لیتون، هنری (۱۸۶۷ـ۱۹۳۶): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان = | |عنوان =هنری لیتون | ||
|نام = | |نام =Henry Lytton | ||
|نام دیگر= | |نام دیگر= | ||
|نام اصلی= | |نام اصلی= | ||
|نام مستعار= | |نام مستعار= | ||
|لقب= | |لقب= | ||
|زادروز= | |زادروز=۱۸۶۷م | ||
|تاریخ مرگ= | |تاریخ مرگ=۱۹۳۶م | ||
|دوره زندگی= | |دوره زندگی= | ||
|ملیت= | |ملیت=انگلیسی | ||
|محل زندگی= | |محل زندگی= | ||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |تحصیلات و محل تحصیل= | ||
| شغل و تخصص اصلی = | | شغل و تخصص اصلی =بازیگر و خواننده | ||
|شغل و تخصص های دیگر= | |شغل و تخصص های دیگر= | ||
|سبک = | |سبک = | ||
|مکتب = | |مکتب = | ||
|سمت = | |سمت = | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار = | |آثار =هنرنمایی در اُپراهای گیلبرت و سالیوان | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله =سینما | |گروه مقاله =سینما | ||
|دوره = | |دوره = | ||
|فعالیتهای مهم = | |فعالیتهای مهم = | ||
|رشته = | |رشته = | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
لیتون، | لیتون، هنری (۱۸۶۷ـ۱۹۳۶)(Lytton, Henry) | ||
[[پرونده:37151400.png|بندانگشتی|هنری لیتون]] | [[پرونده:37151400.png|بندانگشتی|هنری لیتون]] | ||
بازیگر و خوانندهی انگلیسی. در ایفای نقشهای کمیک مهارت داشت. نخستینبار در ۱۷سالگی نقشآفرینی کرد و پس از سه سال به همکاری با گروه نمایش ساووآ<ref>Savoy Company | بازیگر و خوانندهی انگلیسی. در ایفای نقشهای کمیک مهارت داشت. نخستینبار در ۱۷سالگی نقشآفرینی کرد و پس از سه سال به همکاری با گروه نمایش ساووآ<ref>Savoy Company |
نسخهٔ کنونی تا ۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۶:۲۵
هنری لیتون Henry Lytton | |
---|---|
زادروز |
۱۸۶۷م |
درگذشت | ۱۹۳۶م |
ملیت | انگلیسی |
شغل و تخصص اصلی | بازیگر و خواننده |
آثار | هنرنمایی در اُپراهای گیلبرت و سالیوان |
گروه مقاله | سینما |
لیتون، هنری (۱۸۶۷ـ۱۹۳۶)(Lytton, Henry)
بازیگر و خوانندهی انگلیسی. در ایفای نقشهای کمیک مهارت داشت. نخستینبار در ۱۷سالگی نقشآفرینی کرد و پس از سه سال به همکاری با گروه نمایش ساووآ[۱]، و از آنجا به گروه نمایش دویلیکارت[۲] ارتقا یافت. با ۴۰ سال هنرنمایی در اُپرا[۳]های گیلبرت و سالیوان[۴]، مایۀ وجد و لذت تماشاگران شد.