لینکلیتر، ریچارد (۱۹۶۱): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
}} | }} | ||
لینکلیتر، ریچارد (۱۹۶۱)(Linklater, Richard)<br /> | لینکلیتر، ریچارد (۱۹۶۱)(Linklater, Richard)<br /> | ||
[[File:37170100.jpg|thumb| | [[File:37170100.jpg|thumb|ریجارد لینکلیتر]] | ||
کارگردان و نویسندۀ امریکایی. از افراد تأثیرگذار در بخش سینمای مستقل امریکا در سراسر دهۀ ۱۹۹۰ است. فیلمهایش بررسی سینمایی نیمهجدی و نیمهشوخی نوجوانان و جوانان بیست وچندسالۀ ناراضی این کشور است. روایتهای او که بیشتر بر گفتوگو استوار است تا بر کنش نمایشی ـ مانند ''وظیفهنشناس''<ref>''Slacker'' | کارگردان و نویسندۀ امریکایی. از افراد تأثیرگذار در بخش سینمای مستقل امریکا در سراسر دهۀ ۱۹۹۰ است. فیلمهایش بررسی سینمایی نیمهجدی و نیمهشوخی نوجوانان و جوانان بیست وچندسالۀ ناراضی این کشور است. روایتهای او که بیشتر بر گفتوگو استوار است تا بر کنش نمایشی ـ مانند ''وظیفهنشناس''<ref>''Slacker'' | ||
</ref> (۱۹۹۱)، ''مات و مبهوت (گیج و منگ)''<ref>''Dazed and Confused'' </ref> (۱۹۹۳)، و ''پیش از طلوع''<ref>''Before Sunrise'' | </ref> (۱۹۹۱)، ''مات و مبهوت (گیج و منگ)''<ref>''Dazed and Confused'' </ref> (۱۹۹۳)، و ''پیش از طلوع''<ref>''Before Sunrise'' |
نسخهٔ ۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۳۰
ریچارد لینکلیتر Richard Linklater | |
---|---|
زادروز |
۱۹۶۱م |
ملیت | امریکایی |
شغل و تخصص اصلی | کارگردان و نویسندۀ |
آثار | امکان ندارد بتوان با خواندن کتاب شخمزدن آموخت (۱۹۸۸)، حاشیهنشینها(۱۹۹۷)، پسران نیوتُن (۱۹۹۸) |
گروه مقاله | سینما |
لینکلیتر، ریچارد (۱۹۶۱)(Linklater, Richard)
کارگردان و نویسندۀ امریکایی. از افراد تأثیرگذار در بخش سینمای مستقل امریکا در سراسر دهۀ ۱۹۹۰ است. فیلمهایش بررسی سینمایی نیمهجدی و نیمهشوخی نوجوانان و جوانان بیست وچندسالۀ ناراضی این کشور است. روایتهای او که بیشتر بر گفتوگو استوار است تا بر کنش نمایشی ـ مانند وظیفهنشناس[۱] (۱۹۹۱)، مات و مبهوت (گیج و منگ)[۲] (۱۹۹۳)، و پیش از طلوع[۳] (۱۹۹۵)، بسیار وامدار سنت فیلمسازی اروپا در سالهای بعد از دهۀ ۱۹۵۰ و بهویژه آثار اریک رومر[۴] است. فیلمهای لینکلیتر بر برخی از فیلمسازان جوان امریکا همچون کوین اسمیت[۵]تأثیر گذاشته است. از دیگر فیلمهای اوست: امکان ندارد بتوان با خواندن کتاب شخمزدن آموخت[۶] (۱۹۸۸)، حاشیهنشینها[۷] (۱۹۹۷)، و پسران نیوتُن[۸] (۱۹۹۸) نوار[۹] (۲۰۰۸)،پیش از غروب[۱۰] (۲۰۰۴)، ملت غذای حاضری [۱۱] (۲۰۰۶)، و من و اورسون ولز[۱۲] (۲۰۰۹).