کیمیاوی ، پرویز (تهران ۱۳۱۸ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۸: خط ۲۸:
|باشگاه =
|باشگاه =
}}
}}
[[پرونده:35440000- 3.jpg|جایگزین=پرویز کیمیاوی|بندانگشتی|پرویز کیمیاوی|353x353پیکسل]]
[[پرونده:35440000- 4.png|جایگزین=پرویز کیمیاوی|بندانگشتی|پرویز کیمیاوی]]
پرویز کیمیاوی (تهران ۱۳۱۸ش- )<br />  
پرویز کیمیاوی (تهران ۱۳۱۸ش- )<br />  


خط ۴۵: خط ۴۵:
  [[Category:سینما]]
  [[Category:سینما]]
[[Category:ایران - اشخاص (سایر عوامل)]]
[[Category:ایران - اشخاص (سایر عوامل)]]
<references />

نسخهٔ ‏۱ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۶:۵۷

پرویز کیمیاوی
زادروز تهران ۱۳۱۸ش
محل زندگی ایران، فرانسه
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل مدرسه  وژیرار (۱۳۴۳) و ایدک  (۱۳۴۵)
شغل و تخصص اصلی کارگردان سینما
شغل و تخصص های دیگر فیلم نامه نویس
آثار مغول ها (۱۳۵۲)؛ باغ  سنگی (۱۳۵۴)؛ اوکی  مستر (۱۳۵۷)
گروه مقاله سینما
پرویز کیمیاوی
پرویز کیمیاوی

پرویز کیمیاوی (تهران ۱۳۱۸ش- )

کارگردان و فیلمنامهنویس سینمای ایران. در کنار عباس کیارستمی، امیر نادری و سهراب شهیدثالث از شناخته‌شده‌ترین کارگردانان مینیمالیست ایرانی در مجامع خارجی است. در فیلمهای سینمایاش یا گذشته را در زمان حال میجوید و زمان حال را به شاهدی از زمان گذشته تبدیل میکند، یا عکس آن را نشان میدهد، که از آن جملهاند: مغولها‌(۱۳۵۲)، باغسنگی ‌(۱۳۵۴)، اوکیمستر ‌(۱۳۵۷)، و ایرانسرایمناست (۱۳۷۵).

کیمیاوی دوران کودکی و دورۀ دبیرستان را در شهر نیشابور سپری کرد، سپس به فرانسه رفت و ابتدا در مدرسۀ وژیرار (۱۳۴۳) و بعد در ایدک[۱] (۱۳۴۵) سینما خواند. مدتها دستیار کارگردان در شبکۀ تلویزیونی اُ آر تی اف[۲] فرانسه بود، و فیلمهای مستند ساخت؛ مانند سیاهو سفید (۱۳۴۲)، بازار شپشها (۱۳۴۳)، پنجبعدازظهر (۱۳۴۴)، و ماهمه ۶۸ (۱۳۴۷). ‌پس از بازگشت به ایران (۱۳۴۷)، به سازمان رادیو و تلویزیون ملی ایران پیوست و فیلمهای مستندی همچون تپههایقیطریه‌ (۱۳۴۷)، شیراز هفتاد (۱۳۴۸)، مسجد گوهرشاد (۱۳۴۹)، بازارهایمشهد (۱۳۵۰)، از بجنورد تا قوچان (۱۳۵۰)؛ و یا ضامنآهو (۱۳۵۰) را ساخت. پ. مثلپلیکان (۱۳۵۱) نخستین فیلم مستند و داستانی اوست. کیمیاوی پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران به فرانسه مهاجرت کرده و برای تلویزیون آموزشی پاریس چندین فیلم مستند ساخته است. وی طی دو دهۀ گذشته به ایران رفت‌وآمد داشته و فیلم پیرمرد و باغ سنگی‌اش (1382) با محوریت سرنوشت شخصیت اصلی فیلم دیگر او (باغ سنگی) حاصل این دوره است.

فیلمهای کیمیاوی جوایز بسیاری دریافت کردهاند. از جمله خرس نقره‌ای جشنوارۀ فیلم برلین برای باغ سنگی (1976) و جایزۀ بزرگ منتقدان خارجی جشنوارۀ مونته کارلو و جایزۀ ویژۀ هیأت داوران همین جشنواره برای فیلم یا ضامن آهو (1971).





  1. Institut des hautes études cinématographiques
  2. Office de Radiodiffusion Télévision Française