ژینت لکلرک: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
*''جلوۀ عشق'' (ریچارد پوتیه<ref>Richard Pottier</ref>- 1935) | *''جلوۀ عشق'' (ریچارد پوتیه<ref>Richard Pottier</ref>- 1935) | ||
*''مرحوم ماتیا پاسکال'' (پیر شنال<ref>Pierre Chenal</ref>- 1937) | *''مرحوم ماتیا پاسکال'' (پیر شنال<ref>Pierre Chenal</ref>- 1937) | ||
*''زن مرد نانوا'' (مارسل پانیول<ref>Marcel Pagnol </ref>- 1938) | |||
*''زندان‌های بدون میله'' (لئونید موگی<ref>Léonide Moguy </ref>- 1938) | |||
*''تیراندازی'' (رنه باربری<ref>René Barberis</ref>- 1939) | |||
*''شهر خدا'' (لئونید موگی- 1940) | |||
*''کلاغ'' ([[هانری ژرژ کلوزو (۱۹۰۷ـ۱۹۷۷)|هانری ژرژ-کلوزو]]- 1943) | |||
*مردی در شهر راه می‌رود (مارسلو پالی‌یرو- 1949) | |||
*لذت (ماکس اوفولس<ref>Max Ophüls</ref>- 1952) | |||
*عشاق رودخانۀ تاژ (هانری ورنوی<ref>Henri Verneuil</ref>- 1955) | |||
*زنان جادوگر (سرژ فریدمان- 1960) | |||
*ترانۀ جهان (مارسل کامو<ref>Marcel Camus</ref>- 1965) | |||
*مدار رأس‌السرطان (ژوزف استریک<ref>Joseph Strick</ref>- 1970) | |||
*باروی راهبه‌ها (گای کاساریل<ref>Guy Casaril</ref>- 1972) | |||
*اسپرمولا (چارلز ماتون<ref>Charles Matton</ref>- 1976) | |||
*مانع سپیده‌دم (رنه ریشون<ref>René Richon </ref>- 1978) | |||
---- | ---- | ||
نسخهٔ ۲۸ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۲۲
ژینت لکلرک (پاریس 9 فوریه 1912م- پاریس 2 ژانویه 1992م) (Ginette Leclerc)
(نام اصلی: ژنویو مانو[۱]) بازیگر زن فرانسوی. طی سال‌های فعالیتش از اوائل دهۀ 1930 تا اواخر دهۀ 1970م در بیش‌تر از 100 فیلم سینمایی بازی کرد که از این میان تنها برای ایفای نقش در حدود 80 فیلم طی دهه‌های 1930 و 1940 در زمرۀ پرکارترین بازیگران زن سینمای فرانسه قرار داشت. همچنین وی طی سال‌های فعالیتش جز بازی در 17- 18 مجموعۀ تلویزیونی، در نمایشنامه‌هایی از تنسی ویلیامز، مارسل آشار و ژان پل سارتر روی صحنه رفته است.
ژینت در خانواده‌ای که در پاریس صاحب جواهرفروشی بودند به دنیا آمد. طی سال‌های نخست، نقش‌های کوتاهی به او سپرده شد، تا آن‌که در سال 1938 با ایفای نقش اصلی فیلم زن مرد نانوا[۲] به شهرت رسید. طی جنگ جهانی دوم و در دورۀ اشغال فرانسه نیز با ایفای نقش اصلی زن فیلم کلاغ[۳] خوش درخشید، اما پس از جنگ به همکاری با نازی‌ها متهم شد، که بسیاری اتهام او را نادرست می‌دانستند. نقش‌های بعدی لکلرک چندان قابل توجه نبودند. خاطرات او در کتابی با نام زندگی خصوصی من[۴] (چاپ 1963) نوشته شده است. لکلرک براثر ابتلا به بیماری سرطان درگذشت.
گزیدۀ آثار سینمایی
- کودک معجزه (موریس دیامان برژه[۵]- 1932)
- دده (رنه گیسار[۶]- 1935)
- جلوۀ عشق (ریچارد پوتیه[۷]- 1935)
- مرحوم ماتیا پاسکال (پیر شنال[۸]- 1937)
- زن مرد نانوا (مارسل پانیول[۹]- 1938)
- زندان‌های بدون میله (لئونید موگی[۱۰]- 1938)
- تیراندازی (رنه باربری[۱۱]- 1939)
- شهر خدا (لئونید موگی- 1940)
- کلاغ (هانری ژرژ-کلوزو- 1943)
- مردی در شهر راه می‌رود (مارسلو پالی‌یرو- 1949)
- لذت (ماکس اوفولس[۱۲]- 1952)
- عشاق رودخانۀ تاژ (هانری ورنوی[۱۳]- 1955)
- زنان جادوگر (سرژ فریدمان- 1960)
- ترانۀ جهان (مارسل کامو[۱۴]- 1965)
- مدار رأس‌السرطان (ژوزف استریک[۱۵]- 1970)
- باروی راهبه‌ها (گای کاساریل[۱۶]- 1972)
- اسپرمولا (چارلز ماتون[۱۷]- 1976)
- مانع سپیده‌دم (رنه ریشون[۱۸]- 1978)