هومپردینک، انگلبرت (۱۸۵۴ـ۱۹۲۱): تفاوت میان نسخه‌ها

هومْپِردینْک، اِنگِلبِرت (۱۸۵۴ـ۱۹۲۱)(Humperdinck, Engelbert)<br>

|تحصیلات و محل تحصیل=تحصیل در کنسرواتوار کلن

}}[[پرونده: 41162300.jpg | بندانگشتی|هومْپِردينْک، اِنگِلبِرت]]<p>آهنگ‌ساز آلمانی. در کلن<ref>Cologne</ref> و مونیخ تحصیل کرد و در آماده‌سازی ''پارسیفال''<ref>Parsifal</ref> برای اجرا در بایرویت<ref>Bayreuth</ref>، ۱۸۸۲، دستیار ریشارد واگنر<ref>Richard Wagner</ref> بود. اپراهای پریان ''هنزل و گرتل''<ref>Hänsel und Gretel</ref> (۱۸۹۳) و ''بچه‌های پادشاه''<ref>Knigskinder/King’s Children</ref> (۱۹۱۰) از آثار اویند. هومپردینک در زیگبورگ<ref>Siegburg</ref> به‌دنیا آمد. در کنسرواتوار کُلن<ref>Cologne Conservatory</ref> زیرنظر فردیناند هیلر<ref>Ferdinand Hiller</ref> و در مونیخ زیرنظر فرانتس لاخنِر<ref>Franz Lachner</ref> و یوزف راین‌برگر<ref>Josef Rheinberger</ref> تحصیل کرد. در ۱۸۷۹ در ایتالیا با واگنر آشنا شد و در مقام دستیار او در بایرویت، (۱۸۸۱ـ۱۸۸۲)، به‌فعالیت پرداخت. از ۱۸۸۵ تا ۱۸۸۷ استاد کنسرواتوار بارسلون<ref>Barcelona Conservatory</ref> بود. از ۱۸۹۰ تا ۱۸۹۶ در کنسرواتوار عالی فرانکفورت<ref>Hoch Conservatory at Frankfurt</ref> تدریس می‌کرد و مدتی منتقد موسیقی در روزنامۀ ''فرانکفورتر تسایتونگ''<ref>Frankfurter Zeitung </ref> بود. اثر موفق و ماندگار او، ''هنزل و گرتل''، نخستین‌بار در ۱۸۹۳ در وایمار<ref>Weimar</ref> به رهبری ریشارد اشتراوس<ref>Richard Strauss</ref> اجرا شد. در ۱۹۰۰ به مدیریت مدرسۀ آهنگ‌سازی مایستِر<ref>Meisterschule</ref> در برلین رسید. ازجمله آثار اوست: صحنه‌ای ''زیبای خفته (گل سرخ کوچک خاردار)''<ref>Dornröschen</ref> (۱۹۰۲)، ''ازدواج اجباری''<ref>Die Heirat wider Willen</ref> (۱۹۰۵)، ''دختر اغذیه‌فروش''<ref>Die Marketenderin </ref> (۱۹۱۴)، ''گائودئاموس''<ref>Gaudeamus</ref> (۱۹۱۹)؛ پانتومیم نظرگیر ''معجزه''<ref>The Miracle</ref>؛ موسیقی صحنه‌ای برای نمایش‌نامه‌های'' تاجر ونیزی''<ref>Merchant of Venice</ref> (۱۹۰۵)، ''داستان زمستان''<ref>The Winter’s Tale</ref> (۱۹۰۶)، ''توفان''<ref>The Tempest</ref> (۱۹۰۶)، و ''شب دوازدهم''<ref>Twelfth Night</ref> اثر شکسپیر، ''پرندۀ آبی''<ref>The Blue Bird</ref> اثر مترلینک<ref>Maeterlinck</ref> (۱۹۱۲)، ''لوسیستراتا''<ref>Lysistrata</ref> اثر آریستوفانس<ref>Aristophanes</ref>. آثار دیگر: کُرال ''خوشبختی در سراپردۀ عدن''<ref>Das Glück von Edenhall</ref>، ''هومُرِسک''<ref>Humoreske</ref> و'' راپسودی مراکشی''<ref>Maurische Rhapsodie</ref> برای ارکستر.</p>