شابرول، کلود (۱۹۳۰): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
|نام مستعار= | |نام مستعار= | ||
|لقب= | |لقب= | ||
|زادروز= | |زادروز=پاریس 24 ژوئن ۱۹۳۰م | ||
|تاریخ مرگ= | |تاریخ مرگ=پاریس 12 سپتامبر 2010م | ||
|دوره زندگی= | |دوره زندگی= | ||
|ملیت=فرانسوی | |ملیت=فرانسوی | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
|مکتب = | |مکتب = | ||
|سمت = | |سمت = | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات =خرس طلایی جشنوارۀ بین‌المللی فیلم برلین (1959)؛ جایزه فیپرشی جشنوارۀ فیلم برلین (1973) | ||
|آثار =جام شراب (جوجه در سرکه) (1984) | |آثار =جام شراب (جوجه در سرکه) (1984) | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس =استفان اودران (همسر) | ||
|گروه مقاله =سینما | |گروه مقاله =سینما | ||
|دوره = | |دوره = | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
کارگردان فرانسوی. از بنیادگذاران جنبش موج نو<ref>New Wave</ref> در فرانسه بود و در اواخر دهۀ ۱۹۵۰ به‌شهرت رسید. آثارش بیشتر متکی بر قتل و تعلیق است و ازجمله فیلم‌های اوست: ''پسرعموها''<ref>''Les Cousins''</ref> (۱۹۵۹)، ''زنان خوش‌قلب''<ref>''Les Bonnes Femmes''</ref> (۱۹۶۰)، ''ماده‌آهوان''<ref>''Les Biches/The Girl friends''</ref> (۱۹۶۸)، ''قصاب''<ref>''Le Boucher/The Butcher''</ref> (۱۹۶۹)، ''جام شراب (جوجه در سرکه)''<ref>''Cop au Vin''</ref> (۱۹۸۴)، ''جهنم''<ref>''L\'Enfer''</ref> (۱۹۹۴) و ''گل شرّ''<ref>''La Fleur de mal/The Flower of Evil''</ref> (۲۰۰۳). شابرول نخست منتقد مجلۀ فرانسوی ''کايه دو سينما''<ref>''Cahiers du Cinéma''</ref> بود؛ او از [[هیچکاک، آلفرد (۱۸۹۹ـ۱۹۸۰)|آلفرد هيچکاک]] تأثير گرفت و با همکاری [[رومر، اریک (۱۹۲۰ـ ۲۰۱۰)|اريک رومر]]<ref>''Eric Rohmer''</ref>، فيلم‌ساز، کتابی دربارۀ اين کارگردان نوشت. | کارگردان فرانسوی. از بنیادگذاران جنبش موج نو<ref>New Wave</ref> در فرانسه بود و در اواخر دهۀ ۱۹۵۰ به‌شهرت رسید. آثارش بیشتر متکی بر قتل و تعلیق است و ازجمله فیلم‌های اوست: ''پسرعموها''<ref>''Les Cousins''</ref> (۱۹۵۹)، ''زنان خوش‌قلب''<ref>''Les Bonnes Femmes''</ref> (۱۹۶۰)، ''ماده‌آهوان''<ref>''Les Biches/The Girl friends''</ref> (۱۹۶۸)، ''قصاب''<ref>''Le Boucher/The Butcher''</ref> (۱۹۶۹)، ''جام شراب (جوجه در سرکه)''<ref>''Cop au Vin''</ref> (۱۹۸۴)، ''جهنم''<ref>''L\'Enfer''</ref> (۱۹۹۴) و ''گل شرّ''<ref>''La Fleur de mal/The Flower of Evil''</ref> (۲۰۰۳). شابرول نخست منتقد مجلۀ فرانسوی ''کايه دو سينما''<ref>''Cahiers du Cinéma''</ref> بود؛ او از [[هیچکاک، آلفرد (۱۸۹۹ـ۱۹۸۰)|آلفرد هيچکاک]] تأثير گرفت و با همکاری [[رومر، اریک (۱۹۲۰ـ ۲۰۱۰)|اريک رومر]]<ref>''Eric Rohmer''</ref>، فيلم‌ساز، کتابی دربارۀ اين کارگردان نوشت. | ||
ساخت فیلم پسرعموها، در سال ۱۹۵۹ جایزۀ خرس طلایی جشنوارۀ بین‌المللی فیلم برلین را برای او به ارمغان آورد. شابرول با فیلم‌های گل رنج در سال ۲۰۰۳ و کمدی قدرت در سال ۲۰۰۶ باز هم توانست به بخش رقابتی جشنوارهٔ برلین راه یابد. او در سال ۱۹۷۳ برای فیلم عروسی در خون جایزه فیپرشی را از جشنواره برلین گرفت. | |||
[[استفان اودران]]، ستارۀ سینمای فرانسه، از ۱۹۶۴ تا 1980م همسرش بود و در تعدادی از مهم‌ترین فیلم‌های او بازی کرد. | [[استفان اودران]]، ستارۀ سینمای فرانسه، از ۱۹۶۴ تا 1980م همسرش بود و در تعدادی از مهم‌ترین فیلم‌های او بازی کرد. | ||
نسخهٔ ۲۲ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۳۲
| کلود شابْرول Claude Chabrol | |
|---|---|
| زادروز |
پاریس 24 ژوئن ۱۹۳۰م |
| درگذشت | پاریس 12 سپتامبر 2010م |
| ملیت | فرانسوی |
| شغل و تخصص اصلی | کارگردان سینما |
| فعالیت‌های مهم | از بنیادگذاران جنبش موج نوی فرانسه |
| آثار | جام شراب (جوجه در سرکه) (1984) |
| گروه مقاله | سینما |
| خویشاوندان سرشناس | استفان اودران (همسر) |
| جوایز و افتخارات | خرس طلایی جشنوارۀ بین‌المللی فیلم برلین (1959)؛ جایزه فیپرشی جشنوارۀ فیلم برلین (1973) |
کلود شابرول (پاریس 24 ژوئن ۱۹۳۰- پاریس 12 سپتامبر 2010م) (Claude Chabrol)
کارگردان فرانسوی. از بنیادگذاران جنبش موج نو[۱] در فرانسه بود و در اواخر دهۀ ۱۹۵۰ به‌شهرت رسید. آثارش بیشتر متکی بر قتل و تعلیق است و ازجمله فیلم‌های اوست: پسرعموها[۲] (۱۹۵۹)، زنان خوش‌قلب[۳] (۱۹۶۰)، ماده‌آهوان[۴] (۱۹۶۸)، قصاب[۵] (۱۹۶۹)، جام شراب (جوجه در سرکه)[۶] (۱۹۸۴)، جهنم[۷] (۱۹۹۴) و گل شرّ[۸] (۲۰۰۳). شابرول نخست منتقد مجلۀ فرانسوی کايه دو سينما[۹] بود؛ او از آلفرد هيچکاک تأثير گرفت و با همکاری اريک رومر[۱۰]، فيلم‌ساز، کتابی دربارۀ اين کارگردان نوشت.
ساخت فیلم پسرعموها، در سال ۱۹۵۹ جایزۀ خرس طلایی جشنوارۀ بین‌المللی فیلم برلین را برای او به ارمغان آورد. شابرول با فیلم‌های گل رنج در سال ۲۰۰۳ و کمدی قدرت در سال ۲۰۰۶ باز هم توانست به بخش رقابتی جشنوارهٔ برلین راه یابد. او در سال ۱۹۷۳ برای فیلم عروسی در خون جایزه فیپرشی را از جشنواره برلین گرفت.
استفان اودران، ستارۀ سینمای فرانسه، از ۱۹۶۴ تا 1980م همسرش بود و در تعدادی از مهم‌ترین فیلم‌های او بازی کرد.