
|مکتب =
|سمت =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =خواهران  غریب (۱۳۷۴قصه‌های‌ مجید (۱۳۷۰)
|آثار =قصه‌های‌ مجید (1370)، شرم (1371)، خواهران غریب (1374شب یلدا (1380)، تیغ و ترمه (1397)
مجموعۀ تلویزیونی سرنخ (۱۳۷۵)
|خویشاوندان سرشناس =
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =سینما
|گروه مقاله =سینما
خط ۲۸: خط ۲۷:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}[[پرونده:13181700- 2.jpg|جایگزین=کیومرث پوراحمد|بندانگشتی|کیومرث پوراحمد]]<p>کارگردان سینمای ایران. فعالیت خود را در سینما با نوشتن فیلم‌نامه و دستیاری کارگردان فیلم ناتمام ''قصۀ خیابان دراز'' (۱۳۵۷، محسن تقوایی) آغاز کرد. فیلم‌های تجاری و هنری ساخته‌ است. نخستین‌ فیلم‌ بلند سینمایی‌اش، ''‌تاتوره‌'' (۱۳۶۲)، مضمونی‌ سیاسی‌ داشت‌. سپس دستیار [[کیارستمی ، عباس (تهران ۱۳۱۹)|کیارستمی]]<nowiki/>‌ در ''خانۀ‌ دوست‌ کجاست''‌ (۱۳۶۴) شد، و با همان سبک و فضا، شیوۀ‌ کار و با بازیگران نوجوان فیلم ''گاویار'' (۱۳۶۶) را ساخت‌، که‌ با استقبال روبه‌رو نشد. به‌ناچار با نوشتن ‌فیلم‌نامۀ‌ ''شکوه‌ زندگی''‌ (۱۳۶۶) و کارگردانی‌ دو فیلم‌ ''لنگرگاه''‌ (۱۳۶۷) و ''شکار خاموش''‌ (۱۳۶۹)، سعی کرد مخاطب بیشتری جلب کند و موفق نیز شد‌. سپس مجموعۀ‌ تلویزیونی ''[[قصه های مجید (تلویزیون)|قصه‌های‌ مجید]]'' (۱۳۷۰) را کارگردانی کرد، و دو فیلم‌ بلند ''شرم‌'' (۱۳۷۱) و ''صبح‌ روز بعد'' (۱۳۷۱) را براساس این مجموعه و داستان‌هایی از [[هوشنگ مرادی کرمانی]] ساخت.‌ مجموعه‌ و فیلم‌های ‌سینمایی مجید با اقبال‌ تماشاگران‌ و منتقدان‌ روبه‌رو شد و چند جایزۀ‌ داخلی‌ گرفت. ''شرم''‌ از حیث‌ تلفیق‌ واقعیت‌ و خیال‌، شیوۀ ‌روایت‌ و ساختار بصری‌، فیلمی‌ ممتاز و بدیع‌ است‌. ''نان‌ و شعر'' (۱۳۷۲)، که‌ پس‌ از یک‌ وقفۀ‌ کوتاه‌ در ادامۀ قصه‌های‌ مجید ساخته‌ شد، به اندازه آثار گذشتۀ او موفق نبود. [[خواهران غریب (فیلم)|''خواهران''‌ ''غریب'']]<nowiki/>‌ (۱۳۷۴) را با مضمونی خانوادگی و اخلاقی و با حجم زیادی‌ تصنیف ‌و آواز برای‌ کودکان‌ و بزرگسالان ساخت‌‌، که از آن بسیار استقبال‌ کردند. در مجموعۀ تلویزیونی ''[[سرنخ (تلویزیون)|سرنخ]]'' (۱۳۷۵) و فیلم‌های ''به‌خاطر هانیه'' (۱۳۷۳) و ''شب یلدا'' (۱۳۸۰) بیش از آن‌که به مخاطبان توجه کند، اندیشه‌های شخصی خود را در نظر گرفته است. آخرین فیلم او ''تیغ و ترمه'' (۱۳97) نام دارد.</p>
}}[[پرونده:13181700- 2.jpg|جایگزین=کیومرث پوراحمد|بندانگشتی|کیومرث پوراحمد]]<p>کارگردان سینما و تلویزیون ایران. فعالیت خود را در سینما با نوشتن فیلمنامه و دستیاری کارگردان فیلم ناتمام ''قصۀ خیابان دراز'' (۱۳۵۷، محسن تقوایی) آغاز کرد. فیلم‌های تجاری و هنری ساخته‌ است. نخستین‌ فیلم‌ بلند سینمایی‌اش، ''‌تاتوره‌'' (۱۳۶۲)، مضمونی‌ سیاسی‌ داشت‌. سپس دستیار [[کیارستمی ، عباس (تهران ۱۳۱۹)|کیارستمی]]<nowiki/>‌ در ''خانۀ‌ دوست‌ کجاست''‌ (۱۳۶۴) شد، و با همان سبک و فضا و شیوۀ‌ کار و با بازیگران نوجوان، فیلم ''گاویار'' (۱۳۶۶) را ساخت‌، که‌ با استقبال روبه‌رو نشد. به‌ناچار با نوشتن ‌فیلمنامۀ‌ ''شکوه‌ زندگی''‌ (۱۳۶۶) و کارگردانی‌ دو فیلم‌ ''لنگرگاه''‌ (۱۳۶۷) و ''شکار خاموش''‌ (۱۳۶۹)، سعی کرد مخاطب بیشتری جلب کند و موفق نیز شد‌. سپس مجموعۀ‌ تلویزیونی ''[[قصه های مجید (تلویزیون)|قصه‌های‌ مجید]]'' (۱۳۷۰) را کارگردانی کرد، و دو فیلم‌ بلند ''شرم‌'' (۱۳۷۱) و ''صبح‌ روز بعد'' (۱۳۷۱) را براساس این مجموعه و داستان‌هایی از [[هوشنگ مرادی کرمانی]] ساخت.‌ مجموعه‌ و فیلم‌های ‌سینمایی مجید با اقبال‌ تماشاگران‌ و منتقدان‌ روبه‌رو شد و چند جایزۀ‌ داخلی‌ گرفت. ''شرم''‌ از حیث‌ تلفیق‌ واقعیت‌ و خیال‌، شیوۀ ‌روایت‌ و ساختار بصری‌، فیلمی‌ ممتاز و بدیع‌ است‌. ''نان‌ و شعر'' (۱۳۷۲)، که‌ پس‌ از یک‌ وقفۀ‌ کوتاه‌ در ادامۀ قصه‌های‌ مجید ساخته‌ شد، به اندازه آثار گذشتۀ او موفق نبود. [[خواهران غریب (فیلم)|''خواهران''‌ ''غریب'']]<nowiki/>‌ (۱۳۷۴) را با مضمونی خانوادگی و اخلاقی و با حجم زیادی‌ تصنیف ‌و آواز برای‌ کودکان‌ و بزرگسالان ساخت‌‌، که از آن بسیار استقبال‌ کردند. در مجموعۀ تلویزیونی ''[[سرنخ (تلویزیون)|سرنخ]]'' (۱۳۷۵) و فیلم‌های ''به‌خاطر هانیه'' (۱۳۷۳) و ''شب یلدا'' (۱۳۸۰) بیش از آن‌که به مخاطبان توجه کند، اندیشه‌های شخصی خود را در نظر گرفته است. آخرین فیلم او ''تیغ و ترمه'' (۱۳97) نام دارد.</p>
<br><!--13181700-->
<br><!--13181700-->
[[رده:سینما]]
[[رده:سینما]]
[[رده:ایران - اشخاص (سایر عوامل)]]
[[رده:ایران - اشخاص (سایر عوامل)]]

نسخهٔ ‏۵ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۱۵

کیومرث پوراحمد (نجف‌آباد 25 آذر ۱۳۲۸ش- 16 فروردین 1402ش)

کیومرث پوراحمد
زادروز نجف‌آباد 25 آذر 1328ش
درگذشت 16 فروردین 1402ش
ملیت ایرانی
شغل و تخصص اصلی کارگردان سینما و تلویزیون
آثار قصه‌های‌ مجید (1370)، شرم (1371)، خواهران غریب (1374)، شب یلدا (1380)، تیغ و ترمه (1397)
گروه مقاله سینما
کیومرث پوراحمد
کیومرث پوراحمد

کارگردان سینما و تلویزیون ایران. فعالیت خود را در سینما با نوشتن فیلمنامه و دستیاری کارگردان فیلم ناتمام قصۀ خیابان دراز (۱۳۵۷، محسن تقوایی) آغاز کرد. فیلم‌های تجاری و هنری ساخته‌ است. نخستین‌ فیلم‌ بلند سینمایی‌اش، ‌تاتوره‌ (۱۳۶۲)، مضمونی‌ سیاسی‌ داشت‌. سپس دستیار کیارستمی‌ در خانۀ‌ دوست‌ کجاست‌ (۱۳۶۴) شد، و با همان سبک و فضا و شیوۀ‌ کار و با بازیگران نوجوان، فیلم گاویار (۱۳۶۶) را ساخت‌، که‌ با استقبال روبه‌رو نشد. به‌ناچار با نوشتن ‌فیلمنامۀ‌ شکوه‌ زندگی‌ (۱۳۶۶) و کارگردانی‌ دو فیلم‌ لنگرگاه‌ (۱۳۶۷) و شکار خاموش‌ (۱۳۶۹)، سعی کرد مخاطب بیشتری جلب کند و موفق نیز شد‌. سپس مجموعۀ‌ تلویزیونی قصه‌های‌ مجید (۱۳۷۰) را کارگردانی کرد، و دو فیلم‌ بلند شرم‌ (۱۳۷۱) و صبح‌ روز بعد (۱۳۷۱) را براساس این مجموعه و داستان‌هایی از هوشنگ مرادی کرمانی ساخت.‌ مجموعه‌ و فیلم‌های ‌سینمایی مجید با اقبال‌ تماشاگران‌ و منتقدان‌ روبه‌رو شد و چند جایزۀ‌ داخلی‌ گرفت. شرم‌ از حیث‌ تلفیق‌ واقعیت‌ و خیال‌، شیوۀ ‌روایت‌ و ساختار بصری‌، فیلمی‌ ممتاز و بدیع‌ است‌. نان‌ و شعر (۱۳۷۲)، که‌ پس‌ از یک‌ وقفۀ‌ کوتاه‌ در ادامۀ قصه‌های‌ مجید ساخته‌ شد، به اندازه آثار گذشتۀ او موفق نبود. خواهرانغریب‌ (۱۳۷۴) را با مضمونی خانوادگی و اخلاقی و با حجم زیادی‌ تصنیف ‌و آواز برای‌ کودکان‌ و بزرگسالان ساخت‌‌، که از آن بسیار استقبال‌ کردند. در مجموعۀ تلویزیونی سرنخ (۱۳۷۵) و فیلم‌های به‌خاطر هانیه (۱۳۷۳) و شب یلدا (۱۳۸۰) بیش از آن‌که به مخاطبان توجه کند، اندیشه‌های شخصی خود را در نظر گرفته است. آخرین فیلم او تیغ و ترمه (۱۳97) نام دارد.