غزلهایی برای اورفئوس (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «غزل‌های برای اورفئوس (''Sonnets to Orpheus'') (به آلمانی: ''Die Sonnette on Orpheus'') مجموعۀ پنجاه و پنج غزل از راینر ماریا ریلکه. این اشعار و شعرهای دفتر ''مراثی دوینی''<ref>''Duisener Elegien''</ref> ''که هردو نخستین بار'' در سال ۱۹۲۳م منتشر شدند، اوج کار ریلکه و شاهکار او هستند....» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
(به آلمانی: ''Die Sonnette on Orpheus'') مجموعۀ پنجاه و پنج غزل از [[راینر ماریا ریلکه]]. این اشعار و شعرهای دفتر ''مراثی دوینی''<ref>''Duisener Elegien''</ref> ''که هردو نخستین بار'' در سال ۱۹۲۳م منتشر شدند، اوج کار ریلکه و شاهکار او هستند. غزل‌ها در فوریۀ ۱۹۲۲، طی دو هفته در قصر موزو<ref>Muzot </ref>، در سوییس سروده شد، یعنی در زمانی که ریلکه پنج شعر آخر ''مراثی دوینی'' را می‌سرود. مجموعۀ غزل‌ها به گفتۀ شاعر «بنای گور ورا اوکاما کنوپ<ref>Véra Ouckama - Knoop</ref>» است؛ دختر هلندی جوانی که تنها دختر دو تن از دوستان او بود و رقصنده‌ای بسیار با استعداد که اندکی پیش‌تر، در ۱۸ سالگی مرده بود. | (به آلمانی: ''Die Sonnette on Orpheus'') مجموعۀ پنجاه و پنج غزل از [[راینر ماریا ریلکه]]. این اشعار و شعرهای دفتر ''مراثی دوینی''<ref>''Duisener Elegien''</ref> ''که هردو نخستین بار'' در سال ۱۹۲۳م منتشر شدند، اوج کار ریلکه و شاهکار او هستند. غزل‌ها در فوریۀ ۱۹۲۲، طی دو هفته در قصر موزو<ref>Muzot </ref>، در سوییس سروده شد، یعنی در زمانی که ریلکه پنج شعر آخر ''مراثی دوینی'' را می‌سرود. مجموعۀ غزل‌ها به گفتۀ شاعر «بنای گور ورا اوکاما کنوپ<ref>Véra Ouckama - Knoop</ref>» است؛ دختر هلندی جوانی که تنها دختر دو تن از دوستان او بود و رقصنده‌ای بسیار با استعداد که اندکی پیش‌تر، در ۱۸ سالگی مرده بود. | ||
ترجمۀ گزیده‌هایی از دو دفتر مذکور (غالباً در یک کتاب) در ایران توسط افراد مختلف تهیه شده و به چاپ رسیده است. | |||
---- | ---- | ||
نسخهٔ ۱۳ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۶:۴۸
غزل‌های برای اورفئوس (Sonnets to Orpheus)
(به آلمانی: Die Sonnette on Orpheus) مجموعۀ پنجاه و پنج غزل از راینر ماریا ریلکه. این اشعار و شعرهای دفتر مراثی دوینی[۱] که هردو نخستین بار در سال ۱۹۲۳م منتشر شدند، اوج کار ریلکه و شاهکار او هستند. غزل‌ها در فوریۀ ۱۹۲۲، طی دو هفته در قصر موزو[۲]، در سوییس سروده شد، یعنی در زمانی که ریلکه پنج شعر آخر مراثی دوینی را می‌سرود. مجموعۀ غزل‌ها به گفتۀ شاعر «بنای گور ورا اوکاما کنوپ[۳]» است؛ دختر هلندی جوانی که تنها دختر دو تن از دوستان او بود و رقصنده‌ای بسیار با استعداد که اندکی پیش‌تر، در ۱۸ سالگی مرده بود.
ترجمۀ گزیده‌هایی از دو دفتر مذکور (غالباً در یک کتاب) در ایران توسط افراد مختلف تهیه شده و به چاپ رسیده است.