ملا عبدالجواد خراسانی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
ملا عبدالجواد خراسانی
ملا عبدالجواد خراسانی ( ـ اصفهان ۱۲۸۱ق)


(معروف به مدرس کبیر) از دانشمندان و ریاضی‌دانان معروف ایرانی و مدرس مشهور دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجاریه]]. پدرش محمد علی بن احمد تونی، از عالمان بزرگ دوران خویش بوده است. ملا عبدالجواد تحصیلات مقدماتی را در زادگاهش گذراند. سپس به اصفهان مهاجرت کرد و مقیم و از علمای مشهور آن دیار شد. در فقه، اصول، طب، ریاضیات و ادبیات مهارت بسیار داشت. شاگردان بسیاری پرورش داد که مشهورترین آنان عبارت بودند از: ابوالحسن جلوه، شیخ‌الشریعه اصفهانی، آخوند ملا محمد کاشانی و جهانگیر خان قشقایی. او در موسیقی نیز ماهر بود و تار خوب می‌زد؛ هر چند که به علت اعتقادش به حرام بودن موسیقی در اسلام، کسی تار زدنش را ندیده است.  
(نیز با نام: ملا عبدالجواد تونی، معروف به حکیم خراسانی و مدرس کبیر) فیلسوف، فقیه، پزشک، دانشمند و ریاضی‌دان معروف ایرانی. او از مدرسان مشهور دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجاریه]] نیز بود. پدرش محمد علی بن احمد تونی، از عالمان بزرگ دوران خویش بوده است. ملا عبدالجواد تحصیلات مقدماتی را در زادگاهش گذراند. سپس به اصفهان مهاجرت کرد و مقیم و از علمای مشهور آن دیار شد. او شاگرد ملا‌علی نوری، محمدابراهیم کلباسی و محمدتقی اصفهانی بود. افزون بر کرسی فلسفه و فقه در تدریس ''قانون'' ابن سینا تبحر داشت. در فقه، اصول، طب، ریاضیات و ادبیات نیز مهارت بسیار داشت. شاگردان بسیاری پرورش داد که مشهورترین آنان عبارت بودند از: میرزا ابوالحسن جلوه، شیخ‌الشریعه اصفهانی، آخوند ملا محمد کاشانی و جهانگیر خان قشقایی، که نزد او تحصیل طب کرد. او در موسیقی نیز ماهر بود و تار خوب می‌زد؛ هر چند که به علت اعتقادش به حرام بودن موسیقی در اسلام، کسی تار زدنش را ندیده است.  


ملا عبدالجواد در صفر ۱۲۸۱ق در اصفهان درگذشت و در تخت فولاد به خاک سپرده شد.  
ملا عبدالجواد در صفر ۱۲۸۱ق در اصفهان درگذشت و در تخت فولاد به خاک سپرده شد.  


<br />
 
<br />
[[رده:تاریخ ایران]]
[[رده:تاریخ ایران]]
[[رده:دوره قاجار]]
[[رده:دوره قاجار]]
[[رده:فقه و اصول و احکام]]
[[رده:فقه و اصول و احکام]]

نسخهٔ ‏۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۱۰

ملا عبدالجواد خراسانی ( ـ اصفهان ۱۲۸۱ق)

(نیز با نام: ملا عبدالجواد تونی، معروف به حکیم خراسانی و مدرس کبیر) فیلسوف، فقیه، پزشک، دانشمند و ریاضی‌دان معروف ایرانی. او از مدرسان مشهور دورۀ قاجاریه نیز بود. پدرش محمد علی بن احمد تونی، از عالمان بزرگ دوران خویش بوده است. ملا عبدالجواد تحصیلات مقدماتی را در زادگاهش گذراند. سپس به اصفهان مهاجرت کرد و مقیم و از علمای مشهور آن دیار شد. او شاگرد ملا‌علی نوری، محمدابراهیم کلباسی و محمدتقی اصفهانی بود. افزون بر کرسی فلسفه و فقه در تدریس قانون ابن سینا تبحر داشت. در فقه، اصول، طب، ریاضیات و ادبیات نیز مهارت بسیار داشت. شاگردان بسیاری پرورش داد که مشهورترین آنان عبارت بودند از: میرزا ابوالحسن جلوه، شیخ‌الشریعه اصفهانی، آخوند ملا محمد کاشانی و جهانگیر خان قشقایی، که نزد او تحصیل طب کرد. او در موسیقی نیز ماهر بود و تار خوب می‌زد؛ هر چند که به علت اعتقادش به حرام بودن موسیقی در اسلام، کسی تار زدنش را ندیده است.

ملا عبدالجواد در صفر ۱۲۸۱ق در اصفهان درگذشت و در تخت فولاد به خاک سپرده شد.