سرقات: تفاوت میان نسخه‌ها

'''اقسام سرقات'''

نسخ یا انتحال (به معنای سخن دیگری بر خود بستـن) یا سرقت: آن است که نویسنده یا شاعر، اثر دیگری را بی آن که در لفظ و معنی آن تغییری دهد، عیناً به خود نسبت دهد.   

سلخ (پوست باز کردن): آن است که شاعر، شعر دیگری را سرمشق قرار دهد و به ازاء هر کلمۀ آن، کلمه‌ای دیگر به همان معنی به کار برد.  

مسخ (تغییردان صورت به صورتی زشت‌تر): آن است که شاعر، بعضی از کلمات شعر دیگری را تغییر دهد، اما معنی آن را عیناً حفظ کند.  

نقل: آن است که شاعری معنی و مفهوم شعر دیگری را با کلمات و تعبیرهای خود بازگو کند. در این نوع سرقات، از نظر ادیبان گذشته، اگر شاعر دوم، معنی و مقصود اولی را ماهرانه‌تر ادا کند، ناپسند نیست.  

نوعی دیگر از این شباهت‌ها که معمولاً آن را از سرقات جدا می‌کنند، توارد (به معنای رسیدن دو نفر با یکدیگر در یک جای) نام‌گذاری شده است و آن موردی است که معنایی بدون توجه و سابقۀ قبلی، به ذهن دو شاعر برسد و آن را در الفاظی شبیه به هم ادا کنند. گاه بعضی از شاعران، مضـمـون‌ها و تصویرهای ابـداعی خود را به صورت‌های مختلف، در آثار خود تکرار می‌کنند. این نوع تکرار را در اصطلاح نـقـد اروپایی از خویش دزدی ( selfplagiarism ) می‌نامند.