اشتارک، یوهانس (۱۸۷۴ـ۱۹۵۷): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
|نام مستعار= | |نام مستعار= | ||
|لقب= | |لقب= | ||
|زادروز=۱۸۷۴م | |زادروز=شیکنهوف، باواریا ۱۸۷۴م | ||
|تاریخ مرگ=۱۹۵۷م | |تاریخ مرگ=۱۹۵۷م | ||
|دوره زندگی= | |دوره زندگی= | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
اِشتارْک، یوهانس (۱۸۷۴ـ۱۹۵۷م)(Stark, Johannes) | اِشتارْک، یوهانس (۱۸۷۴ـ۱۹۵۷م)(Stark, Johannes) | ||
فیزیک‌دان آلمانی. در ۱۹۱۹، به [[نوبل، جایزه|جایزۀ نوبل]] فیزیک دست‌یافت. اعطای این جایزه بهسبب کشف اثر دوپلر<ref>Doppler effect | فیزیک‌دان آلمانی. در ۱۹۱۹، به [[نوبل، جایزه|جایزۀ نوبل]] فیزیک دست‌یافت. اعطای این جایزه بهسبب کشف [[اثر دوپلر]]<ref>Doppler effect | ||
</ref> در پرتوهای پُرسرعت یون‌های مثبت (پرتوهای کانالی<ref>canal rays | </ref> در پرتوهای پُرسرعت یون‌های مثبت (پرتوهای کانالی<ref>canal rays | ||
</ref>) در ۱۹۰۲، و عرضۀ این امر در ۱۹۱۳ صورت گرفت که میدان الکتریکی قوی می‌تواند طول موج نور گسیل‌شده از اتم‌ها را تغییر دهد (اثر اشتارک<ref>Stark effect | </ref>) در ۱۹۰۲، و عرضۀ این امر در ۱۹۱۳ صورت گرفت که [[میدان الکتریکی]] قوی می‌تواند طول موج نور گسیل‌شده از اتم‌ها را تغییر دهد (اثر اشتارک<ref>Stark effect | ||
</ref>). اشتارک در ۱۹۱۳ قانون هم‌ارزی فوتونی<ref> photo-equivalence </ref> آلبرت اینشتین را، که در ۱۹۰۶ مطرح شده بود، اصلاح کرد. این قانون امروزه به قانون اشتارک ـ اینشتین<ref>Stark-Einstein law </ref> معروف است و بنابر آن، هر مولکولی که در واکنش فتوشیمیایی<ref>photochemical reaction</ref> شرکت داشته باشد، فقط یک کوانتوم تابش را جذب می‌کند و همین امر منجر به وقوع واکنش می‌شود. اشتارک در شیکنهوف<ref> Schickenhof </ref>، واقع در | </ref>). اشتارک در ۱۹۱۳ قانون هم‌ارزی فوتونی<ref> photo-equivalence </ref> آلبرت اینشتین را، که در ۱۹۰۶ مطرح شده بود، اصلاح کرد. این قانون امروزه به قانون اشتارک ـ اینشتین<ref>Stark-Einstein law </ref> معروف است و بنابر آن، هر مولکولی که در واکنش فتوشیمیایی<ref>photochemical reaction</ref> شرکت داشته باشد، فقط یک کوانتوم تابش را جذب می‌کند و همین امر منجر به وقوع واکنش می‌شود. اشتارک در شیکنهوف<ref> Schickenhof </ref>، واقع در [[باواریا]]، زاده شد و در دانشگاه مونیخ درس خواند. در ۱۹۰۶، استاد مدرسۀ فنی [[هانوور، شهر|هانوور]]<ref>Technische Hochschule in Hannover </ref> شد. در ۱۹۲۲، تلاش کرد تا کارخانه‌ای برای چینی‌سازی تأسیس کند. این طرح، عمدتاً بهسبب رکود اقتصادی آلمان، با شکست روبه‌رو شد. در ۱۹۳۰، به عضویت حزب نازی درآمد و سه سال بعد، به ریاست مؤسسۀ فنی ـ فیزیکی رایش<ref>Reich Physical-Technical Institute </ref> منصوب شد. در همان حال، رئیس انجمن تحقیقات آلمان<ref>German Research Association</ref> نیز بود. تلاش‌های او برای تقویت جایگاه فیزیک در آلمان او را به مقابله با مقامات بلندپایه کشاند و در ۱۹۳۹ ناچار شد استعفا کند. بعد از [[جنگ جهانی دوم]]، در ۱۹۴۷، در دادگاه ضد نازی به چهار سال زندان محکوم شد. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۳۱
| یوهانس اشتارک Johannes Stark | |
|---|---|
| زادروز |
شیکنهوف، باواریا ۱۸۷۴م |
| درگذشت | ۱۹۵۷م |
| ملیت | آلمانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشگاه مونیخ |
| شغل و تخصص اصلی | فیزیک‌دان |
| گروه مقاله | فیزیک و مکانیک |
| جوایز و افتخارات | جایزه نوبل فیزیک ۱۹۱۹ |
اِشتارْک، یوهانس (۱۸۷۴ـ۱۹۵۷م)(Stark, Johannes)
فیزیک‌دان آلمانی. در ۱۹۱۹، به جایزۀ نوبل فیزیک دست‌یافت. اعطای این جایزه بهسبب کشف اثر دوپلر[۱] در پرتوهای پُرسرعت یون‌های مثبت (پرتوهای کانالی[۲]) در ۱۹۰۲، و عرضۀ این امر در ۱۹۱۳ صورت گرفت که میدان الکتریکی قوی می‌تواند طول موج نور گسیل‌شده از اتم‌ها را تغییر دهد (اثر اشتارک[۳]). اشتارک در ۱۹۱۳ قانون هم‌ارزی فوتونی[۴] آلبرت اینشتین را، که در ۱۹۰۶ مطرح شده بود، اصلاح کرد. این قانون امروزه به قانون اشتارک ـ اینشتین[۵] معروف است و بنابر آن، هر مولکولی که در واکنش فتوشیمیایی[۶] شرکت داشته باشد، فقط یک کوانتوم تابش را جذب می‌کند و همین امر منجر به وقوع واکنش می‌شود. اشتارک در شیکنهوف[۷]، واقع در باواریا، زاده شد و در دانشگاه مونیخ درس خواند. در ۱۹۰۶، استاد مدرسۀ فنی هانوور[۸] شد. در ۱۹۲۲، تلاش کرد تا کارخانه‌ای برای چینی‌سازی تأسیس کند. این طرح، عمدتاً بهسبب رکود اقتصادی آلمان، با شکست روبه‌رو شد. در ۱۹۳۰، به عضویت حزب نازی درآمد و سه سال بعد، به ریاست مؤسسۀ فنی ـ فیزیکی رایش[۹] منصوب شد. در همان حال، رئیس انجمن تحقیقات آلمان[۱۰] نیز بود. تلاش‌های او برای تقویت جایگاه فیزیک در آلمان او را به مقابله با مقامات بلندپایه کشاند و در ۱۹۳۹ ناچار شد استعفا کند. بعد از جنگ جهانی دوم، در ۱۹۴۷، در دادگاه ضد نازی به چهار سال زندان محکوم شد.