آرخیپنکو، الکساندر (۱۸۸۷ـ۱۹۶۴): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
[[پرونده: | [[پرونده:Archipenko1.jpg|بندانگشتی|267x267پیکسل|الکساندر آرخیپنکو]] | ||
[[پرونده:الکساندر آرخیپنکو.jpg|بندانگشتی|628x628پیکسل|یکی از آثار الکساندر آرخیپنکو]] | |||
آرخیپنکو، اَلکساندر (۱۸۸۷ـ۱۹۶۴)(Archipenko, Alexandr)<br /> | |||
آثار آغازینش از توجه و گرایش او به «فرم منفی<ref>negative form</ref>» (سوراخ‌ها و خلأ‌ها) حکایت دارند. در اوایل دهۀ ۱۹۲۰، به‌تدریج به گویش‌های سنّتی روآورد و پیکره‌هایی آفرید که از لحاظ صیقل‌یافتگی و پیچ‌وتاب‌های کلاسیک، ستایش‌برانگیز بودند؛ ''تندیس نقره‌ای''<ref>Silver Torso</ref> | مجسمه‌ساز انتزاع‌گرا، زادۀ [[اوکراین]]. از پیش‌گامان مجسمه‌سازی [[کوبیسم|کوبیستی]]<ref>cubist sculpture</ref> بود. مجسمه‌هایش را، که بیشتر پیکر آدمی بودند، به فرم‌های ساده و هندسی چکیده‌نما<ref>stylized</ref> خلاصه می‌کرد، همچون مجسمۀ ''زنی درحال شانه‌زدن مویش''<ref>Woman Combing Her Hair</ref> (۱۹۱۵، نگارخانۀ تیت<ref>Tate Gallery</ref>، لندن). نیز با نقش‌برجسته‌های رنگین طبع‌آزمایی کرد و آن‌ها را مجسمه ـ نقاشی<ref>sculpto-painting</ref> نامید؛ این آثار را از پلاستیک شفاف و مواد ترکیبی دیگر ساخت، و در برخی از مجسمه‌هایش از روشنایی برق بهره گرفت. این زمره آثارش به‌سبب شکل، رنگ، و مواد گوناگونی که در ساخت آن‌ها به‌کار برده است، در تحول مجسمه‌سازی قرن ۲۰ تأثیر عمیقی برجا گذاشتند. | ||
آثار آغازینش از توجه و گرایش او به «فرم منفی<ref>negative form</ref>» (سوراخ‌ها و خلأ‌ها) حکایت دارند. در اوایل دهۀ ۱۹۲۰، به‌تدریج به گویش‌های سنّتی روآورد و پیکره‌هایی آفرید که از لحاظ صیقل‌یافتگی و پیچ‌وتاب‌های کلاسیک، ستایش‌برانگیز بودند؛ ''تندیس نقره‌ای''<ref>Silver Torso</ref> (۱۹۳۱ لندس گالری<ref>Landesgalerie</ref>، [[هانوور، شهر|هانوور]]<ref>Hannover</ref>) از آن جمله است. آرخیپنکو در [[کیف، شهر|کیف]]<ref>Kiev</ref> به‌دنیا آمد، و نقاشی و مجسمه‌سازی را در آن‌جا و نیز در [[مسکو، شهر|مسکو]] فراگرفت. در ۱۹۱۰ آموزشگاهی هنری در [[پاریس، شهر|پاریس]] دایر کرد. سرانجام در ۱۹۲۳ به [[نیویورک]] رفت و آموزشگاه مجسمه‌سازی خویش را در [[شیکاگو]] برپا کرد (۱۹۳۷). | |||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۵۳
| الکساندر آرخیپنکو Alexandr Archipenko | |
|---|---|
| زادروز |
کیف ۱۸۸۷م |
| درگذشت | ۱۹۶۴م |
| محل زندگی | اوکراین، فرانسه، امریکا |
| ملیت | اوکراینی |
| شغل و تخصص اصلی | مجسمه ساز |
| سبک | کوبیسم |
| آثار | مجسمه زنی درحال شانه زدن مویش (۱۹۱۵)؛ نقره ای (۱۹۳۱) |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
آرخیپنکو، اَلکساندر (۱۸۸۷ـ۱۹۶۴)(Archipenko, Alexandr)
مجسمه‌ساز انتزاع‌گرا، زادۀ اوکراین. از پیش‌گامان مجسمه‌سازی کوبیستی[۱] بود. مجسمه‌هایش را، که بیشتر پیکر آدمی بودند، به فرم‌های ساده و هندسی چکیده‌نما[۲] خلاصه می‌کرد، همچون مجسمۀ زنی درحال شانه‌زدن مویش[۳] (۱۹۱۵، نگارخانۀ تیت[۴]، لندن). نیز با نقش‌برجسته‌های رنگین طبع‌آزمایی کرد و آن‌ها را مجسمه ـ نقاشی[۵] نامید؛ این آثار را از پلاستیک شفاف و مواد ترکیبی دیگر ساخت، و در برخی از مجسمه‌هایش از روشنایی برق بهره گرفت. این زمره آثارش به‌سبب شکل، رنگ، و مواد گوناگونی که در ساخت آن‌ها به‌کار برده است، در تحول مجسمه‌سازی قرن ۲۰ تأثیر عمیقی برجا گذاشتند.
آثار آغازینش از توجه و گرایش او به «فرم منفی[۶]» (سوراخ‌ها و خلأ‌ها) حکایت دارند. در اوایل دهۀ ۱۹۲۰، به‌تدریج به گویش‌های سنّتی روآورد و پیکره‌هایی آفرید که از لحاظ صیقل‌یافتگی و پیچ‌وتاب‌های کلاسیک، ستایش‌برانگیز بودند؛ تندیس نقره‌ای[۷] (۱۹۳۱ لندس گالری[۸]، هانوور[۹]) از آن جمله است. آرخیپنکو در کیف[۱۰] به‌دنیا آمد، و نقاشی و مجسمه‌سازی را در آن‌جا و نیز در مسکو فراگرفت. در ۱۹۱۰ آموزشگاهی هنری در پاریس دایر کرد. سرانجام در ۱۹۲۳ به نیویورک رفت و آموزشگاه مجسمه‌سازی خویش را در شیکاگو برپا کرد (۱۹۳۷).