مکندریک، الگزاندر (۱۹۱۲ـ۱۹۹۳): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
مکندریک، الگزاندر (۱۹۱۲ـ۱۹۹۳)(Mackendrick, Alexander)<br /> [[File:38385300.jpg|thumb| | مکندریک، الگزاندر (۱۹۱۲ـ۱۹۹۳)(Mackendrick, Alexander)<br /> [[File:38385300.jpg|thumb|الگزاندر مکندریک]] | ||
کارگردان و مدرس اسکاتلندی سینما، زادۀ امریکا. کارگردان برخی از بهترین فیلم‌های استودیوهای ایلینگ<ref>Ealing Studios</ref> بود، ازجمله ''ویسکی فراوان!<ref>''Whisky Galore!''</ref>'' (۱۹۴۹) و ''مردی با لباس سفید<ref>''The Man in the White Suit''</ref>'' (۱۹۵۱). سپس به هالیوود رفت و در آن‌جا فیلم ''بوی خوش موفقیت<ref>''Sweet Smell of Success''</ref>'' (۱۹۵۷) را ساخت که تصویر گزنده‌ای از یک شایعه‌نویس روزنامه‌های نیویورک است. ''قاتلین پیرزن<ref>''The Ladykillers''</ref>'' (۱۹۵۵)، که عملاً واپسین فیلم مهم استودیوهای ایلینگ بود، نوعی غرابت هولناک دارد که آن را در رأس کمدی‌‌های سینمای انگلستان قرار می‌دهد. مکندریک در [[بوستون]]، [[ماساچوست]]<ref>Massachusetts</ref>، به‌دنیا آمد، ولی در [[گلاسگو]]، [[انگلستان]]، بزرگ شد. در دوران [[جنگ جهانی دوم]] در واحد اطلاعات ارتش خدمت کرد و به‌همین دلیل به سینما جذب شد. به استودیوهای ایلینگ پیوست و پیش از آن‌که نخستین فیلمش ''ویسکی فراوان''! را کارگردانی کند، چندین فیلم‌نامه نوشت که به فیلم تبدیل شدند. این فیلم که داستانی سنت‌شکن دارد، ماجرایش در مجمع‌الجزایر هبریدز<ref>''Hebrides''</ref>، در کرانۀ باختری اسکاتلند، می‌گذرد و در همین مکان نیز فیلم‌برداری شد. پس از کمدی هجوآمیز ''مردی با لباس سفید''، فیلم جدی ''مَندی<ref>''Mandy''</ref>'' (۱۹۵۲) را ساخت که به دور از احساسات‌گرایی، داستان کودکی کرولال را مطرح می‌کند. پس از فیلم ''قاتلین پیرزن'' به [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] رفت و فیلم ''بوی خوش موفقیت'' را ساخت، که با ستایش منتقدان روبه‌رو شد ولی شکستی تجاری بود. مشکلات او با [[لنکستر، برت (برتون) (۱۹۱۳ـ۱۹۹۴)|برت لنکستر]]<ref>Burt Lancaster</ref>، تهیه‌کننده و هنرپیشه معروف، به کارهای بعدی او آسیب رساند؛ سپس سه فیلم دیگر کارگردانی کرد که هر سه با مشکلاتی مواجه شدند، ولی بهترینشان ''طوفان در جامائیکا<ref>''A High Wind in Jamaica''</ref>'' (۱۹۶۵) است. مکندریک پس از این ناکامی‌ها فیلم‌سازی را خرسندانه کنار گذاشت و به تدریس فیلم‌سازی در انستیتو هنرهای زیبای کالیفرنیا<ref>California Institute of Fine Arts</ref> پرداخت. | کارگردان و مدرس اسکاتلندی سینما، زادۀ امریکا. کارگردان برخی از بهترین فیلم‌های استودیوهای ایلینگ<ref>Ealing Studios</ref> بود، ازجمله ''ویسکی فراوان!<ref>''Whisky Galore!''</ref>'' (۱۹۴۹) و ''مردی با لباس سفید<ref>''The Man in the White Suit''</ref>'' (۱۹۵۱). سپس به هالیوود رفت و در آن‌جا فیلم ''بوی خوش موفقیت<ref>''Sweet Smell of Success''</ref>'' (۱۹۵۷) را ساخت که تصویر گزنده‌ای از یک شایعه‌نویس روزنامه‌های نیویورک است. ''قاتلین پیرزن<ref>''The Ladykillers''</ref>'' (۱۹۵۵)، که عملاً واپسین فیلم مهم استودیوهای ایلینگ بود، نوعی غرابت هولناک دارد که آن را در رأس کمدی‌‌های سینمای انگلستان قرار می‌دهد. مکندریک در [[بوستون]]، [[ماساچوست]]<ref>Massachusetts</ref>، به‌دنیا آمد، ولی در [[گلاسگو]]، [[انگلستان]]، بزرگ شد. در دوران [[جنگ جهانی دوم]] در واحد اطلاعات ارتش خدمت کرد و به‌همین دلیل به سینما جذب شد. به استودیوهای ایلینگ پیوست و پیش از آن‌که نخستین فیلمش ''ویسکی فراوان''! را کارگردانی کند، چندین فیلم‌نامه نوشت که به فیلم تبدیل شدند. این فیلم که داستانی سنت‌شکن دارد، ماجرایش در مجمع‌الجزایر هبریدز<ref>''Hebrides''</ref>، در کرانۀ باختری اسکاتلند، می‌گذرد و در همین مکان نیز فیلم‌برداری شد. پس از کمدی هجوآمیز ''مردی با لباس سفید''، فیلم جدی ''مَندی<ref>''Mandy''</ref>'' (۱۹۵۲) را ساخت که به دور از احساسات‌گرایی، داستان کودکی کرولال را مطرح می‌کند. پس از فیلم ''قاتلین پیرزن'' به [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] رفت و فیلم ''بوی خوش موفقیت'' را ساخت، که با ستایش منتقدان روبه‌رو شد ولی شکستی تجاری بود. مشکلات او با [[لنکستر، برت (برتون) (۱۹۱۳ـ۱۹۹۴)|برت لنکستر]]<ref>Burt Lancaster</ref>، تهیه‌کننده و هنرپیشه معروف، به کارهای بعدی او آسیب رساند؛ سپس سه فیلم دیگر کارگردانی کرد که هر سه با مشکلاتی مواجه شدند، ولی بهترینشان ''طوفان در جامائیکا<ref>''A High Wind in Jamaica''</ref>'' (۱۹۶۵) است. مکندریک پس از این ناکامی‌ها فیلم‌سازی را خرسندانه کنار گذاشت و به تدریس فیلم‌سازی در انستیتو هنرهای زیبای کالیفرنیا<ref>California Institute of Fine Arts</ref> پرداخت. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۱۴
| الگزاندر مکندریک Alexander Mackendrick | |
|---|---|
| زادروز |
بوستون، ماساچوست۱۹۱۲م |
| درگذشت | ۱۹۹۳م |
| ملیت | اسکاتلندی |
| شغل و تخصص اصلی | کارگردان و مدرس سینما |
| آثار | ویسکی فراوان! (۱۹۴۹) و مردی با لباس سفید (۱۹۵۱)، بوی خوش موفقیت (۱۹۵۷) |
| گروه مقاله | سینما |
مکندریک، الگزاندر (۱۹۱۲ـ۱۹۹۳)(Mackendrick, Alexander)
کارگردان و مدرس اسکاتلندی سینما، زادۀ امریکا. کارگردان برخی از بهترین فیلم‌های استودیوهای ایلینگ[۱] بود، ازجمله ویسکی فراوان![۲] (۱۹۴۹) و مردی با لباس سفید[۳] (۱۹۵۱). سپس به هالیوود رفت و در آن‌جا فیلم بوی خوش موفقیت[۴] (۱۹۵۷) را ساخت که تصویر گزنده‌ای از یک شایعه‌نویس روزنامه‌های نیویورک است. قاتلین پیرزن[۵] (۱۹۵۵)، که عملاً واپسین فیلم مهم استودیوهای ایلینگ بود، نوعی غرابت هولناک دارد که آن را در رأس کمدی‌‌های سینمای انگلستان قرار می‌دهد. مکندریک در بوستون، ماساچوست[۶]، به‌دنیا آمد، ولی در گلاسگو، انگلستان، بزرگ شد. در دوران جنگ جهانی دوم در واحد اطلاعات ارتش خدمت کرد و به‌همین دلیل به سینما جذب شد. به استودیوهای ایلینگ پیوست و پیش از آن‌که نخستین فیلمش ویسکی فراوان! را کارگردانی کند، چندین فیلم‌نامه نوشت که به فیلم تبدیل شدند. این فیلم که داستانی سنت‌شکن دارد، ماجرایش در مجمع‌الجزایر هبریدز[۷]، در کرانۀ باختری اسکاتلند، می‌گذرد و در همین مکان نیز فیلم‌برداری شد. پس از کمدی هجوآمیز مردی با لباس سفید، فیلم جدی مَندی[۸] (۱۹۵۲) را ساخت که به دور از احساسات‌گرایی، داستان کودکی کرولال را مطرح می‌کند. پس از فیلم قاتلین پیرزن به امریکا رفت و فیلم بوی خوش موفقیت را ساخت، که با ستایش منتقدان روبه‌رو شد ولی شکستی تجاری بود. مشکلات او با برت لنکستر[۹]، تهیه‌کننده و هنرپیشه معروف، به کارهای بعدی او آسیب رساند؛ سپس سه فیلم دیگر کارگردانی کرد که هر سه با مشکلاتی مواجه شدند، ولی بهترینشان طوفان در جامائیکا[۱۰] (۱۹۶۵) است. مکندریک پس از این ناکامی‌ها فیلم‌سازی را خرسندانه کنار گذاشت و به تدریس فیلم‌سازی در انستیتو هنرهای زیبای کالیفرنیا[۱۱] پرداخت.