لیلو، جورج (۱۶۹۳ـ۱۷۳۹): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | |||
|عنوان =کلود شابرول | |||
|نام =Claude Chabrol | |||
|نام دیگر= | |||
|نام اصلی= | |||
|نام مستعار= | |||
|لقب= | |||
|زادروز=پاریس 24 ژوئن ۱۹۳۰م | |||
|تاریخ مرگ=پاریس 12 سپتامبر 2010م | |||
|دوره زندگی= | |||
|ملیت=فرانسوی | |||
|محل زندگی= | |||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |||
| شغل و تخصص اصلی =کارگردان سینما | |||
|شغل و تخصص های دیگر= | |||
|سبک = | |||
|مکتب = | |||
|سمت = | |||
|جوایز و افتخارات =خرس طلایی جشنوارۀ بین‌المللی فیلم برلین (1959)؛ جایزه فیپرشی جشنوارۀ فیلم برلین (1973) | |||
|آثار =جام شراب (جوجه در سرکه) (1984) | |||
|خویشاوندان سرشناس =استفان اودران (همسر) | |||
|گروه مقاله =سینما | |||
|دوره = | |||
|فعالیت‌های مهم =از بنیادگذاران جنبش موج نوی فرانسه | |||
|رشته = | |||
|پست تخصصی = | |||
|باشگاه = | |||
}} | |||
[[پرونده:37162500.jpg|بندانگشتی|جورج لیلو]] | [[پرونده:37162500.jpg|بندانگشتی|جورج لیلو]] | ||
لیلو، جورج (۱۶۹۳ـ۱۷۳۹)(Lillo, George) | لیلو، جورج (۱۶۹۳ـ۱۷۳۹)(Lillo, George) | ||
نسخهٔ ۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۵۳
| کلود شابرول Claude Chabrol | |
|---|---|
| زادروز |
پاریس 24 ژوئن ۱۹۳۰م |
| درگذشت | پاریس 12 سپتامبر 2010م |
| ملیت | فرانسوی |
| شغل و تخصص اصلی | کارگردان سینما |
| فعالیت‌های مهم | از بنیادگذاران جنبش موج نوی فرانسه |
| آثار | جام شراب (جوجه در سرکه) (1984) |
| گروه مقاله | سینما |
| خویشاوندان سرشناس | استفان اودران (همسر) |
| جوایز و افتخارات | خرس طلایی جشنوارۀ بین‌المللی فیلم برلین (1959)؛ جایزه فیپرشی جشنوارۀ فیلم برلین (1973) |
لیلو، جورج (۱۶۹۳ـ۱۷۳۹)(Lillo, George)
نمایش‌نامه‌نویس انگلیسی. پیش‌گام در خلق تراژدی خانگی[۱] ـ گونه‌ای نمایش که فرق آن با تراژدی سنتی[۲]، پرداختن به رنج‌های طبقه‌های پایین و متوسط جامعه است. بااین‌که لیلو بی‌تردید در لندن و از جواهرسازی فلاندری[۳] و همسر انگلیسی‌اش به‌دنیا آمد، اطلاع چندانی دربارۀ زندگی او در دست نیست، جز این‌که پیشۀ پدر را دنبال کرد و طبعاً وارد جامعۀ تجاری طبقۀ متوسط شد. نخستین نمایش‌نامۀ او یک اپرا بالاد[۴] احساساتی به‌نام سیلویا[۵] یاخاکسپاری روستایی[۶] (۱۷۳۰) بود. دومین اثر او، تاجر لندنی[۷] یاداستان جورج بارن‌وِل[۸] (۱۷۳۱)، نقش عظیم لیلو در نمایش، یعنی ارائۀ تراژدی خانگی منثور، را رقم زد. او در این نمایش‌نامه، این پیش‌فرض اجباری را که تراژدی حتماً باید به بزرگان و رویدادهای بزرگ بپردازد، یکسره کنار گذاشت و در عوض قصه‌ای ساده و احساساتی از وسوسه، سقوط، و مکافات یک کارآموز لندنی را به نثر بازگو کرد. گرچه حال‌وهوای این اثر به فضای زندگی تجاری قرن ۱۸ می‌ماند، لیلو عملاً محتوای تاریخی بالاد الیزابتی[۹] را که مبنای اثرش بوده حفظ کرده است. او همین چیدمان را برای دومین نمایش‌نامۀ مهم خود، کنجکاوی فاجعه‌بار[۱۰] (۱۷۳۶) نیز حفظ کرد، که براساس یک مجموعۀ کوچک از بالادهای الیزابتی دربارۀ جنایت بود، ولی در این اثر نثر را کنار گذاشت و به شعر نو پرداخت. از دیگر نمایش‌نامه‌های اوست: بریتانیا و باتاویا[۱۱] (۱۷۳۴)، قهرمان مسیحی[۱۲] (۱۷۳۵)، مارینا[۱۳] (۱۷۳۸)، و المِریک[۱۴] (۱۷۴۰).