اشرف مراغه ای: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi1 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi1 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
|سمت = | |سمت = | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار =هشت اورنگ/ | |آثار =عنوان‌الشباب، خیر‌الامور، باقیات‌الصالحات و مجددات‌التجلیات؛ مثنوی‌های منهج‌الابرار، شیرین‌وخسرو، لیلی‌ومجنون، هشت اورنگ/عشق‌نامه، ظفرنامه | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله =ادبیات فارسی | |گروه مقاله =ادبیات فارسی | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}<p>شاعر صوفی‌مسلک و خمسه‌سرای ایرانی. از ملازمان همیشگی شاهزاده [[پیر بوداق (ز ۸۷۱ق)|پیر بوداق]] [[قراقویونلو]] بود و چون این شاهزاده به دست پدرش کشته شد، به [[تبریز، شهر|تبریز]] رفت و عزلت گزید. از آثارش: دیوان‌های ''عنوان‌الشباب، خیر‌الامور، باقیات‌الصالحات و مجددات‌التجلیات''؛ مثنوی‌های ''منهج‌الابرار''، ''شیرین‌وخسرو، لیلی‌ومجنون''، ''هشت اورنگ/عشق‌نامه''، ''ظفرنامه'' به تقلید از خمسۀ نظامی.</p> | }}<p>شاعر صوفی‌مسلک و خمسه‌سرای ایرانی. از ملازمان همیشگی شاهزاده [[پیر بوداق (ز ۸۷۱ق)|پیر بوداق]] [[قراقویونلو]] بود و چون این شاهزاده به دست پدرش کشته شد، به [[تبریز، شهر|تبریز]] رفت و عزلت گزید. از آثارش: دیوان‌های ''عنوان‌الشباب، خیر‌الامور، باقیات‌الصالحات و مجددات‌التجلیات''؛ مثنوی‌های ''منهج‌الابرار''، ''شیرین‌وخسرو، لیلی‌ومجنون''، ''هشت اورنگ/عشق‌نامه''، ''ظفرنامه'' به تقلید از خمسۀ [[نظامی گنجوی، ابومحمد الیاس (گنجه ح ۵۳۵ـ۶۱۴ق)|نظامی]].</p> | ||
<br><!--11359700--> | <br><!--11359700--> | ||
[[رده:ادبیات فارسی]] | [[رده:ادبیات فارسی]] | ||
[[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]] | [[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۳
اشرفِ مَراغه‌ای ( ـ ح ۸۶۴ق)
| اشرف مراغه ای | |
|---|---|
| درگذشت | ح ۸۶۴ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر |
| آثار | عنوان‌الشباب، خیر‌الامور، باقیات‌الصالحات و مجددات‌التجلیات؛ مثنوی‌های منهج‌الابرار، شیرین‌وخسرو، لیلی‌ومجنون، هشت اورنگ/عشق‌نامه، ظفرنامه |
| گروه مقاله | ادبیات فارسی |
شاعر صوفی‌مسلک و خمسه‌سرای ایرانی. از ملازمان همیشگی شاهزاده پیر بوداق قراقویونلو بود و چون این شاهزاده به دست پدرش کشته شد، به تبریز رفت و عزلت گزید. از آثارش: دیوان‌های عنوان‌الشباب، خیر‌الامور، باقیات‌الصالحات و مجددات‌التجلیات؛ مثنوی‌های منهج‌الابرار، شیرین‌وخسرو، لیلی‌ومجنون، هشت اورنگ/عشق‌نامه، ظفرنامه به تقلید از خمسۀ نظامی.